Michał du Laurans, urodzony 28 marca 1873 roku w Warszawie, pozostawił istotny ślad w polskiej sztuce jako malarz. Jego artystyczna podróż zaczęła się w Klasie Rysunkowej prowadzonej przez Wojciecha Gersona, gdzie doskonalił swoje umiejętności rysunkowe. W 1895 roku podjął decyzję o wyjeździe do Madrytu, gdzie w Muzeum Prado kopiował znane dzieła Diega Velazqueza, a dwa lata później jego ścieżki zaprowadziły go do Monachium. Tam rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Simona Hollósy’ego. W 1899 roku musiał przerwać swoje nauki i przeniósł się do Paryża, gdzie związał się z Académie Julian, ucząc się pod czujnym okiem Benjamina Constanta oraz Jules’a Lefebvre’a.
Nie zerwał jednak kontaktu z ojczyzną, regularnie przesyłając swoje dzieła na wystawy organizowane w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, gdzie był aktywny od 1894 do 1937 roku. Ponadto, jego prace były także regularnie prezentowane w salonie Aleksandra Krywulta oraz w Salonie Sztuki Stefana Kulikowskiego. Michał du Laurans był również podróżnikiem, który tworzył portrety podczas swoich wędrówek po Europie. W Londynie miał okazję uczyć się bezpośrednio pod okiem znakomitego malarza Jamesa McNeilla Whistlera.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, artysta powrócił do Warszawy, gdzie w 1927 roku został członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W tym samym roku jego Autoportret został odznaczony medalem, a cztery lata później zdobył nagrodę finansową za Portret Pana S. Niefortunny los dotknął go podczas obrony Warszawy, gdy jego pracownia oraz część jego artystycznego dorobku uległy zniszczeniu. Po tych traumatycznych wydarzeniach przeniósł się do Płocka, gdzie objął stanowisko kustosza skarbca katedralnego oraz Biblioteki im. Zielińskich Towarzystwa Naukowego Płockiego.
W 1941 roku Michał du Laurans został aresztowany i przewieziony do obozu w Soldau (KL) w Działdowie. Na szczęście, po pewnym czasie został zwolniony. W 1945 roku objął stanowisko kustosza Muzeum Diecezjalnego, a w 1948 roku wyróżniono go nagrodą Ministra Kultury i Sztuki. Jego życie zakończyło się 9 stycznia 1958 roku w Płocku, gdzie został pochowany na cmentarzu miejskim.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Franciszek Lessel | Stanisław Miedza-Tomaszewski | Marcin Grzymowicz | Karol Borowski | Andrzej Szenajch | Joanna Chmielewska | Ryszard Kuba Grzybowski | Jan Solomon Minheimer | Ilona Janyst | Elżbieta Kurkowska | Platoon | Józef Bohdan Dziekoński | Małolat | Maciej Musiałowski | Stefan Napierski | Jacek Skubikowski | Władimir Szczerbaczow | Elżbieta Jaraczewska | Andrzej Bieżan | Milena SuszyńskaOceń: Michał du Laurans