Tadeusz Wojciech Grabski, urodzony 14 marca 1929 roku w Warszawie, był znaczącą postacią w polskiej historii jako doktor ekonomii oraz polityk związany z ideologią komunistyczną. Jego życie zakończyło się 2 lutego 1998 roku w Poznaniu, gdzie zmarł po długiej drodze zawodowej pełnej wpływowych ról.
W ciągu swojej kariery, Grabski pełnił wiele istotnych funkcji politycznych. Był członkiem Biura Politycznego Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w latach 1980–1981, co niewątpliwie podkreśla jego wpływ na politykę krajową w tym okresie. Dodatkowo, w czasie VII kadencji Sejmu PRL, zasiadał jako poseł, wnosząc swoje doświadczenie do legislacji.
W roku 1980 objął stanowisko wiceprezesa Rady Ministrów, a jego działalność na rzecz regionu osiągnęła szczyt w latach 1973–1975, kiedy to sprawował urząd wojewody poznańskiego.
Życiorys
Tadeusz Grabski urodził się jako syn Leona i Zofii. W 1951 roku zakończył swoje studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Po ukończeniu nauki, przez pięć lat służył w Wojsku Polskim, co przyczyniło się do jego późniejszej kariery zawodowej. Następnie przez kolejne 15 lat pracował w przemyśle terenowym, obejmując różne kluczowe stanowiska. Był dyrektorem Przedsiębiorstwa Remontowo-Budowlanego w Poznaniu oraz dyrektorem Wojewódzkiego Zjednoczenia Przemysłu Terenowego. Ponadto pełnił rolę prezesa Zarządu Głównego Związku Spółdzielczości Pracy w tym samym mieście.
W latach 1979–1980 był dyrektorem naczelnym Zakładów Systemów Automatyki „Mera” w Poznaniu. Równocześnie, w latach 1952–1956 był członkiem Związku Młodzieży Polskiej. W 1956 roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Już w 1959 roku rozpoczął swoją działalność jako lektor i konsultant w Komitecie Wojewódzkim w Poznaniu, a w latach 1965–1970 był członkiem i przewodniczącym komisji przemysłowej. Do 1975 roku był także członkiem egzekutywy PZPR.
W latach 1970–1972 Tadeusz Grabski pełnił ważną rolę jako sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu. 29 grudnia 1972 roku objął przewodniczenie prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a od 23 grudnia 1973 piastował stanowisko wojewody poznańskiego. W latach 1975–1979 był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Koninie oraz przewodniczącym prezydium wojewódzkiej rady narodowej.
Od września 1980 do lipca 1981 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Centralnego PZPR, z krótką przerwą w roku 1980, i był członkiem Biura Politycznego KC PZPR. W latach 1976–1980 zasiadał w Sejmie PRL VII kadencji. Krótko, od 24 sierpnia do 8 października 1980, sprawował urząd wicepremiera w rządzie Józefa Pińkowskiego.
Grabski był jednym z prominentnych przedstawicieli antyreformatorskiego skrzydła PZPR i jego przewodnicy oczekiwali, że po wprowadzeniu stanu wojennego, to on stanie na czele partii. W kwietniu 1981 roku przewodniczył nowej wewnętrznej komisji partyjnej, powołanej do oceny odpowiedzialności członków PZPR zajmujących stanowiska kierownicze. W latach 1982–1989 pracował w dyplomacji jako radca-minister pełnomocny w Biurze Radcy Handlowego Ambasady PRL w Berlinie.
Pochowany jest na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu.
Odznaczenia
Tadeusz Grabski, jako osoba o wybitnych zasługach, został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami. Oto lista odznaczeń, które uzyskał:
- krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- złoty krzyż zasługi,
- złoty znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (1975).
Przypisy
- Piotr Osęka: Armia Radziecka z tobą od dziecka, „Gazeta Wyborcza” – dodatek „Ale Historia”, 16.09.2013 r.
- „Dziennik Łódzki”, nr 86 (9837), 01–03.05.1981 r., s. 2.
- „Dziennik Popularny”, nr 182 (9650), 25.08.1980 r., s. 3.
- „Strażak: pismo Związku Ochotniczych Straży Pożarnych”, nr 24 (542), 16–31.12.1975 r., s. 4.
- Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People’s Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 81.
- Wyszukiwarka grobów w Poznaniu.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Michał Dworczyk | Stanisław Flato | Jurek Błones | Marzena Małek | Tadeusz Jędrzejewski (1921–1992) | Czesław Szczepaniak | Jerzy Piotrowski (1928–1986) | Henryk Kołodziejczyk | Czesław Białoszewski | Piotr Skwieciński | Bronisława Bobrowska | Andrzej Krętowski | Adam Borowski | Marcin Wojdat | Leszek Korzeniowski | Bronisław Geremek | Michał Buchwajc | Aldona Kamela-Sowińska | Jerzy Makowiecki | Henryk Gustaw LauerOceń: Tadeusz Grabski