Michał Tymowski

Nauka i edukacja

Michał Tymowski, urodzony 21 listopada 1941 roku w Warszawie, jest uznawanym polskim historykiem oraz badaczem dziejów Afryki. Jego prace naukowe przyczyniły się znacząco do zrozumienia historii tego kontynentu oraz jego kultury.

Obecnie pełni funkcję profesora nauk humanistycznych oraz jest nauczycielem akademickim na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie prowadzi zajęcia oraz angażuje się w badania naukowe.

Życiorys

W 1959 roku Michał Tymowski ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Po zakończeniu nauki podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1964 roku uzyskał tytuł magistra z zakresu historii. Jego praca dyplomowa, pod tytułem Wpływ handlu zewnętrznego na gospodarkę państw nadnigeryjskich w XIV-XVI w., została napisana pod kierunkiem Mariana Małowista.

Od 1964 roku Michał Tymowski był zatrudniony w Instytucie Historycznym UW. W 1971 roku obronił pracę doktorską, która nosiła tytuł Rozwój i regres w dziejach społeczeństw nadnigeryjskich w epoce przedkolonialnej, również pod opieką Mariana Małowista. Habilitację uzyskał w 1981 roku, przedstawiając dzieło pod tytułem Państwo i armia Samoriego i Kenedugu oraz ich analogie europejskie. W 1993 roku получил tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 2002–2008 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Historycznego UW.

W latach 1984–1989 Michał Tymowski był także kierownikiem Zakładu Historii Powszechnej Średniowiecznej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Następnie, w latach 1989–1993, zarządzał Centre de Civilisation Polonaise na Sorbonie. W okresie od 1996 do 2000 roku piastował urząd wicedyrektora Stacji Naukowej PAN w Paryżu. Jest członkiem Komitetu Nauk Historycznych oraz, od 2013 roku członkiem korespondentem, a od 2022 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Równocześnie, od 2011 roku należy do Polskiej Akademii Umiejętności.

Michał Tymowski był również członkiem redakcji Przeglądu Historycznego w latach 1973–1975 oraz wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego w latach 1993–1996. W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Z kolei w 2012 roku objął stanowisko wiceprzewodniczącego Komitetu Nauk Historycznych PAN. W 2013 roku otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów „Za osiągnięcia naukowe lub artystyczne”, przyznaną za wybitny dorobek naukowy z 2012 roku.

Publikacje

Oto zestawienie istotnych publikacji Michała Tymowskiego, które ukazują jego wkład w badania nad historią oraz kulturą Afryki i Polski:

  • Les domaines des princes du Songhay. Comparaison avec la grande propriété foncière en Europe au début de l’époque féodale (1970),
  • Le développement et la régression chez les peuples de la boucle du Niger a l’époque précoloniale (1974),
  • Samori – bohater Czarnej Afryki (1976),
  • Dzieje Timbuktu (1979),
  • Historia Mali (1979),
  • Karabin i władza w Afryce XIX wieku: państwa i armie Samoriego i Kenedugu oraz ich analogie europejskie (1985),
  • Historia Polski (1986) – razem z Jerzym Holzerem i Janem Kieniewiczem,
  • Sociétés sans Etat et sociétés a organisation étatique en Afrique Noire pré-coloniale (1990),
  • Najkrótsza historia Polski (1993),
  • Historia Afryki: do początku XIX wieku (1996) – redakcja,
  • Państwa Afryki przedkolonialnej (1999),
  • Średniowiecze (1999),
  • Człowiek i historia: podręcznik dla liceum ogólnokształcącego: kształcenie w zakresie rozszerzonym. Cz. 2, Czasy średniowiecza (2002),
  • Europejczycy i Afrykanie. Wzajemne odkrycia i pierwsze kontakty (2017).

Prace te są nie tylko cennym źródłem wiedzy, ale również istotnym elementem dla zrozumienia procesów historycznych w obszarze Afryki i Polski.

Przypisy

  1. TYMOWSKI, Michał [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN, 01.05.2020 r. [dostęp 01.02.2023 r.]
  2. Nagroda Prezesa Rady Ministrów (za 2012). [dostęp 26.09.2013 r.]
  3. Prezydium. www.knh.pan.pl. [dostęp 22.10.2015 r.]
  4. M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 592

Oceń: Michał Tymowski

★★★★★
Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:18