Andrzej Strzelecki


Andrzej Tadeusz Strzelecki, który przyszedł na świat 4 lutego 1952 roku w Warszawie, był wybitną postacią polskiego teatru i filmu. Można go określić jako nie tylko reżysera, ale także utalentowanego aktora teatralnego i filmowego, prezentera telewizyjnego, satyryka oraz scenarzystę. Jego wszechstronność i pasja do sztuki były widoczne w każdym aspekcie jego pracy.

W trakcie swojej kariery Strzelecki pełnił również istotne funkcje w środowisku akademickim. Był profesorem sztuk teatralnych oraz rektorem Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie w latach 2008–2016. Jego wkład w kształcenie przyszłych pokoleń artystów teatru stanowi trwały ślad w polskiej kulturze.

Na zakończenie swojego życia, które tragicznie zakończyło się 17 lipca 2020 roku w Rajszewie, Strzelecki był także aktywnym graczem i działaczem golfowym. Jego pasje wykraczały poza samą sztukę, co czyniło go osobą niezwykle złożoną i interesującą.

Życiorys

Andrzej Strzelecki przyszedł na świat w rodzinie związanej z dziennikarstwem, jego rodzice to Krzysztof Strzelecki oraz Wanda Suchecka. W młodości mieszkał w urokliwej dzielnicy Starego Miasta w Warszawie. Jako uczeń XI Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie, aktywnie uczestniczył w kabarecie „Proteza”, co stanowiło początek jego przygody z teatrem. Po ukończeniu nauki, w 1974 roku, zdobył dyplom na Wydziale Aktorskim oraz w 1980 roku na Wydziale Reżyserskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.

W swojej karierze był również redaktorem czasopisma „Świat Młodych” oraz odbywał współpracę z redakcją dziennika „Sztandar Młodych”, a także prowadził studencką gazetę „Organ”. Od 1976 roku zaangażował się w działalność pedagogiczną, koncentrując się na nauczaniu interpretacji piosenki. W 2004 roku otrzymał tytuł profesora sztuk teatralnych, co stanowiło znaczący krok w jego karierze.

W latach 2008–2016 pełnił funkcję rektora Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, co podkreśla jego silne związki z edukacją teatralną. W 2010 roku został uhonorowany prestiżową nagrodą „Prix François Florent” za jego działalność w tej dziedzinie. Jego artystyczne umiejętności można również zauważyć w warsztatach mistrzowskich, które prowadził w Nowym Jorku w teatrze Marilyn Monroe w Lew Strasberg Studio.

W latach 1974–1981 był członkiem zespołu Teatru Rozmaitości w Warszawie, a także współtworzył popularny kabaret „Kur”. Jego kariera aktorska obejmowała m.in. jego występy w Teatrze Rampie, gdzie sprawował funkcję dyrektora naczelnego oraz artystycznego w latach 1987–1997. W Rampie miał okazję realizować wiele autorskich spektakli, w tym m.in. „Chopin w Ameryce” (1993) oraz „Film” (1995).

Strzelecki zagrał w licznych spektaklach Teatru Telewizji, przyciągając uwagę widzów rolą w „Królu w Kraju Rozkoszy” oraz „Żółtej szlafmycy”. Jego osiągnięcia w filmie obejmują występy w takich produkcjach jak „Przepraszam, czy tu biją?”, „Ostatni bieg” oraz „W pustyni i w puszczy”. Rola w telenoweli „Klan”, gdzie odgrywał lekarza ginekologa doktora Tadeusza Koziełłę-Kozłowskiego, zyskała mu szczególną popularność wśród widzów telewizyjnych.

W telewizji prowadził wiele autorskich programów, takich jak „Parada blagierów” oraz „Uśmiech słońca”. Jako reżyser organizował koncerty i gale, w tym Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu oraz Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Jego talent artystyczny znalazł także zastosowanie w międzynarodowych prezentacjach, takich jak „Dni Polskie” w takich miastach jak Praga, Moskwa i Wiedeń oraz w czasie Expo 2000 w Hanowerze.

Strzelecki był również pasjonatem golfa, zdobywając drugie miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw Polski Hickory Golf w 2012 roku. Jako współzałożyciel Polskiego Związku Golfa aktywnie przyczyniał się do rozwoju tej dyscypliny w kraju. W 2007 roku opublikował książkę „Człowiek w jednej rękawiczce”, w której podzielił się anegdotami o golfie.

Jako członek Klubu 500 Monaco, brał udział w działaniach promujących to księstwo. Wspierał także Bronisława Komorowskiego jako członek komitetu poparcia przed wyborami prezydenckimi w 2010 oraz 2015 roku.

Życie prywatne

W sercu Andrzeja Strzeleckiego rozkwitła młodzieńcza miłość do aktorki Anny Szczepaniak. Jego życie rodzinne zyskało nowy wymiar, gdy poślubił scenografkę Ewę Czarniecką, z którą razem wychowali córkę Joannę. Kolejnym ważnym etapem było małżeństwo z aktorką Joanną Pałucką, z którą doczekali się syna Antoniego.

