Maria Melhior, właściwie znana jako Maria Gotel, urodziła się 21 października 1914 roku w Warszawie, gdzie spędziła większość swojego życia. Zmarła tamże 6 marca 1964 roku.
W trakcie swojej pełnej wyzwań egzystencji, Maria była znaną działaczką polityczną, będąc członkinią Koleżeńskich Zespołów Młodzieży Polskiej (KZMP). Jej zaangażowanie w walkę o sprawiedliwość społeczną ujawnia się również w jej historii jako więźniarki, kiedy to walczyła o prawdę i wolność w trudnych czasach okupacji.
Maria Melhior brała także udział w wojnie domowej w Hiszpanii, gdzie jej heroiczne działania przyczyniły się do walki z faszyzmem. Po przebywaniu w Hiszpanii, jej życie splatało się z wydarzeniami II wojny światowej, kiedy to zaangażowała się w komunistyczny ruch oporu FTPF w Francji, dając świadectwo swojej determinacji i niewzruszonej woli walki.
Po zakończeniu wojny, Maria Melhior podjęła pracę w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego, co również podkreśla jej znaczenie w kontekście politycznym i wojskowym tamtych czasów. Wyróżniona Orderem Virtuti Militari, stała się nie tylko symbolem odwagi, ale także inspiracją dla przyszłych pokoleń.
Życiorys
Maria Melhior przyszła na świat 21 października 1914 roku w Warszawie, jako córka Józefa Gotela. Już przed wybuchem II wojny światowej była aktywną członkinią Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, co skutkowało jej wieloma aresztowaniami z powodu przynależności do tej nielegalnej organizacji. W latach 1936-1938 wzięła udział w hiszpańskiej wojnie domowej, pełniąc funkcję sanitariuszki w komunistycznej XIII Brygadzie Międzynarodowej im. Jarosława Dąbrowskiego.
W trakcie II wojny światowej, Maria Melhior znajdowała się na terenie Francji, gdzie aktywnie uczestniczyła w działaniach komunistycznego ruchu oporu Wolni Strzelcy i Partyzanci Francuscy. W tym czasie była członkinią zarówno Komunistycznej Partii Hiszpanii, jak i Francuskiej Partii Komunistycznej.
W 1946 roku, na mocy Uchwały Krajowej Rady Narodowej Nr 47 z 16 lipca, chorąży Maria Melhior została odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. W swoim dorobku miała także Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Partyzancki oraz francuski Croix de Guerre. Została później awansowana do stopnia kapitana.
Po zakończeniu wojny, od 2 marca 1946 do 1950 roku, była przydzielona do Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, gdzie kontynuowała swoją służbę. Poza tym, pracowała także jako dziennikarka i była członkiem Polskiej Partii Robotniczej oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Mieszkała w Warszawie, przy ulicy Jaworzyńskiej 11.
Maria Melhior zmarła 6 marca 1964 roku i znalazła swój ostatni spoczynek na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze 12B, rząd 11, miejsce 12.
Przypisy
- Melchior Maria. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 24.10.2024 r.]
- a b c d e f Zawacka 2005 ↓, s. 221.
- a b Zawacka 2005 ↓, s. 220.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Leopold Kiersznowski | Tadeusz Paszta | Paweł Raczkowski | Marian Łowiński | Henryk Kański | Leon Dorantt | Stanisław Pastucha | Andrzej Adamowicz (pułkownik) | Jadwiga Podrygałło | Mieczysław Kudelski | Marian Drozdowski (policjant) | Barbara Sadowska (żołnierz AK) | Janina Górnicka | Jan Władysław Lemański | Witold Karol Daab | Edmund Rosochacki | Stanisław Sadkowski | Marceli Chybczyński | Józef Antoni Kenig | Halina PokrzyckaOceń: Maria Melhior