Mieczysław Jan Guranowski, urodzony 11 marca 1883 roku w Warszawie, to postać zasługująca na szczególną uwagę w polskiej literaturze. Jego twórczość przypada na okres Młodej Polski oraz dwudziestolecie międzywojenne, co sprawia, że był jednym z autorów aktywnie wpływających na literacką panoramę tamtych czasów.
Guranowski zmarł 10 października 1952 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie dorobek, który rzuca światło na ówczesne realia społeczne i kulturowe. Był nie tylko pisarzem, lecz również dziennikarzem, co wzbogaciło jego spojrzenie na współczesny świat i pozwoliło mu na krytyczne podejście do poruszanych tematów.
Życiorys
Mieczysław Guranowski przyszedł na świat 11 marca 1883 roku w Warszawie, w rodzinie tegoż Juliana Guranowskiego (1860–1922), który pracował jako agent handlowy. Jego matka pochodziła z kupieckiej rodziny Goldbergów. Ukończył V Gimnazjum w Warszawie, co stanowiło fundament jego późniejszej kariery. W latach 1904–1906 osiedlił się w Łodzi, gdzie przez cały ten czas współpracował z „Gońcem Łódzkim”, publikując nie tylko artykuły, ale także recenzje teatralne. Od 1906 roku, kiedy powstało pismo, pełnił rolę redaktora w „Gońcu Częstochowskim” pod kierownictwem Franciszka Dionizego Wilkoszewskiego.
W 1916 roku objął wspólnie z ks. prałatem Hipolitem Skimborowiczem zarząd drukarni d. okręgu naukowego warszawskiego. Następnie, w okresie od 1917 do 1939, był dyrektorem Drukarni Państwowej w Warszawie. Guranowski był autorem różnych form literackich, takich jak opowiadania, poezja czy felietony. Jego działalność literacka rozpoczęła się w roku 1900, a już w 1902 roku wystawił jednoaktówkę „Pierwsza łza”. W 1901 zdobył nagrodę w konkursie „Gazety Świątecznej” za pracę „Ojcowizna”, natomiast w roku 1904 jego jednoaktówka „Pazik” również została doceniona.
W 1907 roku zadebiutował baśnią dramatyczną „Tomko rozbójnik”, a w 1915 roku wystawił szkic dramatyczny „Imieniny aktorki”. Prócz tego, wydał szereg powieści i nowel, takich jak „Za kulisami”, „Prowincja” (1914), „Padyszach” (1919) oraz „Sirat” (1928). Do jego zbiorów należały również nowele: „Modelka” (1913), „Ofiara krwi”, „Nina” oraz „Kobiety biblijne”, a także utwory dramatyczne, w tym „Bój o słońce” (1916) i „Madonna z Mantui” (1923). W jego dorobku literackim znalazł się również tomik poezji zatytułowany „Morze cudowne morze”. Na łamach „Przeglądu Powszechnego” polemizowała z nim m.in. Zofia Starowieyska-Morstinowa.
Wielki pisarz Tadeusz Boy-Żeleński docenił utwory Guranowskiego w swoim dziele „Ku czemu Polska idzie…”. Od 26 czerwca 1904 roku był żonaty z Kazimierą z Rotterów (1885–1958), z którą miał dwóch synów: Zbigniewa (1905–1968) i Lecha (1920–1960). Mieczysław Guranowski zmarł 10 października 1952 roku w Warszawie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w kwaterze Y-3-11.
Przypisy
- a b Mieczysław Jan Guranowski M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 11.03.2023 r.]
- a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 239. [dostęp 11.03.2023 r.]
- a b c Cmentarz Stare Powązki: JULJAN GURANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 11.03.2023 r.]
- Prasa żydowska w Łodzi, jej wydawcy i dziennikarze. [online], baedeker łódzki, 11.08.2018 r. [dostęp 11.03.2023 r.]
- Guranowski [online], www.gutenberg.czyz.org [dostęp 25.11.2017 r.]
- Tadeusz BOY Żeleński - Ksiądz Pirożyński [online], niniwa22.cba.pl [dostęp 25.11.2017 r.]
- Inwentarz archiwum Słownika Pracowników Książki Polskiej [dostęp 11.03.2023 r.]
- Morze i Żagle w poezji Polskiej
- „Modelka” Warszawa, Nakładem Wydawnictwa J. Rzepecki, 1913.
- „Ofiara krwi” Warszawa, Nakładem księgarni F. Hoesicka, 1925. 192 s.
- Instytut wydawniczy „Bibljoteka Polska”, 1928. 200 s.
- Warszawa Wydawnictwo Gebethner i Wolff 1932.
- Warszawa 1923. Stowarzyszenie Pracowników Księgarskich.
- Przegląd powszechny ROK: XLIX Tom 196. 10.1932 r. Kraków http://www.przegladpowszechny.pl/archiwum_content/pdfs/1929/184.pdf
- Drukowana m.in. „Gońcu Warszawskim” w 1904 r. oraz w „Gońcu Częstochowskim” w 1908 r.
- M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 438 „za skuteczną obronę mienia państwowego i zasługi na polu organizacji urzędów państwowych”.
- Wydawnictwo Jan Fiszer 1912 Świat realny i jego stosunki doskonale podpatrzone i odtworzone. Opowieść toczy się na żywo, Wspomniana w Biesiada literacka 1912 nr. 44.
- Guranowski Mieczysław data śmierci 10.10.1952 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 11.03.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jan Sejdlitz | Elżbieta Czerwińska-Sofulak | Magdalena Biedrzycka | Ludwik Gardowski | Antoni Buzuk | Bożena Brun-Barańska | Waleria Suzin | Mieczysław Berman | Lech Żurkowski | Ryszard Stryjecki | Paweł Kleszcz | Wojciech Wójcik (reżyser) | Wacław Kisielewski | Marcin Cecko | Marek Kotarba | Stefan Knothe | Andrzej Ziemowit Zimowski | Andrzej Dzierżyński | Stefan Rogulski | Jan KobuszewskiOceń: Mieczysław Guranowski