Kazimierz Puchewicz

---

Życiorys

Kazimierz Puchewicz był postacią o bogatej historii, która zaczęła się od ukończenia studiów prawniczych. W latach 1877-1878 na uczelni dostrzegł działalność kółek socjalistycznych, co odcisnęło piętno na jego życiu. W rezultacie uczestnictwa w tych grupach, 26 maja 1879 roku, poddany został aresztowaniu i umieszczony w Cytadeli Warszawskiej.

Pomimo początkowych planów zesłania go na stały pobyt do Zachodniej Syberii, w wyniku wyroku administracyjnego skazany został na roczną karę w twierdzy, która została zatwierdzona przez cara 2 kwietnia 1880 roku. Czas spędzony w więzieniu odbył w Dęblinie. Po zakończeniu kary w kwietniu 1881 roku puchewicz opuścił zakład karny, jednak jego zdrowie zostało poważnie nadszarpnięte przez gruźlicę.

Dzięki interwencji matki, uzyskał zgodę gubernatora na wznowienie przerwanych studiów prawniczych na IV roku, które wkrótce zakończył uzyskując tytuł aplikanta sądowego. Po opuszczeniu więzienia, Puchewicz nawiązał kontakt z Ludwikiem Waryńskim, z którym opracował socjalistyczne programy dla środowisk studenckich. To właśnie on uczestniczył w pierwszym tłumaczeniu „Kapitału” Karola Marksa.

W lipcu i sierpniu 1882 roku wspólnie ze Stanisławem Kunickim i Ludwikiem Waryńskim zapoczątkowali proces tworzenia nowej partii politycznej – Proletaryat. Pomimo intensywnego zaangażowania w opracowywanie programu, Puchewicz nie znalazł się w gronie osób składających Komitet Centralny, który powstał w styczniu 1883 roku. Jego decyzja o rezygnacji nastała z uwagi na przekonania ideowe oraz opór wobec stosowania terrorystycznych metod przez Narodną Wolę, która miała działać na ziemiach polskich jako odpowiednik Proletariatu.

W połowie 1883 roku, Puchewicz założył nową formację polityczną – Partię Robotniczą Solidarność. Program tej partii był bardziej umiarkowany w porównaniu do wcześniejszych idei Proletariatu. Puchewicz opowiadał się za walką ekonomiczną oraz działalnością organizacyjną i propagandową wśród robotników.

We wrześniu 1883 roku, był przedmiotem rewizji, w wyniku której aresztowano go na dwa tygodnie. Ostateczne aresztowanie miało miejsce w lutym 1884 roku, co doprowadziło do jego ponownego osadzenia w Cytadeli Warszawskiej. Jednak z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, spowodowanego zaawansowaną gruźlicą, został zwolniony za kaucją w maju 1884. Niestety, niecałe trzy miesiące później zmarł. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 192-6-27/28.

---

Oceń: Kazimierz Puchewicz

---