Jerzy Maciejewski


Jerzy Konrad Maciejewski, który przyszedł na świat 22 stycznia 1899 roku w Warszawie, jest postacią godną uwagi z uwagi na swoje różnorodne talenty i osiągnięcia.

Funkcjonował jako publicysta, pisarz oraz kronikarz, wnosząc znaczący wkład w polską kulturę i historię. Jego pasje obejmowały także fotografię, co sprawiło, że dokumentował ważne chwile swojego życia oraz otaczający go świat.

Nie można zapominać, że Maciejewski był również żołnierzem, co pokazuje jego zaangażowanie w sprawy kraju, zarówno na polu literackim, jak i w służbie wojskowej. Zmarł 6 lipca 1973 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci tych, którzy cenią jego dokonania.

Życiorys

Jerzy Maciejewski był osobą o bogatym życiorysie, ściśle związanym z ważnymi wydarzeniami w polskiej historii. Urodził się jako syn Konrada i Marii z d. Rudolf. W przeddzień I wojny światowej jego rodzina osiedliła się w Mariupolu, gdzie ukończył szkołę podstawową, a następnie uczęszczał do gimnazjum aż do 1913 roku.

Decydując się na służbę wojskową, 21 listopada 1918 roku wstąpił do I Warszawskiego Ochotniczego Batalionu „Odsieczy Lwowa”. W kolejnych latach, jako żołnierz 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa, wziął udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Rok 1920 przyniósł mu nowe wyzwania w postaci wojny polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań zbrojnych, w marcu 1921, postanowił opuścić armię.

W trakcie swojego pobytu w wojsku, Maciejewski prowadził szczegółowy dziennik, który później wydał oraz na jego podstawie stworzył powieści, w tym Pograniczne ogniska (1928) oraz Złota kotwica (1938), opublikowane w okresie międzywojennym.

Podczas II wojny światowej wziął udział w kampanii wrześniowej. Po klęsce Polski, przez Zaleszczyki i Rumunię dotarł do Grecji, a następnie przeszedł do Francji, gdzie stał się częścią 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Po dramatycznej klęsce Francji w czerwcu 1940 roku, Maciejewski z żołnierzami dywizji przekroczył granicę Szwajcarii, gdzie został internowany do 1945 roku. W tym czasie prowadził regularną korespondencję ze swoimi bliskimi z Krakowa, co zaowocowało obszernym zbiorem listów zachowanych w kilku teczkach.

Po zakończeniu wojny, jego nowym miejscem zamieszkania stała się Szkocja, gdzie przeszedł demobilizację wraz z całą dywizją. W latach 1946-1948 Maciejewski pełnił funkcję redaktora dodatku „Wieczoru Warszawy” do „Życia Warszawy”, a rok później redagował „Polskę Zbrojną”.

Warto wspomnieć, że 18 listopada 2016 roku w warszawskiej Galerii Kordegarda odbył się wernisaż wystawy fotograficznej z lat 40. i 50. autorstwa Jerzego Konrada Maciejewskiego. Jego spuścizna znajduje się obecnie w Archiwum Ośrodka KARTA. Jerzy Maciejewski był także mężem Erny Emmy z d. Klikar (1897–1975), a oboje zostali pochowani na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie w sektorze Al65-1-106.

Ordery i odznaczenia

Jerzy Maciejewski, w swojej niezwykłej karierze, został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które świadczą o jego odwadze i poświęceniu. Do najważniejszych z nich należy:

  • krzyż srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, przyznany w 1921 roku,
  • srebrny wawrzyn akademicki, otrzymany 5 listopada 1935 roku.

Twórczość

Jerzy Maciejewski jest autorem wielu znaczących dzieł literackich, które pokazują jego talent oraz bogaty świat wyobraźni.

  • „Pograniczne ogniska” – powieść,
  • „Złota kotwica” – powieść,
  • „Siedem opowieści: cykl nowel z życia żołnierskiego”,
  • „Dzienniki”.

Przypisy

  1. GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 09.05.2020 r.]
  2. a b Nota biograficzna. Jerzy Maciejewski. strona internetowa. [dostęp 31.10.2017 r.]
  3. Mazowiecka prowincja na fotografiach Jerzego Konrada Maciejewskiego [POSŁUCHAJ] – RDC, „RDC” [dostęp 28.06.2017 r.]
  4. l, Fotokarta / Nasze zbiory / Kolekcje / OK_1013_Maciejewski_Jerzy_Konrad [online], foto.karta.org.pl [dostęp 07.09.2017 r.]
  5. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

Oceń: Jerzy Maciejewski

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:5