Jerzy Gołaczyński


Jerzy Michał Gołaczyński, urodzony 16 listopada 1935 roku w Warszawie, to postać o znaczącym dorobku politycznym w Polsce, szczególnie w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

W swojej karierze pełnił wiele ważnych funkcji, w tym stanowisko wicewojewody oraz wojewody jeleniogórskiego w latach 1983–1986. Gołaczyński był również posłem na Sejm PRL, reprezentując kraj w VIII oraz X kadencji.

Jako ostatni I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Jeleniej Górze, miał wpływ na kształtowanie politycznego klimatu w swoim regionie.

Życiorys

Jerzy Gołaczyński ukończył w 1972 roku studia na Wydziale Filozoficzno-HistorycznymUniwersytetu Wrocławskiego, zdobywając tytuł magistra pedagogiki. W 1959 roku rozpoczął karierę zawodową, zatrudniając się w Związku Młodzieży Wiejskiej, gdzie objął stanowisko przewodniczącego Zarządu Powiatowego w Lubaniu.

W latach 1964–1973 pełnił funkcję dyrektora Międzyzakładowego Domu Kultury w Lubaniu, co pozwoliło mu na aktywne zaangażowanie się w życie społeczne regionu. Po tych doświadczeniach, w 1973 roku przeszedł do pracy w administracji państwowej, gdzie został kierownikiem wydziału prezydialnego oraz dyrektorem biura Powiatowej Rady Narodowej w Lubaniu. Ponadto, pełnił również funkcję dyrektora biura Wojewódzkiej Rady Narodowej w Jeleniej Górze.

W latach 1978–1981 był prezesem Wojewódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Jeleniej Górze. W 1981 roku objął stanowisko wicewojewody jeleniogórskiego, a od 1983 do 1986 roku pełnił funkcję wojewody. Warto zauważyć, że w latach 1959–1990 pozostawał członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Gołaczyński był aktywnym działaczem politycznym; w latach 1961–1965 zasiadał w radzie PRN w Lubaniu, a w latach 1976–1978 był przewodniczącym WRN w Jeleniej Górze. Następnie przez dwa lata pełnił funkcję sekretarza komitetu wojewódzkiego Frontu Jedności Narodu. W 1986 roku został I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Jeleniej Górze, co zajmował aż do rozwiązania partii w 1990 roku. Był delegatem na IX i X Zjazd PZPR.

W latach 1980 oraz 1989 uzyskiwał mandat posła na Sejm VIII i X kadencji. Podczas VIII kadencji przewodniczył Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o spółdzielniach oraz ich związkach, a w X kadencji Komisji Obrony Narodowej. Na koniec tej kadencji należał do Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej. Gołaczyński przewodniczył również delegacjom Parlamentu RP do Zgromadzenia Północnoatlantyckiego, jednak nie ubiegał się o reelekcję.

Po transformacji ustrojowej, w III Rzeczypospolitej, wycofał się z aktywnej polityki. Do momentu przejścia na emeryturę pracował jako dyrektor oddziału Banku Zachodniego. Po zakończeniu kariery zawodowej, zaangażował się w działalność społeczną jako wiceprezes zarządu Jeleniogórskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego oraz honorowy prezes Towarzystwa Przyjaciół Jeleniej Góry.

Odznaczenia

Jerzy Gołaczyński otrzymał wiele wyróżnień w uznaniu za swoje zasługi i osiągnięcia. Oto lista najważniejszych odznaczeń, które mu przyznano:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1984),
  • Złoty Krzyż Zasługi (1974),
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej,
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (1980),
  • Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego.

Przypisy

  1. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 29.06.2013 r.]
  2. Informacje na stronie Jeleniogórskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego. [dostęp 29.06.2013 r.]
  3. Zjazd dawnych towarzyszy, „Gazeta Wrocławska” z 28.10.2003 r.
  4. Informacje w BIP IPN. [dostęp 29.06.2013 r.]

Oceń: Jerzy Gołaczyński

Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:15