Janusz Kruk


Janusz Kruk to postać, która pozostawiła niezatarte ślady w polskiej muzyce. Urodził się 7 sierpnia 1946 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył w tym samym mieście, 18 czerwca 1992 roku.

Był nie tylko utalentowanym muzykiem, ale także kompozytorem i wokalistą, który zyskał uznanie jako lider popularnego zespołu 2 plus 1.

Życie zawodowe

Janusz Kruk ukończył średnią szkołę muzyczną w Warszawie, specjalizując się w grze na kontrabasie. Po ukończeniu edukacji, przez pewien czas pracował jako instruktor w amatorskich zespołach muzycznych, zyskując cenne doświadczenie przed rozpoczęciem kariery zawodowej. Jego muzyczna podróż rozpoczęła się w różnych grupach studenckich, co wprowadziło go w świat profesjonalnej muzyki.

W latach 1968–1970, Kruk założył zespół Warszawskie Kuranty, w którym występował razem z Elżbietą Dmoch. Ta kolaboracja okazała się znacząca dla jego dalszej kariery. W styczniu 1971, duet ten nawiązał współpracę z Andrzejem Rybińskim, co zapoczątkowało nowy zespół – 2 plus 1. Grupa ta stała się jednym z najbardziej ikonicznych zespołów w historii polskiej muzyki XX wieku.

W ramach 2 plus 1, Janusz Kruk pełnił rolę wokalisty, gitarzysty oraz kompozytora. Jego twórczość obejmowała większość utworów zespołu, w tym znaną suitę Aktor, poświęconą pamięci Zbigniewa Cybulskiego. Jego wkład w muzykę grupy pozostawił niezatarte ślady w polskiej kulturze muzycznej.

W późniejszym okresie życia, Kruk zaczął pisania muzyki do przedstawień teatralnych. Muzyka, którą skomponował, była wykorzystywana w różnych spektaklach, w tym w przedstawieniu Szaleństwa pana Hilarego, opartym na utworze Juliana Tuwima. Spektakl miał swoją premierę w październiku 1987 roku, co było kolejnym dowodem na jego wszechstronność i talent jako kompozytora.

Życie prywatne

Janusz Kruk był mężczyzną, który przez swoje życie przeszedł przez różne etapy. W jego biografii szczególne miejsce zajmują relacje rodzinne i małżeńskie. Był trzykrotnie żonaty, a z pierwszego związku przyszedł na świat jego jedyny córka, Liliana Chyłek.

W marcu 1973 roku zawarł drugi związek małżeński z Elżbietą Dmoch, jednakże para nie doczekała się dzieci. Ich małżeństwo trwało do lat 80., kiedy to Janusz postanowił opuścić piosenkarkę i rozpocząć nowy rozdział w swoim życiu.

W kolejnej relacji z Barbarą Dąbrowską, Janusz Kruk został ojcem dwóch synów: Erwina i Emila. Mimo rozstania z Elżbietą, pozostali w dobrych stosunkach i przyjaźni.

W 1979 roku Janusz otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, co świadczy o jego osiągnięciach w dziedzinie muzyki i kultury. Niestety, od dłuższego czasu zmagał się z problemami zdrowotnymi, szczególnie z chorobami serca. Zmarł tragicznie na zawał serca 18 czerwca 1992 roku.

Janusz Kruk spoczywa na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie, gdzie jego pamięć wciąż jest pielęgnowana przez bliskich oraz fanów jego twórczości.

Przypisy

  1. Barbara Dąbrowska – Kruk; Kim jest?. efakty24.pl, 07.12.2023 r. [dostęp 21.02.2024 r.]
  2. Na opolskim rynku odsłonięto gwiazdę zespołu '2+1' [online] [dostęp 23.03.2020 r.]
  3. Chodź, pomaluj mój świat (Elżbieta Dmoch). MarhaN.PL, 06.08.2008 r. [dostęp 23.03.2020 r.]
  4. „Wideoteka dorosłego człowieka”, TVP 2, 12.05.2009 r.
  5. Elżbieta Dmoch - wielka artystka, wielka zagadka. Kobieta.pl, 26.03.2009 r. [dostęp 20.09.2015 r.]
  6. Szaleństwa pana Hilarego – Julian Tuwim. e-teatr.pl. [dostęp 20.09.2015 r.]
  7. „Wideoteka dorosłego człowieka”, odcinek „2 plus 1”.
  8. Po prostu lubił ludzi. „Super Express”, 18.06.2007 r.
  9. Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 02.07.1979 r.
  10. Śmierć Janusza Kruka, 24.06.1992 r.

Oceń: Janusz Kruk

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:21