Anatol Mühlstein, wielka postać polskiej dyplomacji, urodził się 22 sierpnia 1889 roku w Warszawie, a opuścił ten świat 29 września 1957 roku w Paryżu. Jego życie wypełnione było ważnymi rolami w sferze politycznej oraz biznesowej.
Jako polski dyplomata, Mühlstein pełnił funkcję radcy poselstwa oraz Chargé d’affaires w Brukseli, a także radcy ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu. Przyczynił się do kształtowania polityki zagranicznej swojego kraju, będąc osobą, która łączyła elementy dyplomacji i biznesu.
Był również aktywnym publicystą, co pokazuje jego szerokie zainteresowania oraz zaangażowanie w sprawy społeczne i polityczne. Jego życie to przykład harmonijnego połączenia karier zawodowych z działalnością publiczną.
Życiorys
Syn Naftalego Mühlsteina oraz Marii z Zyskindów, Anatol Mühlstein pochodził z rodziny żydowskiej zajmującej się handlem. Jego edukacja rozpoczęła się w Pińsku, gdzie uczęszczał do szkoły rabinackiej, jednak nie udało mu się jej ukończyć. W okresie młodzieńczym aktywnie uczestniczył w rewolucji z 1905 roku, a po ujawnieniu przez carską policję bomb, które były przechowywane w składach drewna jego ojca, zmuszony był do ucieczki z obszaru objętego zaborami rosyjskimi.
Studia Mühlsteina kontynuował na uniwersytetach w Genewie, Paryżu oraz Brukseli. W tym czasie stał się gorącym zwolennikiem asymilacji Żydów, co znalazło odzwierciedlenie w jego książce zatytułowanej Asymilacja, polityka i postęp, opublikowanej w Warszawie w 1913 roku.
W trakcie pierwszej wojny światowej aktywnie angażował się w belgijski ruch oporu. Był jednym z założycieli oraz redaktorów pisma Le Flambeau, które było rozprowadzane nielegalnie w Belgii pod okupacją niemiecką. Publikując swoje artykuły, używał pseudonimu Saint-Georges.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, 24 maja 1919 roku Mühlstein wszedł w skład służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. Został przydzielony do Poselstwa RP w Brukseli, gdzie pełnił rolę sekretarza legacyjnego, a później radcy poselstwa. W 1927 roku przez pół roku sprawował funkcję Chargé d’affaires RP w tym samym mieście. 1 maja 1930 roku został przeniesiony do Ambasady RP w Paryżu, gdzie wkrótce awansował na stanowisko I sekretarza, a później radcy ambasady oraz ministra pełnomocnego, pełniąc istotną rolę w placówce dyplomatycznej.
4 maja 1932 roku, Mühlstein ożenił się z Dianą, córką francuskiego bankiera Roberta de Rothschild. Ceremonia zaślubin miała miejsce w Wielkiej Synagodze w Paryżu, a ślubu udzielił naczelny rabin Francji. Ich dom stał się prominentnym salonem paryskim, odwiedzanym przez wpływowych polityków oraz dyplomatów. W 1934 roku marszałek Józef Piłsudski wysłał go do Kowna z misją próbującą nawiązać stosunki dyplomatyczne z Litwą, jednak misja ta okazała się nieudana. 30 czerwca 1936 roku Mühlstein został odwołany z Paryża do Warszawy, gdzie objął stanowisko radcy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
Przed wybuchem drugiej wojny światowej Mühlstein opuścił MSZ i przeniósł się do Paryża, gdzie zajął się działalnością biznesową i wydał między innymi książkę Le Maréchal Pilsudski: (1867-1919). Wznowił również publikację Le Flambeau w Brukseli, razem z żoną prowadząc towarzyski salon w Paryżu. Po klęsce Francji w lipcu 1940 roku, Mühlstein wraz z rodziną emigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie został przedstawicielem Wolnej Francji i zaangażował się w publicystykę polityczną, a w 1942 roku zaprezentował swoją koncepcję Stanów Zjednoczonych Europy Środkowej, przyjmując jednocześnie amerykańskie obywatelstwo.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej Mühlstein powrócił do Paryża i pozostawał w bliskim kontakcie z kręgami Kultury w Maisons-Laffitte, zwłaszcza z Józefem Czapskim. Jako młody człowiek był związany z socjalizmem, lecz z czasem przeszedł w kierunku liberalizmu. Na uwagę zasługuje jego przyjaźń z Józefem Piłsudskim oraz napisanie książki na jego temat. Fragmenty jego wspomnień ukazały się w publikacji Zeszyty Historyczne.
