Janusz Reykowski


Janusz Reykowski jest ważną postacią w dziedzinie psychologii, odgrywając istotną rolę zarówno w sferze akademickiej, jak i społecznej. Urodził się 29 listopada 1929 roku w Warszawie, co z pewnością miało wpływ na jego późniejszą karierę naukową oraz społeczną.

Jako profesor nauk humanistycznych, Reykowski wniósł znaczący wkład w rozwój psychologii w Polsce, a jego działalność jest także związana z aktywnością w różnych organizacjach społeczno-politycznych.

Życiorys

Janusz Reykowski jest absolwentem V LO im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie, gdzie zdobył solidne podstawy swojej edukacji. Jego kariera naukowa rozpoczęła się na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1954 roku, a następnie doktora w 1959. W 1965 roku habilitował się, co pozwoliło mu na rozwój kariery akademickiej. W 1972 roku został profesorem nadzwyczajnym, a siedem lat później profesorem zwyczajnym.

Reykowski pracował na Uniwersytecie Warszawskim do 1980 roku, po czym założył Instytut Psychologii Polskiej Akademii Nauk. W latach 1965-1967 pełnił funkcję konsultanta w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej, a od 1967 do 1968 pracował jako kierownik Ośrodka Badań Społecznych Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego. W 1996 roku był jednym z założycieli Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, gdzie również objął stanowisko przewodniczącego Rady Programowej.

Reykowski jest członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego od 1984 roku oraz członkiem Academia Europea od 1991. Jego działalność obejmowała także pracę jako konsultant w wielu zagranicznych instytucjach naukowych, co potwierdza jego międzynarodowe uznanie w dziedzinie psychologii.

W dziedzinie polityki, w latach 1949-1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od grudnia 1988 do stycznia 1990 był częścią Biura Politycznego KC PZPR. Jako przedstawiciel partii, przewodniczył zespołowi ds. reform politycznych Okrągłego Stołu. W latach 1989-1990 zajmował stanowisko przewodniczącego Komisji Analiz i Prognoz Społeczno-Politycznych KC PZPR. Uczestniczył również w pracach rady krajowej PRON od 1983 do 1989, a w 1982 był członkiem Prezydium Tymczasowej Rady Krajowej PRON.

W 2004 roku dołączył do Konwentu Programowego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, co pokazuje jego dalsze zaangażowanie w sprawy społeczno-polityczne.

Nagrody i odznaczenia

Janusz Reykowski został uhonorowany licznymi nagrodami i odznaczeniami za swoje osiągnięcia w dziedzinie psychologii oraz jego wkład w społeczeństwo.

  • Morton Deutsch Award za sprawiedliwość społeczną, przyznana w 2008 roku,
  • Nagroda Nevitta Sanfora przyznana przez Międzynarodowe Towarzystwo Psychologii Politcznej w 2000 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Brązowy medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Wybrane publikacje

Janusz Reykowski jest autorem wielu istotnych publikacji z zakresu psychologii oraz zachowań prospołecznych. Poniżej przedstawiamy wybrane tytuły:

  • Eksperymentalna psychologia emocji, Warszawa, Książka i Wiedza, 1968,
  • Motywacja, postawy prospołeczne a osobowość, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979,
  • Development and Maintenance of Prosocial Behavior, Plenum Press NY, 1984 (współautorzy: E.Staub, D.Bar-Tal, J.Karylowski),
  • Social and Moral Values, Hillsdale, N.J.: Erlbaum, 1989 (współautorzy: N.Eisenberg, E.Staub),
  • Postawy i wartości Polaków a zmiany systemowe, Warszawa, Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN, 1993,
  • Potoczne wyobrażenia o demokracji. Psychologiczne uwarunkowania i konsekwencje, Warszawa: Wyd. IP, 1995,
  • Intrinsic Motivation and Intrinsic Inhibition of Aggressive Behavior, [w:] Feshbach S., Frączek A. (Eds.), Aggression and Behavior Change, NY Praeger Publishers, 1979,
  • Social Motivation, „Annual Review of Psychology”, 1982, 33, 123–154,
  • Developmental patterns of prosocial motivation: A cross-national study (with R.Silbereisen et al.), „Journal of Cross-Cultural Psychology”, Vol. 20, 3, 1989,
  • Collectivism, individualism and interpretation of social change: Limitations of a simple model, „Polish Psychological Bulletin”, 24, 2, 89–109, 1993 (współautor: Z. Smoleńska),
  • Patriotism and collective system of meanings [in:] D. BarTal and E. Staub (Eds) Patriotism in a global age, Chicago: Nelson-Hall, 1997,
  • Justice motive and altruistic helping – Rescuers of Jews in Nazi occupied Europe [w:] Ross, M. & Miller, D.T. (Eds): The justice motive in everyday life, New York: Cambridge University Press, 2001.

Przypisy

  1. a b Jacek Żakowski. Trzeba wyrzucić pistolet. Rozmowa z prof. Januszem Reykowskim. „Polityka”, s. 25, 06.02.2019 r.
  2. a b c d Janusz Reykowski. [w:] Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego [on-line]. psych.uw.edu.pl. [dostęp 30.01.2019 r.]
  3. Dziennik Polski, r. XXXVIII, nr 223 (11807), Kraków 20.12.1982 r., s. 2.

Oceń: Janusz Reykowski

Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:12