Józef Kirszrot-Prawnicki to postać o bogatym dorobku, która zasługuje na bliższe poznanie. Urodził się 1 grudnia 1842 roku w Warszawie, jednak jego życie zakończyło się 1 sierpnia 1906 roku w Otwocku. Był nie tylko prawnikiem, ale również ekonomistą oraz działaczem społecznym, co czyniło go człowiekiem o wszechstronnych zainteresowaniach i umiejętnościach.
Jego działalność była silnie związana z żydowskim dziedzictwem, a pseudonimy, które przyjmował – takie jak „K-t”, „Labor”, „J.K-P”, czy „-p.” – mogą wskazywać na jego aktywność w różnych kręgach intelektualnych i społecznych. Kirszrot-Prawnicki niezaprzeczalnie wpłynął na otaczający go świat, łącząc prawo z ekonomią i problemami społecznymi swojego czasu.
Życiorys
Józef Kirszrot-Prawnicki urodził się w Warszawie w rodzinie zasymilowanych Żydów. W 1866 roku zdobył tytuł magistra prawa i administracji na warszawskiej Szkole Głównej. Kontynuował swoją edukację, studiując w Lipsku oraz Wrocławiu. W 1873 roku uzyskał uprawnienia adwokata przysięgłego przy Sądzie Apelacyjnym w Warszawie, a jego kariera zawodowa obejmowała również rolę radcy prawnego w różnych instytucjach.
Kirszrot-Prawnicki w znacznym stopniu angażował się w propagowanie idei spółdzielczości, koncentrując się na spółdzielczości kredytowej oraz ubezpieczeniach. Był kierownikiem biura naukowego Jana Blocha, a także aktywnością jego życia były publikacje w prasie społeczno-gospodarczej. Na łamach takich tytułów jak Izraelita, Ateneum, Ekonomista, Gazeta Sądowa, Niwa czy Kurier Warszawski, prezentował swoje przemyślenia oraz analizy. Napisał wiele książek oraz broszur, w tym istotną pracę poświęconą spółdzielniom pożyczkowym, wydaną pod tytułem „O oszczędności, kasach i stowarzyszeniach oszczędnościowych i pożyczkowo-oszczędnościowych”.
Jego działalność nie ograniczała się tylko do pisania; w 1901 roku zorganizował i przez wiele lat przewodniczył Towarzystwu Oszczędnościowo-Pożyczkowemu dla Ubogiej Ludności Żydowskiej, co znacząco wpłynęło na życie społeczności żydowskiej w Warszawie. Był również jednym z członków założycieli Kasy im. Józefa Mianowskiego oraz przez wiele lat zasiadał w zarządzie Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie.
Dążył do asymilacji Żydów w Polsce, namawiając ich do polonizacji nazwisk. W 1882 roku opublikował na ten temat apel, który wzbudził szerokie zainteresowanie w społeczności warszawskiej. W jego dorobku artystycznym znajduje się także komedia pt. „Węzeł gordyjski”, która z kolei koncentruje się na problematyce asymilacji Żydów. Dodatkowo był prawnikiem Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych, co ukazuje jego zaangażowanie w pomoc swoim współpracownikom.
W życiu prywatnym ożenił się z Salomeą Szyff (1852–1909), z którą doczekał się syna Stanisława (1873–1900), inżyniera. Po jego śmierci Józef Kirszrot-Prawnicki znalazł spoczynek na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 71, rząd 1).
Przypisy
- Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003 r. ISBN 83-916419-3-7.
- Grób Józefa Kirszrota-Prawnickiego w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
- Do 1867 Kirschrot, do 1882 Kirszrot, później Kirszrot-Prawnicki.
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Stefan Kurowski (prawnik) | Jacek Jan Rulewicz | Tadeusz Kamieński (prawnik) | Bronisław Daniszewski | Tomasz Stawecki | Maria Gintowt-Jankowicz | Paweł Cybulski | Krzysztof Liedel | Feliks Kramsztyk | Anna Michalska (prawnik) | Antoni Bojańczyk | Kazimierz Sterling | Rafał Len | Estelle Sapir | Zuzanna Rudzińska-Bluszcz | Maciej Kaliński | Seweryn Szer | Stanisław Henryk Święcicki | Edward Wiktor Leo | Witold WołodkiewiczOceń: Józef Kirszrot-Prawnicki