Seweryn Filleborn


Seweryn Grzegorz Filleborn, urodzony w 1815 roku w Warszawie, to postać niezwykle istotna w polskiej literaturze romantycznej. Jako poeta, wywodził się z kręgu cyganów, co wpłynęło na jego twórczość i sposób postrzegania kultury oraz folkloru. Zmarł w 1850 roku, również w Warszawie.

Filleborn pozostawił po sobie utwory, które są przykładem głębokiego osadzenia w polskich tradycjach ludowych, co czyni go istotnym reprezentantem epoki oraz jej złożonych tematów.

Życiorys

Naukę kształcił w prestiżowym Liceum Warszawskim, które miało ogromny wpływ na jego rozwój artystyczny oraz osobisty. W życiu prywatnym rzucał się w oczy swoim niezwykle ekscentrycznym stylem życia. W szczególności zapamiętano jego słynny „lasek Filleborna”, który posadził w swoim prywatnym mieszkaniu usytuowanym w pałacu Grabowskich przy Miodowej.

Wiersze Filleborna regularnie publikowane były w wielu warszawskich czasopismach literackich, a także w Pamiętniku Sceny Warszawskiej. Jego twórczość literacka obejmowała różnorodne wiersze nastrojowe, jak na przykład „Poranek”, utwory inspirowane „pieśnią gminną” wśród których znajdowały się takie prace jak „Trzy światy” oraz „Podolanka”, a także dzieła ukazujące konflikt pomiędzy artystą a otaczającym go światem. Dodatkowo spisywał tradycyjne pieśni, podania oraz obrzędy ludowe, co wzbogacało jego artystyczny dorobek.

Warto dodać, że organem Cyganerii Warszawskiej było redagowane przez Seweryna Filleborna wspólnie z Romanem Zmorskim literackie pismo zatytułowane „Nadwiślanin”. Poza publikacją swoich wierszy, poeta zamieszczał w piśmie różnorodne artykuły poświęcone zagadnieniom związanym z literaturą, co przyczyniło się do upowszechnienia wiczną kultury literackiej w tamtych czasach.

Twórczość

Jeden z najbardziej interesujących aspektów twórczości Seweryna Filleborna to jego jedyny zbiór wierszy zatytułowany „Poezyje”, który został wydany w 1847 roku w Warszawie. Wydanie miało miejsce za pośrednictwem księgarni Gustawa Sennewalda po długotrwałej procedurze cenzury, która zakończyła się w maju 1846 roku.

Twórca tomiku wprowadził czytelników do swojej wizji poezji, zamieszczając we wstępie mocne argumenty oraz osobiste przekonania dotyczące tego gatunku literackiego. Podkreślił również znaczenie emocji, które powinny wybrzmiewać w każdym wierszu. Wśród jego przemyśleń zasługuje na uwagę motto, które jest zmienionym cytatem z „Konrada Wallenroda” autorstwa Adama Mickiewicza: „I wszystkie struny trącam po kolei, prócz jednej struny – prócz struny wesela”.

Wszystkim zainteresowanym lekturą tego cennych dzieła polecamy cyfrowe wydanie, które jest dostępne na stronie Biblioteki Narodowej. Filleborn, będąc twórcą swoją epoką, pozostawił po sobie ważny ślad w polskiej poezji, który zasługuje na szczegółowe badania oraz ponowne odkrywanie przez współczesnych czytelników.

Przypisy

  1. „Poezyje” Seweryna Filleborna, dostęp 31.01.2014 r.

Oceń: Seweryn Filleborn

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:22