Henryk Brühl (lekarz)


Henryk Brühl, urodzony 21 czerwca 1812 roku w Warszawie, był wybitnym polskim lekarzem, którego życie i osiągnięcia miały istotny wpływ na rozwój medycyny w Polsce. Zmarł on 22 lipca 1887 roku również w Warszawie, pozostawiając po sobie znaczący dorobek zawodowy oraz wspaniałe wspomnienia wśród pacjentów i współpracowników.

Życiorys

Henryk Brühl pochodził z rodziny, dla której język niemiecki był pierwszym językiem. Jego ojciec, Jan (1759–1835), prowadzący interesy jako kupiec, oraz matka Wilhelmina, pochodząca z rodziny Israelów (ur. 1785), wyznawali religię żydowską. Obydwoje przybyli z Hamburga do Warszawy, która wówczas znajdowała się pod pruską administracją, w końcowych latach XVIII wieku. Edukację rozpoczął w Liceum Warszawskim, gdzie jako jeden z nielicznych przedstawicieli religijnej mniejszości żydowskiej, obok Adama Epsteina, zdobył wiedzę, by później kontynuować edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.

Po zamknięciu warszawskich uczelni przez władze carskie, Brühl przeniósł się na dalsze studia do Krakowa, a następnie do Królewca, gdzie w 1836 roku uzyskał doktorat z medycyny. Po zakończeniu studiów wrócił do Polski, gdzie podjął pracę w różnych miejscowościach, takich jak Węgrów, Sokołów (w 1839 roku), Komorów oraz Biłgoraj (w 1843 roku). W 1847 roku objął stanowisko lekarza powiatowego w Łowiczu, a następnie od 1848 do 1868 roku pełnił funkcję lekarza powiatowego w Łęczycy, łącząc tę rolę z obowiązkami lekarza więziennego w tym samym mieście.

Po tym czasie ponownie osiedlił się w Warszawie, gdzie otworzył prywatną praktykę, kontynuując swoją pracę w służbie zdrowia.

Rodzina

W roku 1838 Henryk oraz jego małżonka Augusta Maria z rodziny Bambergów (zm. 1885) postanowili odejść od judaizmu, decydując się na przyjęcie luterańskiego wyznania. Z ich dzieci na szczególną uwagę zasługuje Matylda (1861–1901), która zyskała uznanie jako utalentowana śpiewaczka oraz nauczycielka, znana szerzej pod pseudonimem Wilma Monti. Wyszła za mąż za swojego kuzyna, Dawida Ludwika Brühla. Pozostałe dzieci Henryka i Augsty to: Amelja Anna (ur. 4.08.1851, zm. 16.08.1912), Marja (zm. 6.01.1934), Emma (ur. 1854, zm. 11.04.1912 – poślubiła Jana Glińskiego) oraz Alfons Aleksander (ur. 6.12.1859).

Henryk Brühl był najstarszy spośród ośmiorga rodzeństwa. Wśród jego braci wyróżniali się Bogumił (zm. 1854), lekarz, Jakub Ludwik, producent powozów, oraz Jan Emanuel (zm. 1863), właściciel ziemski, który był posiadaczem terenów Targówka oraz Grochowa V i VI (zgodnie z dawnym podziałem tych obszarów), dzisiejszych części warszawskich dzielnic położonych po prawej stronie Wisły. Wśród bratanków Henryka warto wspomnieć o Dawidzie Ludwiku, lekarzu z Warszawy, oraz Juliuszu Wilhelmie, profesorze Uniwersytetu w Heidelbergu, który był także członkiem PAU.

Henryk i Augusta Maria Brühlowie zostali pochowani na cmentarzu ewangelickim w Warszawie (Al. 27 nr 8). Tam zajmują miejsce obok swojego kuzyna Dawida Ludwika (Al. A nr 33). Na tym samym cmentarzu spoczywa również ich córka Matylda oraz jej siostra Amelja Anna.


Oceń: Henryk Brühl (lekarz)

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:5