Rodzinne korzenie Andrzeja wiążą się także z rozpoznawalną postacią dziennikarstwa sportowego; jego stryjem był znakomity Edward Strzelecki.

Niestety, w czerwcu 2020 roku Andrzej ujawnił swoją walkę z nieoperacyjnym rakiem płuc i oskrzeli, co prowadziło do jego zgonu 17 lipca 2020. 24 lipca tego samego roku odbył się jego pogrzeb, który miał charakter świecki, lecz z honorami wojskowymi. Andrzej Strzelecki spoczął w Alei Zasłużonychcmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie (kwatera G, rząd tuje, grób 56).

Odznaczenia i wyróżnienia

Andrzej Strzelecki, znany ze swojego ogromnego wkładu w rozwój sztuki teatralnej i filmowej, został uhonorowany licznymi odznaczeniami i wyróżnieniami, które stanowią wyraz uznania dla jego osiągnięć.

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany pośmiertnie w 2020 roku za wybitne zasługi dla szkolnictwa artystycznego, związany z jego znaczącym wkładem w rozwój sztuki teatralnej i filmowej,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2011 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany w 2002 roku,
  • Nagroda im. Stefana Treugutta za reżyserię spektaklu telewizyjnego „Paradiso”, zdobyta w 2020 roku,
  • Nagrody autorskie obejmujące tytuły takie jak „Clowni”, „Kazanie”, „Złe zachowanie”, „Tutti o nessuno”, „Sweet Fifties”, „Alicja w krainie czarów” za adaptację oraz teksty piosenek,
  • Nagrody reżyserskie za dzieła takie jak „Alicja w krainie czarów”, „Clowni”, „Kazanie”, „Złe zachowanie”, „Cabaretro”, „Love”, „Tutti o nessuno”,
  • Nagroda im. Tadeusza Łomnickiego, Nagroda Prezesa Rady Ministrów, Nagroda Prezydenta m.st. Warszawy, Nagroda ZAKR-u „Kryształowy Kamerton”, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki oraz Prometeusz w roku 2002.

Wybrana twórczość

Filmografia

RokTytułRolaUwagi
1967Kiedy miłość była zbrodniąchłopak z Hitlerjugendfilm wojenny, reżyseria: Jan Rybkowski
1976Przepraszam, czy tu biją?konferansjer pokazu mody męskiej w „Maximie”film kryminalny, reżyseria: Marek Piwowski
1977Ostatnie okrążenieWiesio, członek organizacji „Wilki”film biograficzny, reżyseria: Krzysztof Rogulski
1993Kuchnia polskaJuliusz, redaktor naczelny pisma (odcinek: 6)serial telewizyjny, reżyseria: Jacek Bromski
1999–2020KlanTadeusz Koziełłoserial telewizyjny, reżyseria: różni
2000PrzeprowadzkiRoman Hirsz, ojciec Lilianny, prezes banku (odcinek: 1)serial telewizyjny, reżyseria: Leszek Wosiewicz
2001W pustyni i w puszczy (film)Rawlison, ojciec Nelfilm przygodowy, reżyseria: Gavin Hood
W pustyni i w puszczy (serial TV)
2008Rozmowy nocądawcakomedia romantyczna, reżyseria: Maciej Żak
2009Nianiadoktor Andrzej Skowroński, dyrektor liceum (odcinek: 125)serial telewizyjny, reżyseria: Jerzy Bogajewicz
20111920 Bitwa warszawskaWincenty Witosfilm wojenny, reżyseria: Jerzy Hoffman
2013Na dobre i na złeJakub (odcinek: 520)serial telewizyjny, reżyseria: Grzegorz Lewandowski
2017Barwy szczęściadoktor Czarnoleski (odcinki: 1693–1695)serial telewizyjny, reżyseria: różni
2019Pół wieku poezji późniejsołtys WłościbytFilm fanowski, reżyseria: Jakub Nurzyński

Przedstawienia teatralne

Andrzej Strzelecki ma na swoim koncie wiele znaczących przedstawień teatralnych, które miały premierę na różnych scenach w Polsce, a także za granicą. Jego talent i wszechstronność zaowocowały licznymi rolami w znaczących dziełach.

