Piotr Stolarek, urodzony 29 kwietnia 1908 roku w Warszawie, był postacią ważną dla polskiej historii politycznej oraz kulturowej.
Zmarł 6 sierpnia 1976 roku w Gdańsku, a jego życie przyniosło wiele znaczących wydarzeń, które wpłynęły na rozwój regionu oraz kraju.
W swojej karierze Stolarek pełnił funkcje z zakresu polityki, w tym był prezydentem Gdańska oraz zajmował stanowisko wiceministra żeglugi.
Dodatkowo, jako poseł na Sejm PRL V kadencji, miał swój udział w kształtowaniu polskiej rzeczywistości politycznej tamtych czasów.
Życiorys
Piotr Stolarek reprezentował szereg znaczących ról w swoim życiu zawodowym i politycznym. Wyzyskując swoje wykształcenie jako zecer, rozpoczął intensywną drogę polityczną, wstępując w 1942 do Polskiej Partii Robotniczej. Jego działalność w partii przyniosła mu zarówno zaszczyty, jak i trudne doświadczenia, takie jak aresztowanie na Pawiaku w 1944 roku, a następnie przebywanie w obozie Stuthoff w latach 1944–1945.
Po zakończeniu II wojny światowej, Stolarek zajął ważne stanowiska w strukturach PPR, zasiadając w Komitecie Wojewódzkim PPR w Gdańsku oraz pełniąc rolę I sekretarza Komitetu Miejskiego w Gdyni w latach 1945–1946.
Wkrótce potem, wiceprezydent Gdyni, a następnie przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni w latach 1947–1949, rozwijał swoje zaangażowanie w politykę. Po przystąpieniu do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w 1948 roku, pełnił funkcję prezydenta Gdańska od 6 października 1949 do 2 czerwca 1950. Następnie objął przewodniczenie prezydium MRN w Gdańsku, które sprawował do lutego 1953 roku.
W latach 1952–1953, wykazując się fachowością, Stolarek zasiadał jako wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, a w kolejnych latach był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Żeglugi. Jego praca w rządzie obejmowała także pełnomocnictwo do spraw budowy Huty im. Lenina w Nowej Hucie.
W latach 1957–1960 pełnił funkcję dyrektora generalnego w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, po czym w latach 1960–1969 sprawował przewodzeniem prezydium WRN w Gdańsku. W 1969 roku uzyskał mandat posła na Sejm PRL V kadencji z okręgu Gdynia, co kontynuował do 1972 roku. Podczas swojej kadencji zasiadał m.in. w Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.
Piotr Stolarek znalazł swoje ostatnie miejsce spoczynku w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon II). W latach 1970–1974 kierował również Zarządem Okręgu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Gdańsku, co podkreśla jego zaangażowanie w kwestie społeczne i polityczne regionu.
Odznaczenia
Piotr Stolarek otrzymał szereg prestżowych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach oraz wkładzie w rozwój kraju. Poniżej przedstawiamy listę tych wyróżnień:
- Order Sztandaru Pracy I klasy,
- Order Sztandaru Pracy II klasy,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Odznaka honorowa „Zasłużony Ziemi Gdańskiej”,
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1967),
- Order Narodowy Zasługi (Francja, 1967).
Przypisy
- Piotr Stolarek. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 30.05.2020 r.]
- Wizyta Prezydenta Francji w Polsce [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 213, 07.09.1967 r., s. 1-2.
- Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 13, 15.08.1967 r., s. 1-2.
- Do 02.06.1950 prezydent, od 02.06.1950 przewodniczący prezydium MRN.
- Jako prezydent.
- Jako przewodniczący prezydium MRN.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Stanisław Twardo | Wojciech Stpiczyński | Janusz Świtkowski | Hanna Gucwińska | Adam Hodysz | Michał Laszczkowski | Jan Olszewski | Piotr Paszkowski (urzędnik) | Jadwiga Kurzawińska | Maurycy Frydman | Stanisław Nowodworski | Stanisław Cieślak (polityk) | Karol Bąkowski | Henryk Woroniecki | Mirosława Kątna | Irena Domańska | Karol Małcużyński | Maciej Bando | Aleksandra Wiktorow | Ignacy Robb-NarbuttOceń: Piotr Stolarek