Jerzy Pieńkos

Nauka i edukacja

Jerzy Pieńkos to postać o niezwykle bogatym dorobku naukowym i zawodowym. Urodził się 25 listopada 1932 roku w Warszawie, gdzie również zmarł 25 października 2003 roku. Był on polskim doktorem habilitowanym nauk filologicznych i prawnych, specjalizującym się w językoznawstwie romańskim oraz prawie międzynarodowym publicznym. Pełnił zaszczytną funkcję profesora Uniwersytetu Warszawskiego.

Jego wykształcenie obejmowało filologię klasyczną, filologię romańską oraz studia prawnicze. Jerzy Pieńkos był autorem wielu prac naukowych, w tym słowników, w tym słowników francusko-polskich oraz polsko-francuskich, a także łacińsko-polskich, polsko-niemieckich i polsko-angielskich. Oprócz działalności akademickiej, praktykował w zawodzie radcy prawnego oraz adwokata.

Życiorys

Jerzy Pieńkos to wybitny polski naukowiec i prawnik, który ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie w 1950 roku. Jego dalsza edukacja kontynuowana była na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie zdobył dyplom z zakresu filologii klasycznej w 1955 roku oraz filologii romańskiej w 1959 roku. Po tych osiągnięciach, w 1964 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra prawa. W 1970 roku, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przyznał mu stopień naukowy doktora, a w 1981 roku – stopień doktora habilitowanego.

W 1955 roku rozpoczął pracę w Studium Języków Obcych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie do 1962 roku prowadził zajęcia z greki i łaciny, a w okresie 1963-1972 – języka francuskiego. Następnie, od 1972 do 1976 roku, pracował w Instytucie Lingwistyki Stosowanej. Od 1976 roku związany był z Instytutem Romanistyki na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie od 1982 do 1984 roku pełnił obowiązki wicedyrektora. Równocześnie od 1980 roku praktykował jako radca prawny, a później adwokat, specjalizując się w prawie cywilnym.

W latach 1990-1995 był kierownikiem Zakładu Leksykologii i Traduktologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1995 roku, jako profesor w Instytucie Romanistyki Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, objął nowe stanowisko w Instytucie Prawa Międzynarodowego na Wydziale Prawa i Administracji, gdzie został profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Prawa Międzynarodowego Publicznego.

Jest współautorem Wielkiego słownika polsko-francuskiego, który został opublikowany przez Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” w kilku tomach: tom I (A–K) w 1995 roku, tom II (L–Ó) w 1996 roku, oraz tom III (P–R) w 2003 roku.

Jerzy Pieńkos był także członkiem wielu znaczących organizacji, w tym Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich, którego prezesem był w latach 1985-1989, oraz Międzynarodowej Federacji Tłumaczy, gdzie w latach 1987-1989 przewodniczył Komisji Prawnej. Dodatkowo, należy do Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego.

Publikacje książkowe

Słowniki i prace językoznawcze

W dorobku Jerzego Pieńkosa znajdują się liczne publikacje dotyczące terminologii prawnej oraz ekonomicznej. Jego współpraca z Elżbietą Pieńkos zaowocowała szeregiem znaczących dzieł, w tym:

  • dictionnaire juridique et économique français-polonais. A-J, Warszawa 1970, OCLC 839122032,
  • dictionnaire juridique et économique français-polonais. K-Z, Warszawa 1971, OCLC 839051555,
  • słownik terminologii prawniczej i ekonomicznej francusko-polski, Warszawa 1981, ISBN 83-214-0204-6,
  • słownik łacińsko-polski, dotyczący prawa rzymskiego i kanonicznego, Warszawa 1993, ISBN 83-219-0613-3,
  • francusko-polski leksykon: prawo, ekonomia, handel, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11471-1,
  • praecepta iuris: łacina dla prawników, Warszawa 1999, ISBN 83-7200-504-4,
  • polsko-niemiecki słownik prawniczy, Kraków 2002, ISBN 83-7333-053-4,
  • polsko-angielski słownik prawniczy, Kraków 2002, ISBN 83-7333-052-6,
  • euroleksykon terminologiczny, Poznań 2002, ISBN 83-915425-3-X,
  • francusko-polski słownik terminologiczny: prawo, ekonomia, handel oraz stosunki międzynarodowe, Kraków 2002, ISBN 83-88551-48-5,
  • francusko-polski słownik terminologii politycznej i społecznej, Kraków 2003, ISBN 83-88551-57-4,
  • polsko-francuski słownik prawniczy, Kraków 2003, ISBN 83-7333-063-1,
  • polsko-angielsko-francusko-niemiecki glosariusz terminologii stosunków międzynarodowych i prawa międzynarodowego, Kraków 2004, ISBN 978-83-7333-356-7.

Prace o prawie międzynarodowym

Autor ten również przyczynił się do wzbogacenia wiedzy o prawie międzynarodowym, publikując analizy i przemyślenia na ten temat:

  • organisations internationales: institutions, terminologie, Warszawa 1967, OCLC 750904180,
  • précis de droit international public: institutions, terminologie, Warszawa 1970, OCLC 839103066,
  • wpływ wojny na obowiązywanie umów międzynarodowych z uwzględnieniem traktatów pokojowych po II wojnie światowej, Warszawa 1973, OCLC 839019227,
  • teoria i kodyfikacja sukcesji państw w kontekście traktatów, Warszawa 1979,
  • pojęcie i typy sukcesji państw w odniesieniu do umów międzynarodowych z prac kodyfikacyjnych Komisji Praw Międzynarodowych ONZ, Warszawa 1979, OCLC 830203262,
  • prawo międzynarodowe publiczne, Kraków 2004, ISBN 83-7333-357-6.

Prace o teorii przekładu

W obszarze teorii przekładu, Pieńkos zasłynął dzięki następującym publikacjom:

  • cours de traduction de la litterature politique, sociale et des relations internationales, Warszawa 1978, OCLC 830320881,
  • przekład i tłumacz we współczesnym świecie: aspekty lingwistyczne i pozalingwistyczne, Warszawa 1993, ISBN 83-01-10998-X,
  • podstawy przekładoznawstwa: od teorii do praktyki, Kraków 2003, ISBN 978-83-7333-170-9.

Tłumaczenia

Jerzy Pieńkos to także autor przekładów, w tym ważnego dzieła:

  • jacques mercier (inne języki), dwadzieścia wieków historii Watykanu: od św. Piotra do Jana Pawła II, Warszawa 1986, ISBN 83-211-0716-8.

Odznaczenia i wyróżnienia

Jerzy Pieńkos zdobył wiele istotnych nagród oraz odznaczeń, które odzwierciedlają jego osiągnięcia i wkład w rozwój nauki oraz społeczności.

  • złoty Krzyż Zasługi (1976),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984),
  • nagroda Polskiej Akademii Nauk (1988),
  • człowiek Roku International Biographical Centre (innych językach) (1992).

Przypisy

  1. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1950. wne.uw.edu.pl. [dostęp 19.11.2023 r.]
  2. Dr hab. Jerzy Pieńkos, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 19.11.2023 r.]
  3. Karol Karski. Profesor Jerzy Pieńkos – prawnik i filolog (1932–2003). „Studia Iuridica”. XLIII, s. 275–277, 2004. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 0137-4346. [dostęp 19.11.2023 r.]

Oceń: Jerzy Pieńkos

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:17