Maria Przyborowska

Nauka i edukacja

Maria Przyborowska to postać, która zapisała się w historii polskiej kultury i nauki. Urodziła się 12 października 1892 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła 17 marca 1978 roku w tym samym mieście.

Była znaną doktor filologii klasycznej, której dorobek naukowy i zaangażowanie w rozwój wiedzy o językach klasycznych miało istotny wpływ na rozwój tej dziedziny w Polsce.

Maria Przyborowska pełniła również rolę drugiej generalnej sekretarz Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, organizując życie antropozoficzne w okresie II Rzeczpospolitej. Jej działalność na tym polu przyczyniła się do popularyzacji antropozofii w Polsce oraz stworzenia platformy dla wymiany myśli i idei związanych z tym nurtem filozoficznym.

Życiorys

Maria Przyborowska przyszła na świat 12 października 1892 roku w Warszawie, w rodzinie, która była związana z medycyną, ponieważ jej ojciec, Adam Kazimierz Sulima-Przyborowski, był lekarzem, a matka, Emilia de domo Rozenblum, także wywodziła się z uznanej rodziny. Już od najmłodszych lat wykazywała zainteresowanie naukami, w tym językami, które opanowała w stopniu biegłym. W 1917 roku rozpoczęła studia na Uniwersytecie Warszawskim, jednak po pewnym czasie postanowiła przerwać naukę, aby poświęcić się pracy na rzecz Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża. Od 1920 do 1922 roku, pełniła obowiązki kierownicze w Biurze Informacyjno-Wywiadowczym tego towarzystwa.

W czerwcu 1928 roku zdobyła tytuł doktora filozofii, specjalizując się w literaturoznawstwie w zakresie filologii klasycznej. Po uzyskaniu dyplomu zdecydowała się na zmianę kierunku działań zawodowych, rezygnując z pracy akademickiej. Jej pasją stała się redakcyjna działalność, która zaowocowała pracą w czasopiśmie „Płomyk”.

Jej zainteresowanie antropozofią zapoczątkowała lektura dzieła Rudolfa Steinera zatytułowanego Jak osiągnąć poznanie wyższych światów. Na początku lat 20. uczestniczyła w kursie pedagogicznym Steinera, który odbył się w Stuttgarcie. Współpraca z Luną Drexler przyniosła kolejne sukcesy, gdyż Przyborowska stała się współzałożycielką Warszawskiego Koła Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego (PTA). Była znaczącą postacią w środowisku antropozoficznym II Rzeczpospolitej, m.in. zorganizowała zjazd PTA w Warszawie w 1929 roku.

Po śmierci Luny Drexler w 1934 roku, Przyborowska objęła funkcję drugiej generalnej sekretarz towarzystwa. Jej rola polegała na koordynowaniu działalności różnych oddziałów PTA oraz prowadzeniu szerokiej korespondencji z Zarządem Powszechnego Towarzystwa Antropozoficznego w Dornach.

W czasach niemieckiej okupacji, mimo zakazu działalności PTA, Maria nie uległa zniechęceniu. Organizowała życie grup antropozoficznych i zorganizowała podziemne działania, udostępniając swoje mieszkanie jako miejsce spotkań dla działaczy. Po wojnie kontynuowała te aktywności, angażując się w tłumaczenia oraz w popularyzację idei antropozofii. Zmarła 17 marca 1978 roku w Warszawie.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j KatarzynaK. Arciszewska KatarzynaK., MonikaM. Rzeczycka MonikaM., Przyborowska Maria, [w:] Kultura polska wobec zachodniej filozofii ezoterycznej w latach 1890-1939 [online], Uniwersytet Gdański, 28.08.2023 r.
  2. a b c d DianaD. Oboleńska DianaD. (red.), Polskie tradycje ezoteryczne 1890-1939. T. 4: Źródła i dokumenty, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2019.

Oceń: Maria Przyborowska

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:11