Ryszard Sikorski, znany również pod pseudonimem Szary, to postać, która zasługuje na szczególne miejsce w historii Polski. Urodził się 7 lutego 1897 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoje życie, które wkrótce miało być związane z losami narodu polskiego.
Jako kapitan żandarmerii Wojska Polskiego, Sikorski odznaczał się nie tylko umiejętnościami wojskowymi, ale także zaangażowaniem w działalność niepodległościową. Jego działania w imię wolności Polski były nieocenione, a on sam stał się symbolem walki o niepodległość.
Niestety, los Ryszarda Sikorskiego zakończył się tragicznie. Zginął w wiośnie 1940 roku w Charkowie, będąc jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej, która na zawsze wpisała się w karty historii naszego kraju.
Życiorys
Urodziny Ryszarda Sikorskiego miały miejsce 7 lutego 1897 roku w Warszawie, która wówczas była stolicą Królestwa Kongresowego. Pochodził z rodziny Antoniego i Bronisławy z Kryckich.
Na początku 1915 roku podjął naukę w Wolnej Szkole Wojskowej. Jeszcze tego samego roku, 3 września, jako uczeń gimnazjum, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 5. kompanii VI batalionu 7 pułku piechoty. Już 8 listopada 1915 roku, Ryszard przebywał w szpitalu w związku z leczeniem, a po zakończeniu rekonwalescencji przydzielono go do 2. kompanii III batalionu 1 pułku piechoty. Jego czas służby na froncie trwał łącznie trzynaście miesięcy, podczas których brał udział w kampanii wołyńskiej.
W dniu 22 kwietnia 1917 roku został zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Zaciągu w Lubartowie. W roku 1918, dołączył w szeregi Wojska Polskiego. W 1920 roku awansował na stopień podporucznika, a od 6 czerwca 1920 do 1 listopada 1921 był dowódcą kolumny taborowej nr 213.
Po zakończeniu działań wojennych, Ryszard Sikorski pozostał w wojsku jako oficer zawodowy. Od 1 czerwca 1921 roku, służył w Dowództwie Taborów 9 Dywizji Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 2 dywizjon taborów w Lublinie. Z czasem przeniesiono go do 9 dywizjonu taborów w Brześciu. 3 maja 1922 roku, został zweryfikowany w stopniu porucznika, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 oraz 93. lokatą w korpusie oficerów taborowych.
W wyniku reorganizacji wojsk taborowych, 1 października 1925 roku, Sikorski uzyskał zatwierdzenie na stanowisku w 9 szwadronie taborów w Brześciu. W lipcu 1926 roku, z powodu redukcji stanów w formacjach taborowych, został przeniesiony do Szefostwa Taborów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu.
W sierpniu 1927 roku, nastąpiło przeniesienie Ryszarda z korpusu oficerów taborowych do korpusu oficerów żandarmerii. Jednocześnie został przeniesiony z kadry oficerów taborowych do 1 dywizjonu żandarmerii w Warszawie. W jednostce tej pełnił rolę dowódcy plutonu żandarmerii w Łomży. 2 grudnia 1930 roku, prezydent RP nadał mu stopień kapitana, z datą 1 stycznia 1931 oraz 7. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. 13 lipca 1933 roku został przeniesiony do Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, a w marcu 1939 roku nadal zajmował stanowisko kierownika referatu 5 łączności i żandarmerii Wydziału III Rezerw.
W czasie kampanii wrześniowej w 1939 roku, po agresji ZSRR na Polskę, Ryszard Sikorski padł ofiarą niewoli sowieckiej i trafił do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 roku, został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie. Jego ciało pochowano w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku miejsce to nosi nazwę Cmentarza Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Sikorski figuruje na tzw. liście Gajdideja (poz. 3076).
Upamiętnienie
W dniu 5 października 2007 roku minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, podjął ważną decyzję, mianując Ryszarda Sikorskiego pośmiertnie na stopień majora. Ta decyzja, określona jako nr 439/MON, miała na celu uhonorowanie jego wkładu i poświęcenia.
Ogłoszenie awansu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas ceremonii zatytułowanej „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Uroczystość ta stanowiła istotny moment w historii upamiętnienia heroicznych postaci, które poświęciły swoje życie dla ojczyzny.
Ordery i odznaczenia
Ryszard Sikorski był niezwykle odznaczonym wojskowym, który zdobył wiele nagród i odznaczeń za swoje zasługi w walce o niepodległość oraz w służbie wojskowej.
- Krzyż Niepodległości – przyznany 24 października 1931, „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych,
- Złoty Krzyż Zasługi – otrzymany w 1938, „za zasługi na polu pracy społecznej”,
- Srebrny Krzyż Zasługi – przyznany w 1935, „za zasługi w służbie wojskowej”,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Odznaka „Za wierną służbę”.
Te odznaczenia są świadectwem jego oddania i profesjonalizmu w służbie wojskowej oraz społecznej, co czyni go postacią niezwykle zasłużoną w historii Polski.
Przypisy
- Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 56 [dostęp 11.10.2024 r.]
- Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 17.09.2024 r.]
- Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 28.08.2024 r.]
- Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 26.08.2024 r.]
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
- a b c d e f g h Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 484.
- Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 289.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1935, s. 21.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 25.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932, s. 198.
- Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 282.
- Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 431.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933, s. 202.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927, s. 256.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 231.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 587.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 667, 677.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 946, 951.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1036, 1041.
- Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 284.
- Spis oficerów 1921 ↓, s. 392.
- Lista kapitanów i poruczników, którzy w czasie wojny pełnili funkcje dowódców. [w:] Referat Personalny GISZ, sygn. 701/1/121, s. 395 [on-line]. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, 20.01.1927 r.
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 19.08.2024 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 19.08.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Maria Swierczewska | Jerzy Tadeusz Błeszyński | Stanisław Fiszer (generał) | Józef Boguszewski (strażak) | Józef Poniatowski (1809–1855) | Jerzy Gawin | Lucyna Hertz | Stefania Grzeszczak | Antoni Aleksandrowicz (pułkownik) | Stanisław Tylicki | Mieczysław Kudelski | Jadwiga Podrygałło | Andrzej Adamowicz (pułkownik) | Stanisław Pastucha | Leon Dorantt | Henryk Kański | Marian Łowiński | Paweł Raczkowski | Tadeusz Paszta | Leopold KiersznowskiOceń: Ryszard Sikorski (wojskowy)