Maciej Parowski


Maciej Parowski, urodzony 27 grudnia 1946 roku w Warszawie, zmarł 2 czerwca 2019 roku, również w stolicy Polski. Był on znanym, polskim redaktorem oraz krytykiem w dziedzinie fantastyki naukowej.

W 1982 roku rozpoczął pracę jako redaktor miesięcznika „Fantastyka”, a w latach 1992–2003 pełnił rolę redaktora naczelnego tego tytułu, który później przekształcił się w „Nową Fantastykę”. Dodatkowo, Parowski był także redaktorem naczelnym kwartalnika „Czas Fantastyki”, gdzie miał znaczący wpływ na polski rynek literatury fantastycznej.

Życiorys

Maciej Parowski to postać o niezwykle bogatym dorobku literackim, który rozpoczął swoją drogę jako student Politechniki Warszawskiej. Jego kariera dziennikarska rozpoczęła się w 1974 roku, kiedy to zajął się pisaniem felietonów. W kolejnych latach piastował różne ważne stanowiska w redakcjach, w tym kierownika działu kulturalnego oraz redaktora naczelnego tygodnika studenckiego „Politechnik” w 1981 roku.

W latach 1977–1979 pełnił rolę kierownika działu krytyki i nauki w tygodniku „Razem”, a jego teksty zaczęły się pojawiać w takich pismach jak „Życie Warszawy”, „Na Przełaj”, „Kultura”, „Ekran” oraz „Polityka”. Od 1982 roku do początku 2013 roku pracował jako kierownik działu literatury polskiej w miesięczniku „Fantastyka” (później „Nowa Fantastyka”), a w latach 1992-2003 również jako redaktor naczelny. W chwili swojej śmierci zajmował stanowisko redaktora naczelnego kwartalnika „Czas Fantastyki”.

Debiut literacki Parowskiego miał miejsce w nurcie science fiction, kiedy to opublikował opowiadanie „Bunt robotów” w „Na Przełaj”. Już w 1973 roku zdobył wyróżnienie w konkursie „Młodego Technika” za swoje opowiadanie „Poczucie pełni”. W 1982 roku wydana została jego powieść „Twarzą ku ziemi”, pisana przez kilka lat. W jego twórczości dominowały teksty osadzone w nurcie fantastyki socjologicznej, a Parowski był także członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, co dodatkowo podkreśla jego zaangażowanie w życie literackie kraju.

W drugiej połowie lat 90. zwrócono uwagę na jego publiczny konflikt z polskim fandomem fantastycznym, który dotyczył nagrody im. Janusza A. Zajdla oraz podziałów w fantastyce na „problemową” oraz „rozrywkową”, a także jego krytyki dzieł takich autorów jak Anna Brzezińska i Antonina Liedtke. W wyniku tych sporów Śląski Klub Fantastyki przyznał mu w 1999 roku antynagrodę Złoty Meteor, co z pewnością przełożyło się na jego renomę w środowisku literackim.

W 2006 roku Parowski został uhonorowany na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Łodzi, gdzie otrzymał doktorat humoris causa oraz nagrodę im. Papcia Chmiela za swoje osiągnięcia w zakresie polskiego komiksu. Jego wkład w rozwój gatunku doceniły także instytucje kultury. Z okazji 25-lecia pisma „Fantastyka”, 30 października 2007 roku, minister kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierz Michał Ujazdowski uhonorował go srebrnym medalem „Gloria Artis”, co było kolejnym dowodem na jego istotny wkład w polską kulturę literacką.

Jedną z jego powieści, „Burza”, wyróżniono w IX edycji (2010) Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza, a sama jego kariera zakończyła się tragicznie 2 czerwca 2019 roku, gdy zmarł na raka trzustki. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 57A-1-28). Po jego śmierci, doceniając jego osiągnięcia, został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2020 roku redakcja „Nowej Fantastyki” postanowiła nazwać „Reflektor” w jednej z kategorii corocznych Nagród Nowej Fantastyki na Nagrodę im. Macieja Parowskiego, chcąc w ten sposób upamiętnić jego istotny wkład w rozwój literackich talentów. Dodatkowo w 2023 roku powstał film dokumentalny o Parowskim pt. „Fantastyczny Matt Parey”, w którym tytułowy Matt Parey to postać inspirowana samym Parowskim, dodana do komiksu Funky Koval, stworzonego przez niego wspólnie z Bogusławem Polchem oraz Jackiem Rodkiem.

