Jerzy Piotrowski, który przyszedł na świat 21 listopada 1928 roku w Warszawie, był niezwykle znaczącą postacią w historii Polski. Zmarł 7 maja 1986 roku, pozostawiając po sobie istotny wkład w polskie budownictwo oraz politykę.
Jako inżynier budownictwa, zajmował się projektowaniem i realizacją różnorodnych inwestycji budowlanych, co przyniosło mu uznanie w branży. Dodatkowo, jego zaangażowanie w życie społeczne i polityczne kraju zaowocowało jego wyborem na posła na Sejm PRL w dwóch kadencjach, VI i VII, gdzie miał możliwość wpływania na ważne decyzje dotyczące rozwoju Polski.
Życiorys
W 1945 roku Jerzy Piotrowski przystąpił do Związku Walki Młodych, co rozpoczęło jego aktywną działalność społeczną. Następnie, jego zaangażowanie kontynuował w Związku Młodzieży Polskiej. W okresie od 1950 do 1955 roku pełnił funkcję członka zarządu Zrzeszenia Studentów Polskich w Dniepropetrowsku. W 1955 roku uzyskał dyplom wyższej uczelni na Instytucie Inżynieryjno-Budowlanym w tym mieście.
Po zakończeniu studiów, Jerzy Piotrowski objął stanowisko dyrektora w różnych kombinatach budownictwa mieszkaniowego, w tym „Południe”, „Wschód” i „Północ” w Warszawie, a także w wielu innych jednostkach resortowych. Jego kariera polityczna nabrała tempa w latach 1972 i 1976, kiedy to zdobył mandat posła na Sejm PRL w okręgach Warszawa-Praga oraz Warszawa-Praga Południe.
W trakcie swoich dwóch kadencji, Jerzy Piotrowski aktywnie uczestniczył w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów. Dodatkowo w VI kadencji zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, a w VII kadencji pracował w Komisji Budownictwa oraz Przemysłu Materiałów Budowlanych. W latach 1974–1977 był członkiem plenarnym oraz aktywnym uczestnikiem Komisji Budownictwa Komitetu Warszawskiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
W 1982 roku Jerzy Piotrowski objął stanowisko doradcy ministra budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych. Dwa lata później, w 1984 roku, został dyrektorem departamentu budownictwa mieszkaniowego, a następnie ogólnego w Ministerstwie Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej. To właśnie w tym okresie zyskał wielkie uznanie wśród współpracowników oraz społeczności budowlanej.
Po zakończeniu kariery zawodowej, Jerzy Piotrowski odszedł, pozostawiając po sobie ważne ślady w polskim budownictwie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie spoczywa w kwaterze C-A-42.
Odznaczenia
Jerzy Piotrowski, wybitna postać, otrzymał wiele istotnych odznaczeń, które odzwierciedlają jego zasługi i wkład w życie społeczno-polityczne w Polsce. Wśród wyróżnień, które na stałe wpisały się w jego biografię, można wymienić:
- krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- złoty krzyż zasługi,
- srebrny krzyż zasługi,
- medal 30-lecia Polski Ludowej,
- złote odznaczenie im. Janka Krasickiego,
- złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Henryk Kołodziejczyk | Czesław Białoszewski | Piotr Skwieciński | Bernard Borg | Dariusz Lipiński | Piotr Gryza | Tomasz Piskorski | Andrzej Ostoja-Owsiany | Janusz Malinowski | Paweł Piskorski | Czesław Szczepaniak | Tadeusz Jędrzejewski (1921–1992) | Marzena Małek | Jurek Błones | Stanisław Flato | Michał Dworczyk | Tadeusz Grabski | Bronisława Bobrowska | Andrzej Krętowski | Adam BorowskiOceń: Jerzy Piotrowski (1928–1986)