Margerita Trombini-Kazuro

---

Życiorys

Margerita Trombini-Kazuro, córka osiadłego w Warszawie Włocha, Cesare Trombiniego (1839–1898), który był dyrygentem, skrzypkiem oraz nauczycielem śpiewu, wychowała się w artystycznej atmosferze. Jej matka, Emilia Dąbrowska (1855–1941), również związana była z muzyką jako śpiewaczka. Urodziła się w Warszawie, gdzie rozpoczęła naukę gry na fortepianie i klawesynie. Jej nauczycielami byli znanymi muzykami takimi jak Rudolf Strobel, Henryk Melcer oraz Egon Petri. Dodatkowo, studiowała w rzymskiej Akademii Św. Cecylii pod okiem Giovanniego Sgambatiego, a swoje umiejętności doskonaliła w Niemczech u Wilhelma Kempffa oraz w Paryżu u Wandy Landowskiej.

Debiut Margerity jako pianistki miał miejsce 5 czerwca 1911 roku w Rzymie i od tego momentu rozpoczęła swoją międzynarodową karierę muzyczną. Jej talent zaowocował koncertami w wielu krajach, takich jak Włochy, Francja, Niemcy, Finlandia, Norwegia oraz Węgry. Od 1919 roku obejmowała stanowisko wykładowcy w Konserwatorium Warszawskim, gdzie uczyła młode talenty.

W trakcie II wojny światowej, uczyła w tajnym konserwatorium w Warszawie, w trudnych czasach okupacji. Po zakończeniu wojny, od 1945 roku, była pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. W latach 1957–1964 kierowała II Katedrą Fortepianu. Wśród jej uczniów znaleźli się m.in. Andrzej Wąsowski, Barbara Hesse-Bukowska, Miłosz Magin, Kazimierz Gierżod, Andrzej Ratusiński, Tomasz Kiesewetter oraz Szabolcs Esztényi.

Była również członkiem jury wielu Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina oraz Viotti International Music Competition. W 1950 roku, za swoją działalność w przygotowywaniu kandydatów do IV Międzynarodowego Konkursu im. Chopina, otrzymała Państwową Nagrodę Artystyczną I stopnia (zespołową).

Margerita była żoną Stanisława Kazury (1881–1961), który także zasłynął jako profesor i rektor Konserwatorium Warszawskiego. Zmarła w Warszawie i została pochowana obok męża na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera II B 28-13-21).

Ordery i odznaczenia

Wyróżnienia i odznaczenia przyznane Margericie Trombini-Kazuro odzwierciedlają jej znaczący wkład w życie społeczne i kulturalne. Oto lista nagród, które uzyskała w trakcie swojej kariery:

• Order Sztandaru Pracy II klasy (1959),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (28 kwietnia 1955),
• Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952),
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955),
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1973),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”.

---

Oceń: Margerita Trombini-Kazuro

---