Tomasz Wituch

---

Życiorys

W 1966 roku Tomasz Wituch zakończył swoje studia magisterskie w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Zaledwie sześć lat później, w 1972 roku, obronił pracę doktorską, a w 1982 roku uzyskał habilitację. W sposób znaczący jego kariera naukowa została uświetniona przyznaniem tytułu profesora nauk humanistycznych, który to tytuł otrzymał 2 stycznia 2002 roku.

Od momentu ukończenia studiów w 1966 roku, Wituch był związany z Instytutem Historycznym UW, gdzie od 1991 do 2009 roku pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego. Jego zaangażowanie w polską historiografię manifestowało się w latach 1996–1999, gdy był członkiem kolegium redakcyjnego czasopisma Dzieje Najnowsze. Dodatkowo w latach 1999–2002 pełnił rolę wiceprzewodniczącego Rady Naukowej IH UW.

Wituch aktywnie uczestniczył także w pracach Komitetu Badań Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk od 1990 roku. Obecnie jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, gdzie związany jest od 2009 roku. Ponadto, kieruje Katedrą Europeistyki na Wydziale Historycznym Akademii Humanistycznej w Pułtusku.

Należy również zaznaczyć, że Wituch został członkiem władz Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, co świadczy o jego zaangażowaniu w kwestie polityczne i społeczne.

Najważniejsze prace

W dorobku naukowym Tomasza Witucha znajduje się wiele znaczących prac, które przyczyniły się do zrozumienia historii oraz polityki międzynarodowej. Oto niektóre z jego kluczowych publikacji:

• Galeazzo Ciano, Dziennik 1937-1943 (tłum. i oprac. naukowe),
• Garibaldi (Cykl biograficzny Ossolineum), 1983,
• Historia Portugalii w XX wieku, 2000,
• Kanał Sueski,
• Od Trypolisu do Lozanny. Polityka Włoch wobec Turcji i Bliskiego Wschodu w latach 1912-1922,
• Terytoria sporne w Europie po roku 1815,
• Tureckie przemiany. Dzieje Turcji 1878-1923,
• Zjednoczenie Włoch, 1987.

---

Oceń: Tomasz Wituch

---