Twórczość

Książki

Maciej Parowski jest autorem wielu znakomitych dzieł literackich. W jego dorobku znajdują się:

  • Bez dubbingu (zbiór felietonów, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1978),
  • Twarzą ku ziemi (powieść, Czytelnik 1982),
  • Sposób na kobiety (zbiór opowiadań, KAW 1985),
  • Czas fantastyki (eseje, wywiady, recenzje; Glob 1990),
  • Burza. Ucieczka z Warszawy ’40 (powieść, Narodowe Centrum Kultury 2010),
  • Małpy Pana Boga. Słowa (eseje, wywiady, recenzje; Narodowe Centrum Kultury 2011),
  • Małpy Pana Boga. Obrazy (Narodowe Centrum Kultury 2013),
  • Z bandytą w windzie (Solaris 2015),
  • Kukułka na koniu trojańskim. Małpy Pana Boga 3. Retrospekcje. (Prószyński i S-ka 2017),
  • Wasz cyrk, moje małpy. Chronologiczny alfabet moich autorów. Tom 1 i 2 (eseje, wywiady, SQN 2019).

Komiksy

W obszarze komiksu Parowski również zyskał uznanie, współpracując z innymi twórcami. Oto niektóre z jego ważniejszych projektów:

  • Funky Koval (wspólnie z Bogusławem Polchem i Jackiem Rodkiem):
    • Bez oddechu,
    • Sam przeciw wszystkim,
    • Wbrew sobie,
    • Wrogie przejęcie.
  • Wiedźmin (wspólnie z Bogusławem Polchem i Andrzejem Sapkowskim):
    • Droga bez powrotu,
    • Geralt,
    • Mniejsze zło,
    • Ostatnie życzenie,
    • Granica możliwości,
    • Zdrada.
  • Burza (rys. Krzysztof Gawronkiewicz) – ukazał się w antologii Egmontu 'Wrzesień. Wojna narysowana’ w 2003,
  • Naród wybrany (rys. Jarosław Musiał) – drukowany w „Nowej Fantastyce” w roku 1992 i 1993 (12 odcinków po 4 plansze),
  • Planeta robotów (rys. Jacek Skrzydlewski) – Ongrys, 2013.

Przypisy

  1. Fantastyczny Matt Parey (2023) w bazie Filmweb
  2. Jakub Zagalski: Maciej Parowski nie żyje. Miał 72 lata. WP Książki, 03.06.2019 r.
  3. Nie żyje wieloletni redaktor naczelny „Nowej Fantastyki” Maciej Parowski [online], tvp.info, 03.06.2019 r. [dostęp 03.06.2019 r.]
  4. Pogrzeb Macieja Parowskiego [online], instytutksiazki.pl, 11.06.2019 r. [dostęp 02.08.2021 r.]
  5. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Kancelaria / Aktywność doradców / Pożegnanie śp. Macieja Parowskiego [online], prezydent.pl [dostęp 12.06.2019 r.]
  6. Nagrody „Nowej Fantastyki” 2020 – Nominacje, „Nowa Fantastyka” (4/2020), s. 16.
  7. Przemysław Gulda: „Gwiezdne wojny”: przebudzenie niemocy. Legendy polskiej fantastyki nie wpuszczono na przedpremierę. kultura.gazeta.pl, 16.12.2015 r. [dostęp 17.12.2015 r.]
  8. Nagroda Literacka im. Józefa Mackiewicza – Edycja nagrody w 2010 roku. [dostęp 27.08.2012 r.]
  9. Antoni Smuszkiewicz: Science fiction wśród omian polskiej fantastyki współczesnej. W: Nie tylko Lem. Fantastyka współczesna. Wróblewski Maciej (Red.). Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2017, s. 13. ISBN 978-83-231-3830-3.
  10. Medale „Gloria Artis” i odznaczenia „Zasłużony dla kultury polskiej” dla twórców związanych z pismem „Fantastyka” 30.10.2007 r. [dostęp 06.11.2007 r.]
  11. Bartosz Kurc, Niezainteresowany naród, „Zeszyty Komiksowe” nr 2 (2004).

Oceń: Maciej Parowski

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:14