Maria Mościcka

Szlachta i monarchia

Maria Mościcka, z domu Dobrzańska, a po pierwszym małżeństwie znana jako Nagórna, to postać, która na stałe wpisała się w karty historii Polski. Urodziła się w 1896 roku w Warszawie, a swoją drogę życiową zakończyła w Genewie, gdzie zmarła 23 listopada 1979 roku.

Jako druga żona prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego, Maria pełniła rolę polskiej pierwszej damy, co czyni ją osobą o znaczącym wpływie na życie społeczne i polityczne tamtej epoki.

Życiorys

Maria Mościcka, znana z bliskiego związku z Ignacym Mościckim, pełniła rolę sekretarki pierwszej żony Prezydenta RP, Michaliny Mościckiej. Jej życie nabrało nowego znaczenia, gdy 10 października 1933 roku stała się drugą żoną Ignacego Mościckiego. Wcześniejsze stwierdzenie nieważności jej małżeństwa z Tadeuszem Nagórnym, adiutantem Prezydenta, przez Stolicę Apostolską, miało duże znaczenie dla tego związku. Pobrali się oni rok po śmierci Michaliny, co wywołało gorszące reakcje w społeczeństwie.

W czasie drugiej wojny światowej, począwszy od września 1939 roku, Maria Mościcka wraz z mężem znalazła się na emigracji, gdzie pozostała aż do jego śmierci. Zmarła 23 listopada 1979 roku. Po wielu latach, 10 września 1993 roku, jej prochy oraz prochy męża zostały sprowadzone z Szwajcarii do Polski. Maria spoczęła na warszawskich Powązkach, w grobie, który wcześniej był symbolicznym miejscem spoczynku Ignacego Mościckiego.

W trakcie swojego życia, Maria Mościcka gromadziła liczne archiwalia oraz pamiątki związane z Ignacym Mościckim. Cenne dokumenty i przedmioty, które posiadała, przekazała później do archiwum klasztoru na Jasnej Górze za pośrednictwem dr. Bolesława Nawrockiego. Jej wkład w historię rodziny Mościckich był istotny, co pokazuje dbałość o przechowywanie tak ważnych dla nich pamiątek.

Maria Mościcka została ostatecznie pochowana na cmentarzu Powązkowskim, w alei zasłużonych, w grobie 107/108/109, gdzie spoczywa wiele osób zasłużonych dla Polski.

Odznaczenia

Maria Mościcka zdobyła liczne odznaczenia, które świadczą o jej zasługach i oddaniu w służbie. Wśród nich znajdują się:

  • złota odznaka honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia,
  • order Zasługi Królestwa Rumunii, nadany 1 lipca 1937 roku.

Przypisy

  1. Izabela Prokopczuk-Runowska. Kurtuazja orderowa jako element stosunków polsko-rumuńskich w okresie międzywojennym. „Muzealnictwo Wojskowe”. Tom 11, s. 158, 2021 r.
  2. Cmentarz Stare Powązki: IGNACY MOŚCICKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 23.12.2019 r.]
  3. Jan Golonka, Janina Jaworska. Katalog archiwum i pamiątek Marii i Ignacego Mościckich na Jasnej Górze. „Studia Claromontana”. 9, s. 317–386, 1998 r.
  4. Pour le Mérite. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 145 z 02.07.1937 r.
  5. Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938 r., s. 286.

Oceń: Maria Mościcka

★★★★★
Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:20