Amelia Hertzówna

---

Życiorys

Amelia Hertzówna była osobą o niezwykłej biografii, pełnej osiągnięć oraz intelektualnych poszukiwań. Ukończyła Uniwersytet Latający w Warszawie, co świadczy o jej zaangażowaniu w naukę pomimo trudnych okoliczności.

Na przełomie lat 90. XX wieku podjęła decyzję o wyjeździe za granicę. W Berlinie zdała egzamin maturalny jako ekstern, co pokazuje jej determinację i chęć do nauki. W 1904 roku uzyskała doktorat z chemii, co umocniło jej pozycję w świecie akademickim.

Od 1905 roku zaczęła publikować dramaty i nowele, ukazując swoje literackie talenty. W latach 1908–1912 poświęciła się dalszym studiom, wybierając się na uczelnie do Heidelbergu, Monachium, Lipska oraz ponownie Berlina, gdzie zgłębiała języki starożytnego Wschodu i archeologię.

W 1913 roku ukończyła École du Louvre, co znacząco poszerzyło jej horyzonty artystyczne. Po 1914 roku publikowała artykuły naukowe w prestiżowych czasopismach francuskich i niemieckich, odnosząc sukcesy w dziedzinie naukowej.

W dwudziestoleciu międzywojennym, Amelia była nauczycielką w warszawskich gimnazjach, gdzie dzieliła się swoją wiedzą z młodzieżą. W 1926 roku została członkiem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego, co podkreśla jej zaangażowanie w aktywność naukową.

Od 1930 roku prowadziła wykłady na Wolnej Wszechnicy Polskiej, koncentrując się na historii pisma oraz dziejach cywilizacji starożytnego Bliskiego Wschodu, gdzie zdobyła tytuł docenta.

Niestety, w 1941 roku, w czasie niemieckiej okupacji, Amelię aresztowało gestapo, a jej los zakończył się tragicznie. Została zamordowana w więzieniu na Pawiaku, co było smutnym końcem jej inspirującego życia.

Twórczość

Amelia Hertzówna była pisarką, która przedstawiała swoje twórcze umysły w wielu różnych formach literackich. Pisała nie tylko dramaty, lecz także książki skierowane w stronę najmłodszych czytelników oraz prace naukowe dotyczące Egiptu i kultury starożytnej. Jej różnorodność tematyczna czyni ją postacią niezwykle interesującą.

W obrębie jej dramatów można znaleźć takie tytuły jak:

• Yseult o białych dłoniach (1905) opublikowane w „Chimerze”,
• Zburzenie Tyru (1906),
• Fleur-de-Lys (1908),
• Pastorale (1909),
• Siostra (1912),
• Wielki król (1919).

Jeżeli chodzi o twórczość adresowaną do dzieci i młodzieży, Hertzówna może poszczycić się takimi książkami jak:

• Przygoda Kasi (1920-1921),
• Od Wisły do Nilu (1939).

---

Oceń: Amelia Hertzówna

---