Mieczysław Guranowski


Mieczysław Jan Guranowski, urodzony 11 marca 1883 roku w Warszawie, to postać zasługująca na szczególną uwagę w polskiej literaturze. Jego twórczość przypada na okres Młodej Polski oraz dwudziestolecie międzywojenne, co sprawia, że był jednym z autorów aktywnie wpływających na literacką panoramę tamtych czasów.

Guranowski zmarł 10 października 1952 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie dorobek, który rzuca światło na ówczesne realia społeczne i kulturowe. Był nie tylko pisarzem, lecz również dziennikarzem, co wzbogaciło jego spojrzenie na współczesny świat i pozwoliło mu na krytyczne podejście do poruszanych tematów.

Życiorys

Mieczysław Guranowski przyszedł na świat 11 marca 1883 roku w Warszawie, w rodzinie tegoż Juliana Guranowskiego (1860–1922), który pracował jako agent handlowy. Jego matka pochodziła z kupieckiej rodziny Goldbergów. Ukończył V Gimnazjum w Warszawie, co stanowiło fundament jego późniejszej kariery. W latach 1904–1906 osiedlił się w Łodzi, gdzie przez cały ten czas współpracował z „Gońcem Łódzkim”, publikując nie tylko artykuły, ale także recenzje teatralne. Od 1906 roku, kiedy powstało pismo, pełnił rolę redaktora w „Gońcu Częstochowskim” pod kierownictwem Franciszka Dionizego Wilkoszewskiego.

W 1916 roku objął wspólnie z ks. prałatem Hipolitem Skimborowiczem zarząd drukarni d. okręgu naukowego warszawskiego. Następnie, w okresie od 1917 do 1939, był dyrektorem Drukarni Państwowej w Warszawie. Guranowski był autorem różnych form literackich, takich jak opowiadania, poezja czy felietony. Jego działalność literacka rozpoczęła się w roku 1900, a już w 1902 roku wystawił jednoaktówkę „Pierwsza łza”. W 1901 zdobył nagrodę w konkursie „Gazety Świątecznej” za pracę „Ojcowizna”, natomiast w roku 1904 jego jednoaktówka „Pazik” również została doceniona.

W 1907 roku zadebiutował baśnią dramatyczną „Tomko rozbójnik”, a w 1915 roku wystawił szkic dramatyczny „Imieniny aktorki”. Prócz tego, wydał szereg powieści i nowel, takich jak „Za kulisami”, „Prowincja” (1914), „Padyszach” (1919) oraz „Sirat” (1928). Do jego zbiorów należały również nowele: „Modelka” (1913), „Ofiara krwi”, „Nina” oraz „Kobiety biblijne”, a także utwory dramatyczne, w tym „Bój o słońce” (1916) i „Madonna z Mantui” (1923). W jego dorobku literackim znalazł się również tomik poezji zatytułowany „Morze cudowne morze”. Na łamach „Przeglądu Powszechnego” polemizowała z nim m.in. Zofia Starowieyska-Morstinowa.

Wielki pisarz Tadeusz Boy-Żeleński docenił utwory Guranowskiego w swoim dziele „Ku czemu Polska idzie…”. Od 26 czerwca 1904 roku był żonaty z Kazimierą z Rotterów (1885–1958), z którą miał dwóch synów: Zbigniewa (1905–1968) i Lecha (1920–1960). Mieczysław Guranowski zmarł 10 października 1952 roku w Warszawie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w kwaterze Y-3-11.

Przypisy

  1. a b Mieczysław Jan Guranowski M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 11.03.2023 r.]
  2. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 239. [dostęp 11.03.2023 r.]
  3. a b c Cmentarz Stare Powązki: JULJAN GURANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 11.03.2023 r.]
  4. Prasa żydowska w Łodzi, jej wydawcy i dziennikarze. [online], baedeker łódzki, 11.08.2018 r. [dostęp 11.03.2023 r.]
  5. Guranowski [online], www.gutenberg.czyz.org [dostęp 25.11.2017 r.]
  6. Tadeusz BOY Żeleński - Ksiądz Pirożyński [online], niniwa22.cba.pl [dostęp 25.11.2017 r.]
  7. Inwentarz archiwum Słownika Pracowników Książki Polskiej [dostęp 11.03.2023 r.]
  8. Morze i Żagle w poezji Polskiej
  9. „Modelka” Warszawa, Nakładem Wydawnictwa J. Rzepecki, 1913.
  10. „Ofiara krwi” Warszawa, Nakładem księgarni F. Hoesicka, 1925. 192 s.
  11. Instytut wydawniczy „Bibljoteka Polska”, 1928. 200 s.
  12. Warszawa Wydawnictwo Gebethner i Wolff 1932.
  13. Warszawa 1923. Stowarzyszenie Pracowników Księgarskich.
  14. Przegląd powszechny ROK: XLIX Tom 196. 10.1932 r. Kraków http://www.przegladpowszechny.pl/archiwum_content/pdfs/1929/184.pdf
  15. Drukowana m.in. „Gońcu Warszawskim” w 1904 r. oraz w „Gońcu Częstochowskim” w 1908 r.
  16. M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 438 „za skuteczną obronę mienia państwowego i zasługi na polu organizacji urzędów państwowych”.
  17. Wydawnictwo Jan Fiszer 1912 Świat realny i jego stosunki doskonale podpatrzone i odtworzone. Opowieść toczy się na żywo, Wspomniana w Biesiada literacka 1912 nr. 44.
  18. Guranowski Mieczysław data śmierci 10.10.1952 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 11.03.2023 r.]

Oceń: Mieczysław Guranowski

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:9