Mieczysław Kurzyna

---

Życiorys

Mieczysław Kurzyna przyszedł na świat w rodzinie Stanisława (1879–1925), który był sędzią Sądu Okręgowego w Warszawie, oraz Marii Jadwigi z Rowińskich (ur. 1889). Warto zaznaczyć, że jego brat bliźniak Tadeusz (1921–1944), posługujący się pseudonimem „Zygfryd”, zginął podczas powstania warszawskiego.

Przed wybuchem II wojny światowej był aktywnym działaczem ONR-Falanga, a po październiku 1939 roku wstąpił do konspiracyjnej organizacji Pobudka. W latach 1939–1944 pełnił rolę żołnierza Konfederacji Narodu, a od 1942 roku zajmował stanowisko kierownika Terenu Młodzieży tej organizacji. Swoje wykształcenie kontynuował, studiując polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim.

W czasie okupacji Mieczysław Kurzyna był związany z Sodalicją Mariańską oraz redagował pisma „Młodzież Imperium” i „Iskra”. Jako dowódca plutonu „Mieczyki” w czasie powstania warszawskiego, w skład którego wchodziło około 40 młodych narodowców w wieku 15–18 lat, został ranny 9 sierpnia 1944 roku, a następnie trafił do szpitala. Po powrocie do zdrowia wrócił do walki na Czerniakowie i z powstania wydostał się wraz z ludnością cywilną.

Po zakończeniu wojny od 1945 roku Mieczysław Kurzyna stał się jednym z architektów Rady Polskich Organizacji Młodzieżowych. W latach 1950–1953 pełnił odpowiedzialną funkcję dyrektora Liceum św. Augustyna. Jego działalność w mediach obejmowała członkostwo w Zarządzie Stowarzyszenia „Pax”, a także pracę jako sekretarz redakcji „Dziś i Jutro” oraz redaktora „Kierunków” w latach 1956–1969. Ponadto, przez pewien okres był zastępcą redaktora „Słowa Powszechnego”.

27 grudnia 1944 roku w parafii Żdżary zawarł związek małżeński z Bronisławą Heleną z Ruczyńskich (1919–1993). Mieczysław Kurzyna zmarł 31 stycznia 1983 roku w Warszawie, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Powązkowski, znajdujący się w kwaterze 67-6-13,14.

Ordery i odznaczenia

Mieczysław Kurzyna zdobył szereg wyróżnień, które podkreślają jego zasługi. Poniżej przedstawione są odznaczenia, które otrzymał w trakcie swojej kariery:

• warszawski Krzyż Powstańczy,
• srebrny Krzyż Zasługi (22 lipca 1951).

---

Oceń: Mieczysław Kurzyna

---