Michał Pluciński

Kultura i sztuka

Michał Pluciński, urodzony 17 stycznia 1908 roku w Warszawie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego teatru i kina.

Jego kariera trwała przez wiele lat, a talent aktorski zyskał ogromne uznanie wśród współczesnych mu twórców oraz publiczności.

Niestety, zmarł 2 marca 1978 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej kulturze artystycznej.

Życiorys

Był synem Władysława Plucińskiego oraz Natalii z Erlichów. Michale Pluciński, znany aktor, swoją karierę artystyczną rozpoczął od występów w renomowanych teatrach w takich miastach jak Łódź, Płock, Poznań, Włocławek oraz Warszawa. Jego talent zaowocował rolami zarówno pierwszo-, jak i drugoplanowymi. W 1958 roku zadebiutował na scenie Teatru Narodowego w Warszawie, gdzie wcielił się w postać Henryka IV l. Pirandella w spektaklu zatytułowanym „Żywa Maska”.

Niestety, jego kariera została naznaczona kontrowersjami. W 1941 roku wystąpił w antypolskim, nazistowskim filmie propagandowym zatytułowanym „Heimkehr”, gdzie zagrał rolę sierżanta policji. Za swoje decyzje władze podziemne wymierzyły mu karę infamii, a w 1948 roku aktor został skazany na 5-letnią karę więzienia.

Po zakończeniu życia artystycznego Zmarł w Warszawie, a jego ostatnim miejscem spoczynku stał się cmentarz Powązkowski w Warszawie, gdzie znajduje się na kwaterze 289-1-21.

Filmografia

Michał Pluciński, znany polski aktor, ma na swoim koncie wiele niezapomnianych ról w filmie oraz telewizji. Jego filmografia jest bogata i różnorodna, obejmująca zarówno dramaty, jak i komedie. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego kluczowych osiągnięć w tej dziedzinie.

  • 1939 – Sportowiec mimo woli jako Stefan, przyjaciel Jerzego (reż. Mieczysław Krawicz),
  • 1941 – Heimkehr jako sierżant granatowej policji (reż. Gustav Ucicky),
  • 1958 – One dwie i on jeden (spektakl telewizyjny) jako Wallace Sanford (reż. Czesław Szpakowicz),
  • 1958 – Dolina strachu (spektakl telewizyjny) jako Cecil Barker (reż. Czesław Szpakowicz),
  • 1959 – Powiem Wam, kto zabił (spektakl telewizyjny) (reż. Józef Słotwiński),
  • 1959 – Gość kamienny (spektakl telewizyjny) (reż. Jerzy Hoffman),
  • 1960 – Krzyżacy (film) jako kapelan królewski (reż. Aleksander Ford),
  • 1963 – Naprawdę wczoraj jako dyplomata, mąż Ewy (reż. Jan Rybkowski),
  • 1965 – Piąta bomba (spektakl telewizyjny) jako Konsul (reż. Józef Słotwiński),
  • 1965 – Dym (spektakl telewizyjny) (reż. Bogdan Trukan),
  • 1966 – Stawka większa niż życie (spektakl telewizyjny) jako Gruner (reż. Janusz Morgenstern),
  • 1967 – Pajęczyna (spektakl telewizyjny) jako Herman (reż. Józef Słotwiński),
  • 1967 – Ostatnie rozmowy (spektakl telewizyjny) (reż. Andrzej Konic),
  • 1967 – Ojciec (film) jako Lipowski, ojciec Zenobiusza (reż. Jerzy Hoffman),
  • 1968 – Bilans (spektakl telewizyjny) jako Kramer (reż. Ireneusz Kanicki),
  • 1969 – Gniewko, syn rybaka (spektakl telewizyjny) jako Opat dominikanów (reż. Bohdan Poręba),
  • 1969 – Epilog norymberski (spektakl telewizyjny) (reż. Jerzy Antczak),
  • 1970 – Epilog norymberski jako mecenas Nelte (reż. Jerzy Antczak),
  • 1970 – Balladyna (spektakl telewizyjny) (reż. Ewa Petelska i Czesław Petelski),
  • 1973 – Kariera Artura UI (spektakl telewizyjny) jako Goodvill (reż. Jerzy Gruza),
  • 1973 – Dom nad Loarą (spektakl telewizyjny) jako Ksiądz Baussan (reż. Henryk Drygalski),
  • 1974 – Twarz pokerzysty (spektakl telewizyjny) jako Dorado (reż. Stanisław Wohl),
  • 1974 – Małżeństwo Antoniny (spektakl telewizyjny) jako Hoffstede (reż. Józef Słotwiński),
  • 1975 – Pogrążyć się w mroku (spektakl telewizyjny) jako Doktor Holomb (reż. Ireneusz Kanicki),
  • 1975 – Morderca z pociągu (spektakl telewizyjny) jako ojciec Marioli (reż. Józef Słotwiński),
  • 1975 – Kazimierz Wielki (film) jako Jan Luksemburski, król Czech (reż. Ewa Petelska i Czesław Petelski),
  • 1976 – Samolot do Londynu (spektakl telewizyjny) jako George Barclay (reż. Józef Słotwiński),
  • 1977 – Przed burzą (spektakl telewizyjny) jako Rawlings (reż. Roman Wionczek),
  • 1977 – Noce i dnie (serial telewizyjny) (reż. Jerzy Antczak),
  • 1977 – Lalka (serial telewizyjny) jako ojciec Wokulskiego (reż. Ryszard Ber).

Przypisy

  1. Michał Pluciński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 10.04.2021 r.]
  2. Cmentarz Stare Powązki: Natalia Plucińska-Podgórska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 15.05.2020 r.]
  3. karlin.salon24.pl.
  4. Michał Pluciński na filmpolski.pl.
  5. a b Słownik biograficzny teatru polskiego, PWN, Warszawa 1994 r., ISBN 83-01-11260-3, tom 2, s. 557.

Oceń: Michał Pluciński

★★★★★
Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:8