  • Martwe dusze – Teatr Rozmaitości – Warszawa 1978, w obsadzie m.in. Jan Matyjaszkiewicz, Jerzy Turek, Janusz Paluszkiewicz, Andrzej Stockinger, Wiesława Mazurkiewicz, Witold Dębicki, Krystyna Tkacz i inni,
  • Alicja w krainie czarów – Teatr Rozmaitości – Warszawa 1979, w obsadzie m.in. Jerzy Bończak, Marek Siudym, Witold Dębicki, Krystyna Tkacz, prezentowane także na Węgrzech w 1981 i w Szczecinie w 1983,
  • Clowni – Teatr Powszechny – Warszawa 1981, po czym wystawione w wielu miastach, w tym w Łodzi, Koszalinie i Krakowie,
  • Karnawał – Teatr im. Juliusza Słowackiego – Kraków 1984, z udziałem takich aktorów jak Jacek Wójcicki, Jacek Chmielnik, Jerzy Grałek, Urszula Popiel,
  • Podróż po Warszawie – Teatr na Woli 1980, w obsadzie Hanka Bielicka, Wacław Kowalski, Halina Łabonarska,
  • Kazanie – Bałtycki Teatr Dramatyczny – Koszalin 1983, na deskach Teatru Ateneum w Warszawie w 1986,
  • Złe zachowanie – Teatr Ateneum – Warszawa 1984 i 1985, kontynuowane w Teatrze Rampa oraz na scenach zagranicznych,
  • Sweet Fifties – Teatr Rampa – Warszawa 1989,
  • Czerwony stoliczek – Teatr Rampa – Warszawa 1990, w obsadzie m.in. Daniel Olbrychski, Stanisław Tym, Michał Bajor,
  • Cabaretro – Teatr Rampa – Warszawa 1988,
  • Love – Teatr Rampa – Warszawa 1991 i Akademia Teatralna w Warszawie w 2002,
  • Tutti o nessuno – Teatro di Arezzo – Włochy 1985, w obsadzie Daniel Olbrychski,
  • Warsztat – Teatr Rampa – Warszawa 1993, w którym wystąpiły znane osobistości polskiej sceny,
  • Con te – Teatr Rampa – Warszawa 1995,
  • Parawan – Teatr Rampa – Warszawa 1996,
  • Muzykoterapia – Teatr Rampa – Warszawa 1989 oraz w kolejnych latach na różnych scenach,
  • Kundel – Teatr Rampa – Warszawa 1992,
  • Chopin w Ameryce – Teatr Rampa – Warszawa 1993,
  • Majestat – Teatr Rampa – Warszawa 1995,
  • Tides and Waves – Teatr Wielki – Warszawa 1996, prapremiera odbyła się w Barcelonie,
  • Film – Teatr Rampa – Warszawa 1996,
  • K-lasówka – Teatr Rampa – Warszawa 1997,
  • Zobaczyć piosenkę i… – Teatr Polski (PPA) – Wrocław 2000, w obsadzie znane nazwiska,
  • Harry i ja – Teatr Powszechny – Warszawa 2000,
  • Promisses, promisses – Opera Nova – Bydgoszcz 2000,
  • Jaś i Małgosia – BIS – Warszawa 2001, w obsadzie Krystyna Tkacz,
  • Kwiaty we włosach – Viva Art Music 2002, z licznie znaną obsadą,
  • Przebój to jest nasz ostatni – Międzyzdroje 2002,
  • Szelmostwa Lisa Witalista – BIS – Warszawa 2003, w obsadzie Artur Barciś,
  • Koziołek Matołek – BIS – 2003,
  • Bal w operze – BIS – Warszawa 2003,
  • Opera-cja – Międzyzdroje 2003,
  • Za kulisami – Teatr Buffo – Warszawa 2004,
  • Zemsta nietoperza – Teatr Polski – Warszawa 2005,
  • Nie gęsi czyli Rej-tan towarzyski – Teatr Na Woli – Warszawa 2005,
  • Gene-racja i Poko-lenie – Festiwal Gwiazd Gdańsk 2006,
  • Swing – Międzyzdroje 2006,
  • Wesoła wdówka – Teatr Polski – Warszawa 2006.

Osiągnięcia golfowe

Andrzej Strzelecki, jako utalentowany golfista, wyróżnia się wspaniałymi osiągnięciami sportowymi, które zasługują na szczególną uwagę. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego znaczących sukcesów, które z dumą dokumentują jego karierę w golfie:

  • EDS Pro-Am Trophy 1996 – I miejsce (team),
  • Johnie Walker Golf Cup 1997 – I miejsce (hcp. 16–24),
  • Pegoet Challenge Cup 2000 – II miejsce,
  • Volvo Season Opening Tour 2000 – I miejsce,
  • Puchar Dyrektora Pr. I TVP 2000 – I miejsce,
  • Mediatour Cup 2001 – I miejsce (hcp. 0–20),
  • Puchar Polskiej Finansjery 2002 – I miejsce brutto,
  • Lexus Celebrity Cup 2003 – I miejsce (team),
  • President’s Cup 2004 – III miejsce (hcp. 10, 5–16, 4),
  • Wicemistrz Warszawy 2005,
  • Zentiva Cup 2005 – I miejsce (hcp. 0–12),
  • VIP-CUP 2006 – II miejsce (team),
  • Puchar Mediów 2006 – II miejsce (z Joanną Pałucką).

Te wyjątkowe osiągnięcia nie tylko podkreślają umiejętności Andrzeja Strzeleckiego, ale również jego zaangażowanie w rozwój tej dyscypliny w Polsce. Jego sukcesy są inspiracją dla wielu adeptów golfa, a także dowodem na wysoki poziom współzawodnictwa, jaki panuje w tym sporcie.


Oceń: Andrzej Strzelecki

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:24