Antoni Buzuk

---

Życiorys

Antoni Buzuk przyszedł na świat w rodzinie Aleksandra i Marii z Parisów. Już w dzieciństwie miał okazję rozwijać swoje muzyczne talenty, śpiewając w chórze kościelnym prowadzonym przez Adolfa Szczygielskiego, w kościele św. Franciszka. Jego życie było pełne zawirowań, bowiem brał udział w obronie Lwowa, a następnie do 1920 roku występował jako ochotnik w Wojsku Polskim. W trakcie ofensywy na Kijów odniósł rany i wkrótce po tym dostał się do niewoli sowieckiej.

W 1929 roku ukończył Wyższą Szkołę Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie. W tym czasie zaangażował się także w naukę kompozycji oraz teorii muzyki w studium uzupełniającym, gdzie kształcił się pod okiem Kazimierza Sikorskiego. Podczas swoich studiów założył kwartet, który występował do wybuchu II wojny światowej w popularnych warszawskich kawiarniach oraz w takich kurortach jak Jurata, Jastarnia czy Wisła.

W okresie niemieckiej okupacji Buzuk był członkiem zespołu Bohdana Wodiczki, grając w legendarnych miejscach jak kawiarnia „U Aktorek” oraz restauracja „Pod Krzywą Latarnią”. Jako kompozytor pozostawał czynny od lat 20. XX wieku aż po lata 60. Tworzył różnorodne utwory, w tym piosenki taneczne, harcerskie, turystyczne oraz instrumentalne. Był aktywnym członkiem ZAIKS-u oraz Związku Muzyków RP.

Antoni Buzuk spoczywa na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 11D-III-20, gdzie jego życie muzyczne i bytność w pamięci bliskich i pasjonatów pozostają wieczne.

Twórczość (wybór)

W bogatym dorobku artystycznym Antoniego Buzuka znajduje się wiele utworów, które kształtowały polską muzykę rozrywkową w XX wieku. Poniżej przedstawiamy wybrane kompozycje, które zasługują na szczególną uwagę.

• Wiem / Jesienne Mgły (sł. Andrzej Włast / Janina Gillowa – 1949),
• Fordanserka (z Albertem Holctregerem, sł. Edward Reden – 1934),
• Nikt inny tylko ty (z Albertem Holctregerem, sł. Andrzej Włast – 1935),
• Nie mogę Cię rzucić (sł. Stanisław Śniegocki – 1936),
• Wino, walc i ty (Bogumił Kuroń – 1938),
• Jak w serenadzie (sł. Bogumił Kuroń – 1939),
• Szukam ciebie (sł. Arkadiusz Połoński – 1944, wyd. 1946),
• Jeszcze rok, jeszcze dwa (sł. Arkadiusz Połoński – 1947),
• Los (sł. Tina Dolecka – 1947),
• Gdy nie wiesz serca zapytaj (sł. Tina Dolecka – 1947),
• Bajka moich marzeń (sł. Janina Gillowa – 1947),
• Wierz mi dziewczyno (sł. Czesław Liberowski – 1948, piosenka laureatka pierwszego po wojnie konkursu na piosenkę „Ekspresu Wieczornego” i Polskiego Radia),
• W życiu jak w bajce (sł. Czesław Liberowski – 1948),
• Zakochana piosenka (sł. Edmund Polak – 1948),
• Noc (sł. Tina Dolecka – 1947),
• Już czas (sł. Czesław Libertowski – 1949),
• Leć piosenko (sł. Czesław Liberowski – 1949),
• Zabawa w Młocinach (sł. Jerzy Tomski – 1950),
• Gdyś się zakochał (sł. Wojciech Lipniacki),
• Piosenka turysty (sł. Wojciech Lipniacki),
• Sport – to twój przyjaciel (sł. Wojciech Lipniacki),
• Kwiaty (sł. Wojciech Lipniacki – 1955),
• Domyśl się (sł. Bolesław Żabko-Potopowicz – 1956),
• Niespokojna dziewczyna (sł. Bogusław Choiński i Jan Gałkowski – 1957),
• Romantyczna podróż (sł. Bogusław Choiński i Jan Gałkowski – 1958),
• Zielone szczęście (sł. Tadeusz Urgacz – 1959),
• Błękitny zmierzch (sł. Bogusław Choiński i Jan Gałkowski – 1960),
• Uśmiech lata (sł. Mirosław Łebkowski i Tadeusz Urgacz – 1960),
• Piosenką witam młodość (sł. Wojciech Lipniacki),
• Flora (utwór instrumentalny – 1962),
• Boogie-woogie i ty (instrum. – 1960),
• Rock and roll nie z tej ziemi (instrum. – 1963).

Każdy z tych utworów odzwierciedla kunszt Buzuka i jego zdolność do tworzenia niezapomnianych melodii oraz tekstów, które od dziesięcioleci zachwycają słuchaczy.

---

Oceń: Antoni Buzuk

---