Stanisława Angel-Engelówna to postać, która pozostawiła znaczący ślad w polskiej kulturze filmowej i teatralnej. Urodziła się 23 kwietnia 1908 roku w sercu Polski, Warszawie, gdzie prawdopodobnie rozwijała swoje zainteresowania artystyczne od najmłodszych lat.
Jej talent i charyzma na scenie zaowocowały nie tylko rolami teatralnymi, ale także występami ekranowymi. W ciągu swojej kariery zyskała uznanie jako jedna z wiodących aktorek swojego pokolenia.
Po długim i pełnym wyrzeczeń życiu, Stanisława zmarła 7 sierpnia 1958 roku w Szczecinie, pozostawiając po sobie niezatarte wspomnienia i dorobek, który nadal inspiruje przyszłe pokolenia artystów.
Życiorys
Początki kariery Stanisławy Angel-Engelówny były niezwykle obiecujące, gdyż zaczęła pracować jako nauczycielka, aż w 1935 roku zdecydowała się na zdanie eksternistycznego egzaminu w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie. Jej debiut miał miejsce w „Dożywociu” autorstwa Aleksandra Fredry, w ramach występów w Teatrze Narodowym w Warszawie, gdzie grała od 1935 do 1938 roku. W sezonie 1938–1939 związała się z Miejskim Teatrem w Łodzi, co otworzyło przed nią nowe możliwości artystyczne.
W tym okresie zrealizowała także kilka projektów filmowych. Do najbardziej rozpoznawalnych filmów, w których zagrała, należy wymienić „Wrzos” oraz „Serce matki”, obydwa z 1938 roku. Te role umożliwiły aktorce ukazanie bogactwa jej talentu oraz ekspresji, co nie umknęło uwagę krytyków i publiczności.
Niestety, wybuch II wojny światowej przerwał jej rozwijającą się karierę dramatyczną. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego powróciła do występów w warszawskich teatrach, a w 1949 roku osiedliła się w Szczecinie, gdzie do końca życia grała w Teatrze Dramatycznym. Jej liczne osiągnięcia artystyczne obejmowały wybitne kreacje, m.in. Księżniczki Eboli w „Don Carlosie” Schillera, Pani Warren w „Profesji pani Warren” Shawa, Elwiry w „Świętoszku” Moliera, Lady Milford w „Intrydze i miłości” Schillera oraz Agafii w „Ożenku” Gogola.
W 1956 roku została uhonorowana Nagrodą Miasta Szczecina za całokształt swej twórczości artystycznej, co stanowiło uświetnienie jej dokonań w świecie teatru. Zmarła 7 sierpnia 1958 roku, a jej ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Centralny w Szczecinie.
Warto również dodać, że była żoną aktora Eustachego Kojałłowicza, który również miał znaczący wpływ na polską scenę teatralną.
Filmografia
Oto przegląd osiągnięć artystycznych Stanisławy Angel-Engelówny, która w swojej karierze zagrała w wielu znaczących filmach. Poniżej przedstawiamy listę jej wybranych ról filmowych:
- 1939 – O czym się nie mówi jako Frania Wątorek zwana „Porankiem”,
- 1939 – Geniusz sceny jako Róża,
- 1938 – Wrzos jako Kazia,
- 1938 – Serce matki jako Maria,
- 1938 – Rena jako Rena Łaska,
- 1938 – Florian jako wnuczka Bronka.
Przypisy
- a b Stanisława Engelówna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 16.05.2024 r.]
- a b c d Stanisława Angel w bazie filmpolski.pl
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Andrzej Ciechanowiecki | Andrzej Puczyński | Katarzyna Leżeńska | Stanisław Bełza | Emilian Kamiński | Piotr Rypson | Jan Zdrojewski | Krystyna Zachwatowicz | Jan Goliński (1894–1967) | Janusz Kruk | Edmund Perle | Zbigniew Raplewski | Dariusz Kozakiewicz | Alina Bolechowska | Paweł Nowisz | Ignacy Łopieński | Jan Bratkowski | Dariusz Stepnowski | Józef Jan Zimmerman | Zuzanna LitOceń: Stanisława Angel-Engelówna