Ryszard Reiff

Polityka i administracja

Ryszard Reiff był wybitną postacią polskiej sceny politycznej i intelektualnej. Urodził się 4 lipca 1923 roku w Warszawie, gdzie spędził również swoje ostatnie dni, zmarł 9 grudnia 2007 roku.

Reiff był nie tylko prawnikiem, ale także publicystą i politykiem, który aktywnie uczestniczył w życiu publicznym Polski przez wiele lat. Jako przewodniczący Stowarzyszenia „Pax”, zajmował się promowaniem idei katolickich w społeczeństwie. Swoją karierę polityczną rozpoczął jako poseł na Sejm PRL, gdzie zasiadał w IV i VIII kadencji, co świadczy o jego znaczącej roli w tym okresie.

W dalszych latach, Ryszard Reiff stał się senatorem I kadencji oraz członkiem Rady Państwa w latach 1981–1982, pełniąc ważne funkcje, które wpływały na rozwój kraju.

Życiorys

Ryszard Reiff ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, co stanowiło podstawę jego późniejszej kariery. W trakcie II wojny światowej angażował się w działalność oporu, będąc członkiem Konfederacji Narodu. Dowodził jednym z pierwszych oddziałów partyzanckich Uderzeniowych Batalionów Kadrowych. Po przekształceniu swojego oddziału w Armię Krajową, objął dowództwo kompanią w III batalionie 77 pp AK, który toczył walki na Nowogródczyźnie.

Po wojnie, w latach 1944–1946, był przetrzymywany przez władze Związku Radzieckiego, co znacząco wpływało na jego dalsze życie. W 1946 roku rozpoczął pracę jako dziennikarz, dołączając do zespołu tygodnika „Dziś i Jutro”. W 1948 roku związał się z funkcjonariuszami UB i 29 marca 1949 roku został zarejestrowany jako ich współpracownik. Początkowo nadano mu pseudonim „Jack”, ale również używał nazwisk „Bliźni” oraz „Demagog”. Jako tajny agent, w 1949 roku prowadził wywiad w polskim środowisku emigracyjnym w Londynie oraz Paryżu, gdzie jego działania były nadzorowane przez Marcela Reich-Ranickiego.

W latach 1950-1953 piastował funkcję redaktora naczelnego „Słowa Powszechnego”. Aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Intelektualistów i Działaczy Katolickich, a także zajął się organizacją Stowarzyszenia „Pax” w Polsce. W latach 1976–1979 był wiceprzewodniczącym zarządu głównego, a następnie w latach 1979–1982 przewodniczącym stowarzyszenia.

W latach 1981-1982 był członkiem Rady Państwa. W trakcie posiedzenia 13 grudnia 1981 roku, sprzeciwił się przyjęciu uchwały dotyczącej wprowadzenia stanu wojennego, co skutkowało jego odwołaniem. Ryszard Reiff był posłem na Sejm PRL IV i VIII kadencji w latach 1965–1969 oraz 1980–1985. Od 1980 do 1982 roku przewodniczył Kołu Poselskiemu „Pax”.

Jako przedstawiciel środowiska solidarnościowo-opozycyjnego, brał udział w obradach Okrągłego Stołu, koncentrując się na reformach politycznych. Swoją karierę polityczną kontynuował jako senator z ramienia Komitetu Obywatelskiego w latach 1989-1991, przewodnicząc równocześnie senackiej Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. Podczas tej kadencji przeszedł do klubu parlamentarnego Unii Demokratycznej.

W 1988 roku był jednym z autorów statutu Związku Sybiraków, a rok później stanął na czele tej organizacji. W lutym 1989 roku dołączył do Komisji do spraw Upamiętnienia Ofiar Represji Okresu Stalinowskiego działającej przy Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

Za swoje zasługi został odznaczony wieloma nagrodami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1954 roku oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP w 1998 roku. Posiadał również Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, a także Medal 10-lecia Polski Ludowej, który otrzymał w 1956 roku.

Ryszard Reiff został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie, w alei 9, grób 20.

Publikacje

Ryszard Reiff jest autorem wielu znaczących publikacji, które podkreślają jego wkład w różnorodne aspekty życia społecznego i politycznego. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych dzieł:

  • O niezależnych samorządnych związkach zawodowych, Warszawa 1980,
  • Wybór jutra, Warszawa 1988,
  • Czas Solidarności, Warszawa 1988,
  • 13 grudzień: wspomnienia, Kraków 1989,
  • Okrągły stół, Warszawa 1989,
  • Gra o życie, Warszawa 1993, ISBN 1-870886-15-1,
  • Rodzina Reiff, Warszawa 2000,
  • Archiwum myślenia politycznego: szkice publicystyczne, Warszawa 2005,
  • Archiwum Stowarzyszenia PAX, tom I, Warszawa 2006, ISBN 83-7473-011-0,
  • Archiwum Stowarzyszenia PAX, tom II, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7473-026-6,
  • Archiwum osobiste, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7473-029-7.

Przypisy

  1. Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Grobonet. [dostęp 11.03.2021 r.]
  2. Zmarł Ryszard Reiff – działacz polityczny i publicysta. gazeta.pl, 12.10.2007 r. [dostęp 26.08.2016 r.]
  3. a b c Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 26.08.2016 r.]
  4. Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 26.08.2016 r.]
  5. Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 26.08.2016 r.]
  6. Informacje na stronie Senatu. [dostęp 26.08.2016 r.]
  7. Piotr Gontarczyk: Nowe kłopoty z historią: publicystyka z lat 2005–2008. Warszawa: Wydawnictwo Prohibita Paweł Toboła-Pertkiewicz, 2008, s. 173–180. ISBN 978-83-61344-08-7.
  8. Janusz Stefaniak: Komisja Intelektualistów i Działaczy Katolickich. W: Encyklopedia Białych Plam. T. XIX (suplement). Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne, 2005, s. 180.
  9. Mieczysław Brekier: Wspomnienia osób świeckich. Sybiracy. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 144. ISBN 83-919305-6-4.
  10. „Rzeczpospolita”. Nr 37 (2171), s. 1–2, 1989.
  11. Uchwała Rady Państwa z dnia 20 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481).
  12. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 kwietnia 1998 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 292).
  13. Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej” (M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27).

Oceń: Ryszard Reiff

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:16