Anatol Mühlstein był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się z Suzanne Dumont, córką wydawcy belgijskiego pisma Le Flambeau, a po raz drugi z Dianą de Rothschild, z którą rozstał się w 1952 roku. Z drugiego małżeństwa miał trzy córki: Nathalie, Ankę oraz Cecile. Anka Mühlstein to uznana francuska historyk oraz pisarka, żona literata Louisa Begleya.
Ordery
„W 1998 roku, po śmierci Anatola Mühlsteina, jego wybitne osiągnięcia w długoletniej służbie dyplomatycznej zostały docenione przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. 20 kwietnia tegoż roku otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, a 17 września uhonorowano go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
W dodatku Mühlstein posiadał szereg odznaczeń przyznanych mu w okresie II Rzeczypospolitej, w tym:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923),
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Krzyż Komandorski Orderu Korony Dębowej (Luksemburg),
- Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej (Francja),
- Krzyż Komandorski Orderu Leopolda (Belgia),
- Krzyż Komandorski Orderu Korony (Belgia).
Ważniejsze publikacje
W życiu i pracy Anatola Mühlsteina możemy wyróżnić szereg istotnych publikacji, które rzucają światło na jego działalność intelektualną oraz wpływ na różnorodne dziedziny.
- Asymilacja, polityka i postęp, Warszawa 1913, wersja elektroniczna (zdigitalizowana),
- Dziennik: wrzesień 1939-listopad 1940, (przekł. Dorota Zamojska; uwagi Jan E. Zamojski), Warszawa 1999, Wydawnictwo Naukowe PWN, ISBN 83-01-12770-8,
- Le Maréchal Pilsudski: (1867-1919), 2e éd., Paris 1939, Librairie Plon,
- Monroe, Truman et la bombe atomique (pod pseudonimem: Archibald Bigfour), Paris 1947,
- La protection des minorités Bruxelles 1918 wyd. René Van Sulper, L’Union des Imprimeries (S.A.),
- The United States of Central Europe, New York 1942.
Każda z tych książek i tekstów miała swoje znaczenie w kontekście historycznym oraz intelektualnym i do dziś pozostaje źródłem inspiracji dla badaczy i pasjonatów.
Przypisy
- Anatol Mühlstein, Dziennik: wrzesień 1939-listopad 1940 (przekł. Dorota Zamojska; uwagi Jan E. Zamojski) Warszawa 1999, Wydawnictwo Naukowe PWN, ISBN 83-01-12770-8, s. 21.
- Por. Anatol Mühlstein, Sprawozdanie z pobytu na Litwie, Zeszyty Historyczne zeszyt 104, Paryż 1993, s. 130-137.
- Anatol Mühlstein, The United States of Central Europe, New York 1942.
- Anatol Mühlstein, Pamiętnik, Zeszyty Historyczne, zeszyt 43, Paryż 1978, s. 44-101.
- M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 293.
- M.P. z 1998 r. nr 38, poz. 522.
- Z uwagi na jego zaangażowanie w wychowanie dzieci Raymond Aron określił Mühlsteina, parafrazując Balzaca (Ojciec Goriot) jako Matkę Goriot.
- Z trojga rodzeństwa Anatola Mühlsteina dwoje: brat Stanisław Milecki i siostra było zasymilowanych i spolonizowanych.
- Bratanek Edwarda Rothschilda, ówczesnej głowy francuskiej linii Rotszyldów.
- Równocześnie z ambasadorem Alfredem Chłapowskim.
- Inny miesiąc urodzenia we wstępie pióra Jana Eugeniusz Zamojskiego do "Dzienników" Mühlsteina (PWN, Warszawa 1999): "Gdy zmarł, 29 października 1957 roku (...)", s. 21.
- Fotokopia aktu urodzenia w: Anatol Mühlstein, Dziennik: wrzesień 1939-listopad 1940 (przekł. Dorota Zamojska; uwagi Jan E. Zamojski) Warszawa 1999, Wydawnictwo Naukowe PWN, ISBN 83-01-12770-8, za s. 112.
- Według biogramu opublikowanego w Polskim Słowniku Biograficznym urodził się w Pińsku.
- a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 511.
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 27.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Feliks Perl | Adam Ronikier | Tadeusz Antoni Mostowski | Krzysztof Gawkowski | Rafał Mikusiński | Marian Olewiński | Krystyna Tokarska-Biernacik | Zbigniew Jaworski | Ryszard Socha | Adam Kwiatkowski (polityk) | Marian Kenig | Rafał Gan-Ganowicz | Stanisław Rongenc | Jerzy Gołaczyński | Roman Kurzbauer | Tadeusz Lutoborski | Jakub Dawid Hopensztand | Bartosz Cichocki | Dorota Dulińska | Maurycy MayzelOceń: Anatol Mühlstein