Jerzy Ciechanowiecki


Jerzy Stanisław Ciechanowiecki, znany pod herbem Dąbrowa, to postać, która znacząco wpisała się w historię Polski. Urodził się 2 kwietnia 1893 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 1 czerwca 1930 roku w Budapeszcie.

Był on nie tylko polskim arystokratą, lecz także dyplomatą, który działał w czasach Imperium Rosyjskiego oraz II Rzeczypospolitej. Jego osiągnięcia i wkład w rozwój relacji międzynarodowych pozostają ważnym elementem polskiej historiografii.

Życiorys

Jerzy Ciechanowiecki był jedynym synem hrabiego Władysława i Mary Louisy Kimens, reprezentujących herb własny. Ze względu na swoje słabe zdrowie, w dzieciństwie korzystał z nauczania domowego, które prowadziły guwernantki. Następnie uczęszczał do szkoły w Dreźnie, a swoje kształcenie zakończył w elitarnej instytucji, jaką było Cesarskie Liceum Aleksandrowskiego w Petersburgu, kończąc je w 1914 roku.

Po ukończeniu nauki, przez rok pracował w kancelarii carskiej, a następnie podjął zatrudnienie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jerzy Ciechanowiecki znał wiele języków, w tym polski, rosyjski, francuski, niemiecki, angielski oraz włoski. Od 1916 roku pełnił funkcję attaché w rosyjskiej ambasadzie w Londynie, aż do momentu likwidacji tej placówki.

W roku 1918 przeniósł się do Paryża, gdzie aktywnie uczestniczył w pracach Komitetu Narodowego Polskiego jako kierownik sekcji szyfru przy sekretarzu generalnym. Rozpoczął również swoją karierę dysydenta jako attaché poselstwa polskiego w Paryżu, gdzie od 1919 roku piastował stanowisko sekretarza legacyjnego II klasy. W 1923 roku został attaché Wydziału Zachodniego MSZ, a od lutego 1924 roku awansował do rangi attaché legacyjnego.

Rok 1924 przyniósł mu tytularne stanowisko sekretarza legacyjnego I klasy, a latem tego samego roku objął rolę sekretarza poselstwa II klasy w Budapeszcie, otrzymując tytuł sekretarza poselstwa I klasy. Często pełnił także funkcję chargé d’affaires ad interim polskiego poselstwa na Węgrzech. Niestety, zmarł na skutek zawału serca w Hotelu Duna–Palota w Budapeszcie.

Do momentu wybuchu rosyjskiej rewolucji w 1917 roku, posiadał ogromne majątki ziemskie, sięgające 13 tys. hektarów. W 1923 roku, Jerzy ożenił się z Matyldą (Tilly) Marią z hr. Osiecimskich-Hutten-Czapskich herbu Lubicz. Z tego związku urodził się im syn Andrzej Stanisław, który w 1998 roku został odznaczony Orderem Orła Białego.

Odznaczenia

Jerzy Ciechanowiecki, znany z licznych osiągnięć, został uhonorowany wieloma medalami i odznaczeniami za swoje zasługi. Wśród jego najważniejszych wyróżnień znalazły się:

  • medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości z 1928 roku,
  • Krzyż Komandorski Orderu „Krzyż Zasługi” przyznany w 1928 roku, na Węgrzech.

Oceń: Jerzy Ciechanowiecki

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:15