Henryk Kołodziejczyk


Henryk Kołodziejczyk to postać o ważnym znaczeniu w polskiej historii, którego życie i działalność polityczna miały wpływ na rozwój kraju w okresie powojennym. Urodził się 29 czerwca 1901 roku w Warszawie, a swoją karierę zakończył w tym samym mieście, gdzie zmarł 28 września 1962 roku.

Był on nie tylko d działaczem partyjnym oraz państwowym, ale także nauczycielem, co wskazuje na jego zaangażowanie w edukację i rozwój społeczeństwa. Jako człowiek aktywny w polityce, pełnił funkcje posła na Sejm Ustawodawczy, a także miał zaszczyt piastować urząd wojewody warszawskiego w latach 1948-1949.

W późniejszych latach, Henryk Kołodziejczyk został przewodniczącym Prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych, zajmując tę rolę najpierw we Wrocławiu (1949-1950), a następnie w Koszalinie (1950-1951). Jego działania w tych instytucjach miały na celu kształtowanie i organizację życia publicznego w regionach, które nadzorował.

Życiorys

Henryk Kołodziejczyk był człowiekiem o bogatym życiorysie, który zaczynał swoją edukację w Lesznie, gdzie do 1919 roku ukończył cztery klasy gimnazjum. Po tym okresie zajął się samokształceniem, co było dla niego kluczowe w dalszej drodze zawodowej. W 1921 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkołach powszechnych, a także zaangażował się w działalność Związku Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych, ale w 1927 roku został zwolniony z tej posady.

W latach 1928–1938 Kołodziejczyk pełnił funkcję referenta ds. transportu w Pomorskim Inspektoracie Okręgowym Straży Celnej, a następnie Granicznej, pracując w Czersku oraz Bydgoszczy. W momencie wybuchu II wojny światowej, w 1939 roku przeszedł na emeryturę. Jednak los potoczył się dla niego inaczej, gdy w 1940 roku został przesiedlony razem z rodziną do obwodu archangielskiego, gdzie zajął się pracą jako robotnik.

W tym czasie Kołodziejczyk aktywnie uczestniczył w Związku Patriotów Polskich, gdzie stał na czele oddziału w obwodzie zaporoskim oraz organizował zarządy w krajach Azji Środkowej. Odegrał również ważną rolę jako pełnomocnik komisji zajmującej się repatriacją ludności polskiej z terenów ZSRR.

Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, Kołodziejczyk został członkiem Stronnictwa Ludowego, które później przekształciło się w ZSL. Po roku powrócił do ojczyzny. W latach 1947–1952 zasiadał w Sejmie Ustawodawczym jako poseł z okręgu Koźle. W tym czasie zarządzał wojewódzkimi strukturami Stronnictwa Ludowego w Olsztynie i Warszawie. Oprócz tego, w latach 1947–1948 pełnił urząd wojewody warszawskiego, a w 1949 roku objął stanowisko dyrektora Polskich Zakładów Zbożowych.

Następnym etapem w karierze Kołodziejczyka były kierownicze funkcje w Prezydiach Wojewódzkich Rad Narodowych, w pierwszej kolejności we Wrocławiu w latach 1949–1950, a później w Koszalinie od lipca 1950 do maja 1951. W Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym pełnił również funkcje członka Rady Naczelnej oraz zastępcy członka Głównej Komisji Rewizyjnej.

W latach 1952–1956 Kołodziejczyk pełnił funkcję kierownika działu w redakcji „Słowa Ludu”, a do 1959 roku był przewodniczącym Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Otwocku. Jego życie zawodowe odzwierciedlało zarówno zaangażowanie w edukację, jak i działalność polityczną, co czyni go postacią znaną w historii Polski.

Odznaczenia

Henryk Kołodziejczyk otrzymał znaczące odznaczenia w uznaniu za swoje zasługi. W gronie honorów wymienia się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrny Krzyż Zasługi.

Przypisy

  1. a b c d Henryk Kołodziejczyk. Biblioteka Sejmowa. [dostęp 18.01.2022 r.]

Oceń: Henryk Kołodziejczyk

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:12