Andrzej Ledóchowski

---

Życiorys

Andrzej Ledóchowski, w czasie II wojny światowej, był uczniem Gimnazjum Stefana Batorego, gdzie uczestniczył w tajnym nauczaniu w Warszawie. W 1944 roku zdał maturę. Od 1942 roku związał swoje życie z Armią Krajową. Po odbyciu przeszkolenia wojskowego, awansował na kaprala podchorążego. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, działając w okręgu warszawskim, w obwodzie Śródmieście, używając pseudonimów „Chemik” oraz „Wacław”. Po kapitulacji w październiku 1944 roku, trafił jako jeniec do stalagu X B Sandbostel, a do Polski powrócił w lipcu 1946 roku.

W latach 1946–1947 rozpoczął naukę na Politechnice Warszawskiej. Od 1947 roku zamieszkał w Gdańsku, gdzie kontynuował studia. W 1950 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera chemii na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej, specjalizując się w technologii środków leczniczych.

W okresie od 1947 do 1984 roku pracował na Politechnice Gdańskiej w Katedrze Technologii Środków Leczniczych. Doktorat uzyskał w 1960 roku, a habilitację w 1966 roku na tym samym wydziale. W latach 1970–1984 kierował Zespołem naukowo-badawczym Chemii i Biochemii Związków Przeciwnowotworowych oraz w latach 1971–1977 prowadził Studium Doktoranckie: Chemii i Technologii Związków Biologicznie Czynnych, będąc promotorem dziewięciu doktorów.

W 1967 roku został mianowany docentem, a osiem lat później otrzymał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego. Jako autor i współautor ponad 120 publikacji dotyczących leków przeciwnowotworowych, Andrzej Ledóchowski znacznie wpłynął na rozwój tej dziedziny. Stworzył również 15 patentów krajowych oraz 30 zagranicznych. Był członkiem Komisji Biologii Nowotworów Polskiej Akademii Nauk oraz Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, co podkreśla jego zaangażowanie w działalność naukową.

Interesującym elementem jego biografii jest to, że jego stryjem był prof. Zygmunt Ledóchowski, również uznany specjalista w dziedzinie chemii leków. To on był promotorem doktoratu Andrzeja Ledóchowskiego; po jego śmierci kontynuował badania nad zastosowaniem leczniczym pochodnych akrydyny, co zaowocowało między innymi opracowaniem pierwszego polskiego leku przeciwnowotworowego – Ledakrinu (Nitracrine).

Andrzej Ledóchowski spoczywa na cmentarzu parafii pod wezwaniem Matki Boskiej Szkaplerznej w Warce.

Ordery i odznaczenia, nagrody

Andrzej Ledóchowski jest postacią, której działalność została uhonorowana wieloma wyróżnieniami oraz nagrodami. Poniżej przedstawiamy listę jego odznaczeń, które podkreślają jego wkład w społeczność lokalną oraz w szerszym kontekście:

• odznaka „Za zasługi dla Gdańska” w 1975 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski przyznany w 1976 roku,
• nagroda wojewody gdańskiego z 1977 roku,
• odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” z roku 1978,
• Warszawski Krzyż Powstańczy, który otrzymał w 1982 roku.

---

Oceń: Andrzej Ledóchowski

---