Kamienica Branickich w Warszawie

---

Opis

Na przełomie XIX wieku, właściciel terenów obokpałacu Branickich, hrabia Ksawery Branicki, postanowił przeprowadzić parcelację tych ziem. W wyniku tego procesu wydzielono sześć placów, które zyskały fronty od ulicy Smolnej. Projekt pięciu kamienic zlecono Bronisławowi Brochwicz-Rogoyskiemu, natomiast szósty parcelę nabył Paweł Chrzanowski.

Ukończona w 1903 roku, kamienica miała pełnić rolę miejskiej rezydencji zaprojektowanej dla rodziny Branickich. Eklektyczny styl budowli przyciągał wzrok swoimi wspaniałymi zdobieniami oraz pałacowymi wnętrzami. W bezpośrednim sąsiedztwie znajdowały się cztery inne kamienice, mieszczące się pod numerami 30–38. Warto podkreślić, że w tej rezydencji mieszkał znany malarz, Franciszek Żmurko, który zajmował ostatnie piętro budynku.

Jednakże tragiczne wydarzenia II wojny światowej pozostawiły swój ślad na tej przepięknej budowli. W 1944 roku kamienica została poważnie uszkodzona w wyniku bombardowania oraz ograbiona. Po zakończeniu wojny przystąpiono do jej odbudowy, opierając się na zachowanych planach oraz fotografiach, choć po wojnie nie wróciła już w ręce rodziny Branickich. Na mocy dekretu Bieruta, od października 1945 roku, nieruchomość stała się znacjonalizowana.

Przez krótką chwilę, w murach kamienicy mieścił się gabinet Bolesława Bieruta, Pierwszego Sekretarza PZPR. Od lat 70. XX wieku aż do momentu, gdy spadkobiercy hrabiego Branickiego odzyskali budynek, pełnił on funkcję siedziby Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. W 1988 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków.

W 2014 roku nastąpiła zmiana w zarządzaniu obiektem, który stał się własnością spółki Budizol Propert. W maju 2017 roku w kamienicy uruchomiono czterogwiazdkowy butikowy hotel międzynarodowej marki Indigo, wchodzący w skład grupy InterContinental.

---

Oceń: Kamienica Branickich w Warszawie

---