Stanisław Tylicki

---

Życiorys

Stanisław Tylicki przyszedł na świat w rodzinie, której korzenie sięgają Stanisława oraz Justyny z Budzińskich (1867–1936). W 1914 roku podjął decyzję o zgłoszeniu się do 2 Szwadronu Ułanów jako ochotnik. Jego odwaga i determinacja zaowocowały udziałem w kampanii karpackiej Legionów Polskich, a 13 czerwca 1915 roku wziął udział w szarży pod Rokitną, wspierając działania wojenne. W grudniu 1918 roku został dowódcą 3. kompanii Batalionu Garnizonowego, co świadczy o jego dowództwie i poświęceniu dla ojczyzny.

W tym samym roku Stanisław związał się z Pauliną Krystyną Marią z Chrzanowskich (1894–1939), z którą wziął ślub. Warto dodać, że Paulina 27 sierpnia 1922 roku poślubiła Stefana Starzyńskiego, który w późniejszym czasie objął urząd prezydenta Warszawy w 1934 roku. Życie Stanisława Tylickiego tragicznie zakończyło się 14 grudnia 1918 roku, gdy został dotknięty pandemią grypy, znaną jako „hiszpanka”.

Tuż po jego śmierci, 17 grudnia 1918 roku, odnaleziono jego miejsce spoczynku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 183-6-2). Życie Stanisława pozostaje przykładem heroizmu i poświęcenia w imię wolności i niepodległości.

Ordery i odznaczenia

Wśród odznaczeń przyznanych Stanisławowi Tylickiemu znajdują się znaczące wyróżnienia, które oddają jego heroiczne czyny oraz niezłomny duch w obliczu trudności.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5482 (pośmiertnie, 17 maja 1922),
• Krzyż Niepodległości (pośmiertnie, 9 października 1933).

---

Oceń: Stanisław Tylicki

---