Jerzy Kapliński

---

Życiorys

Jerzy Kapliński był synem Adama i swoje życie artystyczne spędził pracując jako solista w różnych zespołach muzycznych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Jego kariera rozpoczęła się w latach 1936–1937, gdy występował w Teatrze Komedii Muzycznej „Lutnia” w Wilnie. W 1937 roku współpracował z Baletem Parnella, natomiast od 1937 do 1939 roku był związany z Teatrem Wielkim w Poznaniu.

W trudnych latach drugiej wojny światowej, od 1941 do 1944 roku, występował na różnorodnych scenach kabaretowych, w tym w teatrzyku rewiowym „Złoty Ul” w 1941 roku. Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, objął rolę tancerza-solisty oraz równocześnie pełnił funkcję choreografa Teatru Wielkiego w Poznaniu w latach 1946–1949.

W kolejnych latach, czyli w latach 1949–1951, był tancerzem-solistą i kierownikiem baletu Opery Śląskiej w Bytomiu. Następnie, od 1954 do 1958 roku, pracował jako choreograf w Operetce Warszawskiej, a w latach 1955–1956 również w Zespole Pieśni i Tańca „Warszawa”. W latach 1970–1973 skupiał się na choreografii w Centralnym Zespole Artystycznym Wojska Polskiego.

W 1983 roku zadebiutował w filmie fabularnym pt. „Szkoda Twoich łez”, którego reżyserem był Stanisław Lenartowicz. W swojej karierze opracował liczne układy choreograficzne, w tym:

• balety, takie jak:
• Harnasie K. Szymanowskiego,
• Swantewit P. Perkowskiego (1948),
• Złota kaczka J. A. Maklakiewicza (1951),
• Romeo i Julia P. Czajkowskiego (1963),
• miniatury baletowe,
• filmy, w tym:
• Żołnierz królowej Madagaskaru (1958),
• Chwila tańca (dok. z 1961),
• Strachy (serial tv z 1979),
• Szkoda Twoich łez (1983).

W latach 1952–1954 zajmował się również nauczaniem jako wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej w Krakowie. Jerzy Kapliński był partnerem scenicznym Barbary Bittnerówny od 1940 roku, a od 1946 przez pewien czas był jej pierwszym mężem.

Zmarł w Poznaniu i został pochowany 30 września 2003 roku w grobie rodzinnym na cmentarzu komunalnym Junikowo (pole 12-11-16).

Ordery i odznaczenia

Jerzy Kapliński otrzymał zaszczytne odznaczenia, które potwierdzają jego znaczący wkład w działalność na rzecz kraju. Wśród nich znajduje się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 lipca 1955 roku. Jest to jeden z najwyższych odznaczeń honorowych w Polsce, który podkreśla zasługi w dziedzinie kultury, nauki czy służby publicznej. Dodatkowo, 19 stycznia 1955 roku, uhonorowano go Medalem 10-lecia Polski Ludowej, co również świadczy o jego aktywności i zaangażowaniu w realizację celów społecznych w tym okresie.

---

Oceń: Jerzy Kapliński

---