Jerzy Stanisław Ciechanowiecki, znany pod herbem Dąbrowa, to postać, która znacząco wpisała się w historię Polski. Urodził się 2 kwietnia 1893 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 1 czerwca 1930 roku w Budapeszcie.
Był on nie tylko polskim arystokratą, lecz także dyplomatą, który działał w czasach Imperium Rosyjskiego oraz II Rzeczypospolitej. Jego osiągnięcia i wkład w rozwój relacji międzynarodowych pozostają ważnym elementem polskiej historiografii.
Życiorys
Jerzy Ciechanowiecki był jedynym synem hrabiego Władysława i Mary Louisy Kimens, reprezentujących herb własny. Ze względu na swoje słabe zdrowie, w dzieciństwie korzystał z nauczania domowego, które prowadziły guwernantki. Następnie uczęszczał do szkoły w Dreźnie, a swoje kształcenie zakończył w elitarnej instytucji, jaką było Cesarskie Liceum Aleksandrowskiego w Petersburgu, kończąc je w 1914 roku.
Po ukończeniu nauki, przez rok pracował w kancelarii carskiej, a następnie podjął zatrudnienie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jerzy Ciechanowiecki znał wiele języków, w tym polski, rosyjski, francuski, niemiecki, angielski oraz włoski. Od 1916 roku pełnił funkcję attaché w rosyjskiej ambasadzie w Londynie, aż do momentu likwidacji tej placówki.
W roku 1918 przeniósł się do Paryża, gdzie aktywnie uczestniczył w pracach Komitetu Narodowego Polskiego jako kierownik sekcji szyfru przy sekretarzu generalnym. Rozpoczął również swoją karierę dysydenta jako attaché poselstwa polskiego w Paryżu, gdzie od 1919 roku piastował stanowisko sekretarza legacyjnego II klasy. W 1923 roku został attaché Wydziału Zachodniego MSZ, a od lutego 1924 roku awansował do rangi attaché legacyjnego.
Rok 1924 przyniósł mu tytularne stanowisko sekretarza legacyjnego I klasy, a latem tego samego roku objął rolę sekretarza poselstwa II klasy w Budapeszcie, otrzymując tytuł sekretarza poselstwa I klasy. Często pełnił także funkcję chargé d’affaires ad interim polskiego poselstwa na Węgrzech. Niestety, zmarł na skutek zawału serca w Hotelu Duna–Palota w Budapeszcie.
Do momentu wybuchu rosyjskiej rewolucji w 1917 roku, posiadał ogromne majątki ziemskie, sięgające 13 tys. hektarów. W 1923 roku, Jerzy ożenił się z Matyldą (Tilly) Marią z hr. Osiecimskich-Hutten-Czapskich herbu Lubicz. Z tego związku urodził się im syn Andrzej Stanisław, który w 1998 roku został odznaczony Orderem Orła Białego.
Odznaczenia
Jerzy Ciechanowiecki, znany z licznych osiągnięć, został uhonorowany wieloma medalami i odznaczeniami za swoje zasługi. Wśród jego najważniejszych wyróżnień znalazły się:
- medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości z 1928 roku,
- Krzyż Komandorski Orderu „Krzyż Zasługi” przyznany w 1928 roku, na Węgrzech.
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Jan Zygmunt Waza | Maria Mościcka | Aleksander Szembek (1815–1884) | Władysław Konstanty Waza | Michał Kazimierz Ogiński | Aleksander Karol Waza | Maurycy Eustachy Potocki | Alojzy Konstanty Drucki Lubecki | Aleksander Jerzy Vorbek Lettow | August Potocki (1806–1867) | Mikołaj Rouget | Jan Baptysta Renard | Anna Katarzyna Konstancja | Augustyn Józef Czartoryski | Stanisław Małachowski (podporucznik) | Michał Radwan | Wiktor Magnus | Julia Hauke | Karol Teofil Załuski | Henryk ZabiełłoOceń: Jerzy Ciechanowiecki