Izrael Mantiband to postać wybitna w historii Łodzi, której życie i osiągnięcia są świadectwem dynamicznych zmian społecznych i edukacyjnych, jakie miały miejsce na przełomie XIX i XX wieku. Urodził się w 1867 roku w Warszawie, a swoją karierę zawodową związał z miastem Łódź, gdzie odgrywał istotną rolę jako urządnik oraz nauczyciel.
W swoim dorobku Mantiband zrealizował wizję związaną z edukacją handlową, stając się właścicielem szkoły handlowej oraz organizując kursy handlowe. Jego praca miała kluczowe znaczenie dla rozwoju umiejętności praktycznych wśród mieszkańców Łodzi, a także wspierała rozwój lokalnej gospodarki. Jego pochodzenie żydowskie stanowiło element szerszego kontekstu kulturowego, w którym funkcjonował, wpływając na charakter jego działalności edukacyjnej i społecznej.
Pełnił ważną rolę w kształtowaniu wykształcenia zawodowego, które miało ogromne znaczenie dla osób pragnących rozwijać swoje kariery w dynamicznie rozwijającym się przemyśle miasta.
Życiorys
Izrael Mantiband był synem Marka, edukatora, oraz Emilii z Fajnerów. W roku 1880 osiedlił się w Łodzi, gdzie rozpoczął swoje życie zawodowe. Maturę uzyskał w gimnazjum rządowym w Piotrkowie Trybunalskim. Po tym, zdecydował się wrócić do Warszawy, aby kontynuować naukę w Szkole Handlowej, którą utworzył Leopold Kronenberg w 1875 roku.
Po tym czasie ponownie osiedlił się w Łodzi, gdzie rozpoczął pracę jako prokurent w łódzkiej filii warszawskiego banku „Wilhelm Landau”, umiejscowionym przy ul. Piotrkowskiej 29. W drugiej połowie 1905 roku, uzyskał zezwolenie od Ministerstwa Skarbu na uruchomienie prywatnych kursów z zakresu buchalteryjnego. Początkowo zajęcia miały miejsce przy ul. Widzewskiej (dzisiejszej ul. Kilińskiego) 6l, a później przy ul. Cegielnianej, obecnie znanej jako ul. Jaracza) 47.
W programie jego kursów zawarte były przedmioty takie jak: prawo handlowe, buchalteria, arytmetyka handlowa, ekonomia polityczna, oraz korespondencja w różnych językach, jak rosyjski, polski, francuski, angielski i hebrajski, a także zajęcia z stenografii i kaligrafii. Po zakończeniu I wojny światowej, oferta kursów wzbogaciła się o tematy dotyczące księgowości – zarówno podwójnej, jak i amerykańskiej oraz nauki maszynopisania.
Mantiband był również autorem podręczników, w tym „Arytmetyka handlowa. Teoria i praktyka” z 1909 roku, która doczekała się drugiego wydania w 1911 roku. To wydanie otrzymało nowy tytuł: „Arytmetyka handlowa i zasady biurowości kupieckiej (Teoria i praktyka).” W okresie międzywojennym prowadził półroczne i roczne kursy buchalteryjne w Łodzi, które odbywały się w jego własnym budynku zlokalizowanym przy ul. Przejazd (dzisiejszej ul. Tuwima) 12.
Był aktywnym członkiem zarządu Stowarzyszenia Właścicieli Nieruchomości w Łodzi, a jego twórczość publicystyczna była obecna w łódzkich czasopismach, gdzie publikował różnorodne artykuły. Przykładem jest obszerny materiał, który zamieścił w piśmie „Rozwój” w 1900 roku, w którym relacjonował zjazd wychowanków Szkoły Handlowej.
Przypisy
- Księga adresowa miasta Łodzi (…) Rocznik 1937-39 s. 281 (tu jako Izydor)
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Marian Przedpełski | Włodzimierz Krysicki | Bohdan Pisarski | Hilary Nussbaum | Jan Brzeziński | Zbigniew Brzoza | Witold Bender | Hiacynt Dziarkowski | Jacek Arct | Feliks Przytycki | Paweł Skibiński | Jan Ryszard Garlicki | Stanisław Dybowski (muzyk) | Jerzy Maciuszko | Bogusław Dybaś | Janusz Reykowski | Zbigniew Jaczewski | Stefan Straszewicz | Elżbieta Tarnawska | Paweł RowińskiOceń: Izrael Mantiband