Halina Bruczówna

---

Biografia

Halina Bruczówna była utalentowaną aktorką, która zyskała uznanie dzięki swojemu wszechstronnemu talentowi i osobistemu magnetyzmowi. Uczyła się sztuki aktorskiej w Klasie Dramatycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, a swoje umiejętności wokalne doskonaliła pod okiem Stanisławy Dobrowolskiej. Jej kariera zainaugurowała się w sezonie 1913/14, kiedy to zadebiutowała w Teatrze Nowoczesnym w Warszawie. W kolejnych latach była związana z Teatrem Małym oraz Teatrem Letnim, w których zdobywała doświadczenie i uznanie wśród widzów.

Bruczówna szybko zdobyła popularność dzięki rolom w komediach i farsach, jednak jej momentem przełomowym było debiut kinowy, który miał miejsce w 1916 roku. Wkrótce stała się jedną z najbardziej znaczących postaci w polskiej kinematografii, obok Poli Negri i Mii Mary. Po wyjeździe Negri do Stanów Zjednoczonych, Bruczówna zyskała możliwość gry głównych ról.

W 1915 roku poślubiła porucznika Juliusza Ostoję-Zagórskiego, który walczył w Legionach Polskich. Ich losy potoczyły się nieprzewidywalnie, gdyż po zakończeniu I wojny światowej, para planowała wyjazd do Stanów Zjednoczonych. Niestety, podczas podróży mąż Bruczówny został wezwany do Polski i zginął podczas zamieszek w Gdańsku, co zmusiło ją do samodzielnej emigracji.

Od 1920 roku, występując jako Halina Bruzovna, grała w teatrach na Broadwayu, zdobywając ogromne uznanie. Jej najważniejszym triumfem była główna rola w musicalu Blossom Time, który doczekał się pozytywnych recenzji i uznania prasy, wyróżniającej jej „egzotyczną piękność” oraz niezwykłe umiejętności aktorskie. Bruczówna aktywnie angażowała się w życie polonijne w Ameryce, organizując koncerty i przedstawienia dobroczynne, które przyczyniły się do zbiórki funduszy na rzecz Pożyczki Odrodzenia Polski.

W 1921 roku aktorka wstąpiła w związek małżeński z skrzypkiem Eddy’m Brownem. Dwa lata później para odwiedziła Warszawę z zamiarem stworzenia zespołu baletowego, jednak projekt nie został zrealizowany. Małżeństwo okazało się nietrwałe i szybko zakończyło się rozwodem. W 1925 roku Bruczówna powróciła do Warszawy, gdzie występowała w Teatrze Polskim oraz kabarecie Qui Pro Quo, ale jej popularność nocą osłabła.

Przeżyła kolejny rozwód po trzecim małżeństwie z hrabią Wiktorem Bnińskim, po którym osiedliła się we Francji. W 1930 roku zagrała w polskojęzycznym filmie Tajemnica lekarza, powstałym w studiu Paramount w Paryżu. Bruczówna coraz rzadziej pojawiała się na deskach teatralnych, jednak sporadycznie występowała w teatrze polskim w Paryżu i Londynie. Na początku lat 30. postanowiła wrócić do Ameryki w wyniku zaproszenia od Poli Negri, spędzając tam kilka lat, w trakcie których założyła agencję teatralno-koncertową.

W 1936 roku przybyła do Polski, by omówić występy polskich artystów za oceanem, finalizując m.in. kontrakt dla Antoniny Nowickiej z Hollywood. Niestety, pogarszający się stan zdrowia uniemożliwił jej dokończenie zaplanowanych działań. Halina Bruczówna zmarła na raka piersi 3 października 1937 roku w Nowym Jorku. Jej dorobek filmowy ogranicza się do jednego tytułu, którym są Ludzie bez jutra, ale pamięć o niej jako jednej z wybitniejszych aktorek tamtej epoki pozostaje żywa.

Filmografia

Halina Bruczówna była uznaną aktorką, której kariera filmowa obejmowała wiele istotnych ról. Poniżej przedstawiamy jej filmografię, ukazującą bogaty dorobek artystyczny.

• 1916 – Studenci,
• 1916 – Ochrana warszawska i jej tajemnice jako Halina Zapolska,
• 1917 – Kobieta jako Nuna, modelka,
• 1917 – Jego ostatni czyn,
• 1917 – Carat i jego sługi jako Tatiana, żona Jerzego,
• 1918 – Złote bagno jako Maryna, żona hrabiego Rosetta,
• 1918 – Sezonowa miłość jako Anna,
• 1918 – Mężczyzna jako Halina, siostra Horskiego,
• 1918 – Melodie duszy jako Maria, córka hrabiego X,
• 1918 – Carska faworyta jako Matylda Krzesińska,
• 1919 – Przestępcy jako Lila, żona Wirskiego,
• 1919 – Ludzie bez jutra jako aktorka Lola Wirska,
• 1930 – Tajemnica lekarza.

Każda z tych ról przyczyniła się do jej rozwoju jako aktorki oraz do pozostawienia trwałego śladu w historii kina.

Odniesienia w kulturze masowej

Halina Bruczówna, jako znakomita aktorka, znalazła swoje miejsce w kulturze masowej. W przedwojennej piosence zatytułowanej Kino, autorstwa Andrzeja Własta, jest wspomniana w kontekście swojego talentu i wybitności.

Albo jakie to przyjemne jest dla ócz
Gdy w dramacie gra Junosza albo Brucz

Tekst ten odzwierciedla sentyment wobec jej wybitnych występów, które zapisały się w pamięci widzów.

Więc też chciałby każdy z was
Na płótnie być z Bruczówną wraz

Te słowa podkreślają pragnienie wielu, aby móc uczestniczyć w spektaklach z jej udziałem, co świadczy o jej niebywałej charyzmie i urokowi artystycznym.

---

Oceń: Halina Bruczówna

---