Stanisław Leopold Lubliner


Stanisław Leopold Lubliner, urodzony 11 sierpnia 1863 roku w Warszawie, był znaczącą postacią w dziedzinie medycyny. Przez całe swoje życie służył jako lekarz specjalizujący się w laryngologii oraz ftyzjatrii. Jego wkład w te dziedziny medycyny miał istotne znaczenie, szczególnie w kontekście zdrowia publicznego.

Nie tylko był uznawany za lekarza o dużych umiejętnościach, ale również jako osoba pochodzenia żydowskiego, która dążyła do dostarczania najlepszej opieki swoim pacjentom. Zmarł 29 września 1937 roku, pozostawiając po sobie niezatarty ślad w historii polskiej medycyny.

Życiorys

Stanisław Leopold Lubliner był uczniem Teodora Herynga, a jego kariera zawodowa obejmowała wiele istotnych ról. Znany był jako ordynator oraz konsultant honorowy w Szpitalu na Czystem, gdzie przyczynił się do powstania pierwszego w Warszawie oddziału otolaryngologicznego. Dodatkowo, pełnił funkcję asystenta w Szpitalu św. Rocha. Należał do grona prezesów honorowych Towarzystwa Miłosierdzia oraz był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego.

28 października 1888 roku zawarł związek małżeński z Eugenią Cohn, która była pionierką w zakładaniu placówek edukacyjnych dla dzieci z niepełnosprawnością umysłową w Polsce. Ich rodzina była różnorodna – starsza córka, Aniela (1890–1943), podjęła studia z zakresu chemii, a po ich ukończeniu wyszła za mąż, rezygnując z kariery zawodowej. Dwaj synowie, Stefan (ur. 1890) oraz Wiktor Ostrowski (1895–1977), odnaleźli swoje miejsce jako dziennikarze. Najmłodsza córka, Karolina Lubliner-Mianowska (1899–1963), zaangażowała się w działalność naukową. Pozostali członkowie rodziny, którzy przetrwali wojenne zawirowania, musieli przyjąć nowe nazwiska, co było związane z ówczesnymi realiami historycznymi.

Stanisław Leopold Lubliner został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie w sektorze 31-5-14, pozostawiając po sobie bogaty dorobek zawodowy oraz rodzinny.

Wybrane prace

Oto niektóre z istotnych dzieł Stanisława Leopolda Lublinera, które miały znaczący wpływ na rozwój medycyny w Polsce:

  • Alkohol i suchoty. Zdrowie (1909),
  • O leczeniu gruźlicy płuc i krtani za pomocą wprowadzania tlenu pod skórę. Medycyna i Kronika Lekarska (1912),
  • Krwawienia i krwotoki uszne. Medycyna i Kronika Lekarska (1917),
  • O ropniach mózgu pochodzenia usznego. Polski Przegląd Chirurgiczny (1925),
  • Leysin sur Aigle. Warszawskie Czasopismo Lekarskie (1930).

Przypisy

  1. AndrzejA. Kierzek, Zapalenie ochrzęstnej krtani – jeden z problemów XIX-wiecznej medycyny [pdf], „Otorynolaryngologia”, 3 (2), 2004 r., s. 61–64.
  2. Andrzej Kierzek, Otolaryngolodzy warszawscy w XIX wieku, wydawnictwo Arboretum, 1998 r., s. 101.
  3. M.P. z 1928 r. nr 150, poz.269 „za zasługi na polu rozwoju lecznictwa”.
  4. Teresa Ostrowska Stanisław Leopold Lubliner, [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XVII, wyd. 1972 r.
  5. Grób Stanisława Leopolda Lublinera w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
  6. Ewa Maria Slaska Eugenia i Stanisław.

Oceń: Stanisław Leopold Lubliner

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:8