Leszek Jan Kaczmarek, urodzony 31 maja 1957 roku w Warszawie, to uznany biolog molekularny, który zdobył znaczną popularność w dziedzinie nauk biologicznych.
Obecnie piastuje stanowisko profesora i kierownika Pracowni Neurobiologii w renomowanym Instytucie Biologii Doświadczalnej imienia M. Nenckiego Polskiej Akademii Nauk.
Warto zwrócić uwagę, iż Kaczmarek jest także członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, co świadczy o jego wybitnych osiągnięciach w dziedzinie naukowej.
Życiorys
W 1981 roku Leszek Kaczmarek zakończył swój etap edukacji, uzyskując dyplom na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Dwa lata później, w 1983 roku, obronił pracę doktorską, co otworzyło przed nim drzwi do dalszego rozwoju akademickiego. W okresie od 1984 do 1986 roku, Kaczmarek miał zaszczyt pracować w Temple University w Filadelfii, gdzie odbył staż podoktorski.
Po powrocie do Polski, rozpoczął karierę naukową w Instytucie Biologii Doświadczalnej PAN im. Nenckiego, instytucji, w której działa aż do dziś. W 1988 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a osiem lat później, 22 października 1996 roku, został uhonorowany tytułem profesora nauk biologicznych.
W 2000 roku zdobył prestiżową Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w obszarze nauk przyrodniczych i medycznych, uhonorowaną za niezwykle ważne badania dotyczące wpływu różnorodnych bodźców na ekspresję genów w mózgu ssaków. W 2011 roku, jego wyjątkowe osiągnięcia naukowe przyniosły mu kolejną nagrodę – Nagrodę Prezesa Rady Ministrów.
Leszek Kaczmarek był również stypendystą Programu Fulbrighta. W latach 2001-2002 przebywał na stypendium badawczym na University of California-Los Angeles, a obecnie jest członkiem Rady Fundacji Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta.
W 1998 roku dołączył do Polskiej Akademii Nauk jako członek korespondent, a od 2013 roku posiada status członka rzeczywistego. W latach 2003-2008 pełnił funkcję Przewodniczącego Wydziału II Nauk Biologicznych PAN, a przedtem, w latach 1999-2003, przewodniczył Komitetowi Neurobiologii PAN.
Jego badania koncentrują się na aktywności genów w mózgu podczas procesów uczenia oraz plastyczności synaptycznej, będącej kluczowym elementem pamięci i uczenia się. Bada również poważne schorzenia neuropsychiczne, takie jak padaczka, autyzm, schizofrenia i uzależnienia. Znalazł się w gronie autorów ponad 200 artykułów naukowych, które cieszą się uznaniem w środowisku akademickim, zdobywając ponad 9 tysięcy cytatów od innych badaczy. Wyróżnia się także jako promotor 41 doktorów nauk.
W 1998 roku Kaczmarek został odznaczony Krzyżem Kawalerskim, a w 2009 roku jego osiągnięcia zostały docenione Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- Rada Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta [online], Polsko-Amerykańska Komisja Fulbrighta [dostęp 02.07.2020 r.]
- a b Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Leszek Jan Kaczmarek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 14.05.2020 r.]
- a b Prof. Leszek Kaczmarek – laureat Nagrody FNP 2000. fnp.org.pl. [dostęp 02.02.2014 r.]
- a b c d Członkowie rzeczywiści PAN. Wydział II. pan.pl. [dostęp 02.02.2014 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jan Szczepan Wulfers | Wacław Błażejewski | Tadeusz Maciejewski (muzykolog) | Andrzej Żbikowski | Wiesław Kotański | Alicja Simon | Tomasz Mazur (filozof) | Christian David Ginsburg | Jerzy Rokita | Andrzej Niwiński | Krzysztof Korona | Zofia Chlebowska | Magdalena Borsuk-Białynicka | Franciszek Błoński (botanik) | Irena Kotowicz-Borowy | Jerzy Kremky | Maria Ewa Kamińska | Józefina Nowotna-Lachowicka | Myron Mathisson | Józefa GagatnickaOceń: Leszek Kaczmarek