Krzysztof Hugon Porwit, urodzony 9 lipca 1922 roku w Warszawie, a zmarły 24 sierpnia 2013 roku w tym samym mieście, był wybitnym polskim ekonomistą oraz uczestnikiem powstania warszawskiego. Jego życie było naznaczone silnym zaangażowaniem w sprawy narodowe oraz naukowe.
Był synem pułkownika Mariana Porwita oraz Zofii Marii z Friedów. Po formalnym powstaniu Armii Krajowej wstąpił w jej szeregi, przyjmując pseudonim "Krzyś". Wkrótce został oddelegowany do Komendy Głównej Armii Krajowej, do Oddziału VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy). Co więcej, był również aktywnym członkiem oddziału osłonowego Tajnych Wojskowych Zakładów Wydawniczych.
W chwilach dramatycznych powstania warszawskiego walczył w północnej części Śródmieścia. Po kapitulacji musiał złożyć broń i trafił do obozu przejściowego w Ożarowie Mazowieckim. Z tego miejsca został przetransportowany do Stalagu X B w Sandbostel, a następnie do Stalagu XVIII-C w Markt Pongau. Po zakończeniu wojny ewakuował się do Londynu, gdzie pozostał do końca 1946 roku.
Na tamtych ziemiach rozpoczął swoją naukę na Uniwersytecie Londyńskim, jednak zdecydował się przerwać studia i wrócić do Polski. Po powrocie kontynuował kształcenie w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Dalsze lata spędził w Centralnym Urzędzie Planowania i Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, by na początku lat 60. zostać pracownikiem naukowym w Zakładzie Badań Ekonomicznych Komisji Planowania, która działała przy Radzie Ministrów. W 1972 roku uzyskał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
Od 1972 roku, aż do przejścia na emeryturę w 1999 roku, pełnił funkcję pracownika naukowego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (aktualnie przekształconej w Szkołę Główną Handlową). Na początku jego zainteresowania obejmowały problemy wyboru w gospodarce socjalistycznej, a później koncentrował się na zagadnieniach reform gospodarczych. W kwietniu 1982 roku został powołany przez Prezesa Rady Ministrów do 26-osobowej Konsultacyjnej Rady Gospodarczej, której przewodniczył prof. Czesław Bobrowski.
Po roku 1989 Porwit zwrócił swoje zainteresowania ku procesom transformacji ustrojowo-systemowej. W latach 1990-1994 kierował Katedrą Polityki Gospodarczej w Szkole Głównej Handlowej. Uznawany również za członka honorowego, zasiadał w Fellow Econometric Society oraz należał do Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i Rady Programowej czasopisma „Ekonomista”. Dodatkowo, wchodził w skład Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów oraz był członkiem Wydziału I - Nauk Społecznych i Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk.
W 2001 roku, za swoje wybitne zasługi dla rozwoju nauk ekonomicznych, Prezydent Rzeczypospolitej PolskiejAleksander Kwaśniewski odznaczył Krzysztofa Porwita Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Życie prywatne
Życie prywatne Krzysztofa Porwita było pełne bliskich więzi rodzinnych. Jego małżonką była Ewa, z rodziny Krzemieniewskich, z którą dzielił wiele wspólnych chwil. Para doczekała się córki Joanny, która osiągnęła status doktora nauk medycznych. Po zakończeniu życia, został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, co nadaje szczególne znaczenie jego pamięci i rodzinnym korzeniom.
Przypisy
- a b c Prof. zw. dr hab. Krzysztof Hugon Porwit, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 15.12.2023 r.]
- BarbaraB. Pieniężna, Archiwum Historii Mówionej: Wywiad z Ewą Porwit, [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [online], 28.01.2019 r. [dostęp 15.12.2023 r.]
- Kondolencje dla Joanny Mazur. nekrologi.wyborcza.pl, 03.09.2013 r. [dostęp 17.12.2023 r.]
- Kondolencje dla Joanny Mazur. nekrologi.wyborcza.pl, 29.08.2013 r. [dostęp 17.12.2023 r.]
- Nekrolog Krzysztofa Porwita. nekrologi.wyborcza.pl, 28.08.2013 r. [dostęp 17.12.2023 r.]
- Marian Porwit: Spojrzenia poprzez moje życie. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1986 r., s. 511. ISBN 83-07-01535-9.
- Zadania i cele Konsultacyjnej Rady Gospodarczej /w/ "Trybuna Robotnicza", nr 70, 08.04.1983 r., str. 1-2.
- M.P. z 2001 r. nr 10, poz. 158.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Teresa Dąbek-Wirgowa | Irena Huml | Józef Półturzycki | Adam Fiok | Mathias Bersohn | Aleksander Wolicki | Henryk Greniewski | Konrad Bobiatyński | Aleksander Lech Godlewski | Bogdan Gadomski | Henryk Wisner | Krzysztof Hejwowski | Amelia Hertzówna | Piotr Eberhardt | Samuel Fogelson | Adam Buława | Teresa Mroczko | Andrzej Ledóchowski | Jan Buchholtz | Marcin MostowskiOceń: Krzysztof Porwit