Irena Kotowicz-Borowy to postać, która odgrywała istotną rolę w polskiej nauce oraz publicystyce. Urodziła się 6 października 1952 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła 25 stycznia 2017 roku. Była znaną sociologiem wsi, specjalizującą się w badaniach dotyczących polskiej kultury wiejskiej.
Jej osiągnięcia obejmują także działalność etnograficzną oraz publicystyczną, która przyczyniła się do zrozumienia złożoności zjawisk społecznych zachodzących w polskich wsiach.
Życiorys
Irena Kotowicz-Borowy, absolwentka prestiżowego Wydziału Ekonomiczno-Rolnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ukończyła także Liceum Ogólnokształcące im. J. Słowackiego w Warszawie w 1971 roku. Jej dalsza edukacja obejmowała Podyplomowe Studia Etnografii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1985) oraz Studia Muzealne na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1988 roku. W 2001 roku uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy dotyczącej kulturowego obrazu wsi drobnoszlacheckich północnego Mazowsza, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Szyfer na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
W swojej karierze zawodowej Kotowicz-Borowy pracowała jako dziennikarka w Trybunie Mazowieckiej w Ciechanowie w latach 1977–1979. Od 1977 roku kierowała Działem Etnograficznym Muzeum Okręgowego w Ciechanowie, obecnie znanym jako Muzeum Szlachty Mazowieckiej. Dodatkowo, była pracowniką Wydziału Ekonomiczno-Rolniczego SGGW, gdzie zajmowała się Katedrą Ekonomiki Edukacji, Komunikowania i Doradztwa oraz Zakładem Dziedzictwa Kulturowego i Turystyki.
Jako uznana autorka, Kotowicz-Borowy stworzyła szereg publikacji, w tym książkę pt. Honor to nie tylko słowo. Studium tożsamości kulturowej drobnej szlachty północnego Mazowsza (2005) oraz wydawnictwo albumowe Zaścianek. Siedliska drobnoszlacheckie na pograniczach (2005). W 1980 roku zainicjowała przeglądy przebierańców zapustnych, które trwają do dziś, znane jako Mazowieckie Zapusty.
Była aktywną działaczką w lokalnych stowarzyszeniach, pełniąc funkcję prezesa zarówno w Towarzystwie Miłośników Opinogóry, jak i w Oddziale Północno-Mazowieckim Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Aktywnie uczestniczyła również w działaniach Mazowieckiego Towarzystwa Kultury oraz PTTK. Jej wkład w kulturę został doceniony poprzez przyznanie jej Srebrnego Krzyża Zasługi w 2000 roku.
Niestety, Irena Kotowicz-Borowy zmarła po krótkiej chorobie. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Opinogórze. W 2018 roku Oddział Północno-Mazowiecki PTL pod redakcją Piotra Kaszubowskiego opublikował zeszyt nr 4 z serii Mazowieckie Zeszyty Naukowe pt. Irena Kotowicz-Borowy (1952-2017). In memoriam.
Statuetka im. Ireny Kotowicz-Borowy
Od 2018 roku, jury Mazowieckich Zapustów przyznaje szczególne wyróżnienie, a mianowicie statuetkę im. dr Ireny Kotowicz-Borowy. Nagroda ta przyznawana jest zespołowi, którego program najlepiej odpowiada celom konkursu.
W dotychczasowej historii nagrody wyróżniono następujące zespoły:
- 2018 – Zespół z Bartnik, gm. Przasnysz,
- 2019 – „Dziady weselne” z Małego Łęcka, gm. Płośnica,
- 2020 – „Alebabki” z Bogatego, gm. Przasnysz,
- 2023 – „Alebabki” z Bogatego, gm. Przasnysz,
- 2024 – „Dziady weselne” z Małego Łęcka, gm. Płośnica.
Przypisy
- Irena Kotowicz-Borowy. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 27.01.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Franciszek Błoński (botanik) | Magdalena Borsuk-Białynicka | Zofia Chlebowska | Krzysztof Korona | Leszek Kaczmarek | Jan Szczepan Wulfers | Wacław Błażejewski | Tadeusz Maciejewski (muzykolog) | Andrzej Żbikowski | Wiesław Kotański | Jerzy Kremky | Maria Ewa Kamińska | Józefina Nowotna-Lachowicka | Myron Mathisson | Józefa Gagatnicka | Renata Siuda-Ambroziak | Samuel Eilenberg | Tadeusz Lazzarini | Paweł Żmudzki | Przemysław RybkaOceń: Irena Kotowicz-Borowy