Maria Homerska


Maria Homerska, urodzona 15 lutego 1925 roku w Warszawie, była znaną postacią w polskim świecie sztuki. Jej kariera aktorska rozciąga się na wiele lat, a jej pasja do teatru oraz filmu inspirowała kolejne pokolenia artystów.

Niestety, ta wyjątkowa aktorka zmarła 6 lipca 2010 roku w Legionowie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny i niezatarte wspomnienia w sercach swoich fanów oraz w świecie kultury polskiej.

Życiorys

Maria Homerska była aktywna artystycznie w latach 1947–1983, zdobywając uznanie na scenach wielu miast, takich jak Olsztyn, Kielce, Szczecin czy Białystok. Największą część swojej kariery spędziła jednak w teatrach stolicy, w tym w Teatrze Polskim oraz Na Woli, gdzie miała okazję zagrać wiele pamiętnych ról.

W życiu osobistym była żoną znanego aktora Ryszarda Pietruskiego. Po jej śmierci, Maria Homerska znalazła miejsce spoczynku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 10-4-22/23.

Filmografia

Filmografia Marii Homerskiej to bogaty zbiór ról, które artystka odegrała na przestrzeni wielu lat. Wśród jej występów znajdują się znaczące postacie w filmach i programach telewizyjnych, które zapisują się w historii polskiej kinematografii. Poniżej przedstawiamy niektóre z jej najważniejszych ról, które mogą zainteresować zarówno kinomanów, jak i miłośników sztuki aktorskiej.

W 1962 roku zadebiutowała rolą w filmie Czarne skrzydła, gdzie wcieliła się w postać dyrektorowej Kostryniowej. Tego samego roku zagrała także profesorową Choberską w dziele Głos z tamtego świata oraz Karolinę w noweli II: „Krąg istnienia” z Spóźnionych przechodniów.

W kolejnych latach artystka kontynuowała swoją karierę, biorąc udział w licznych produkcjach. W Przerwanym locie z 1964 roku oraz w serii filmów, takich jak Rachunek sumienia, gdzie zagrała żonę Romana Mareckiego, i Miejsce dla jednego, w którym wystąpiła jako sekretarka. Również w 1967 roku wystąpiła w filmie Świat grozy jako Flora.

Nie można pominąć jej roli w Hrabinie Cosel z 1968 roku, gdzie grała królową Krystynę Eberhardynę, oraz nauczycielkę Mareszową w filmie Tabliczka marzenia. Homerska pojawiła się również w hitach telewizyjnych, takich jak Polskie drogi oraz Noce i dnie. Jej różnorodność ról pokazuje niezwykły talent i wszechstronność aktorki.

W późniejszych latach, od 1979 do 1981 roku, zagrała Zofię Osadowską, matkę Daniela w serialu Przyjaciele. Występowała także w popularnych produkcjach, takich jak Doktor Murek, Mysz, oraz w wielu mniej znanych filmach, które jednak również przyczyniły się do jej sławy w polskiej kinematografii.

Polski dubbing

Kariera Marii Homerskiej to nie tylko aktorstwo w filmach, ale również znacząca działalność w dubbingu. W 1998 roku użyczyła swojego głosu w Trzech dniach, aby wygrać. W latach 90. podjęła współpracę z popularnymi produkcjami, takimi jak Muminki, gdzie grała Czarownicę, czy Denver, ostatni dinozaur, gdzie zyskała sympatię widzów jako „Paskudna Berta” Bird.

Wizyty w świecie dubbingu przypisały jej różnorodne role, między innymi jako Diabolina w Śpiącej królewnie, czy panna Catharine Alan w Pokój z widokiem. Oprócz tego, Homerska zagościła w produkcjach takich jak Księżniczka w oślej skórze oraz Ostatnie dni Pompei, gdzie zagrała Fortunatę.

Podsumowując, filmografia Marii Homerskiej to złożona mozaika ról i postaci, które odzwierciedlają jej talent aktorski oraz ogromne umiejętności w zakresie dubbingu. Wiele z jej wystąpień pozostanie w pamięci widzów, a jej wkład w polską kulturę filmową jest niezaprzeczalny.

Przypisy

  1. Tygodnik „To & Owo” nr 50, 13.12.2016 r., s. 12–13

Oceń: Maria Homerska

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:7