Ursynów-Centrum

---

Położenie i charakterystyka

Ursynów-Centrum stanowi istotny fragment MSI na warszawskim Ursynowie. Obszar ten jest ograniczony przez ulice rtm. Witolda Pileckiego od strony zachodniej, Filipiny Płaskowickiej oraz jej kontynuację w kierunku granicy dzielnicy na południu, a także granicą dzielnicy na wschodzie oraz ulicą Jana Ciszewskiego z przedłużeniem do północnej części. Historycznie rzecz biorąc, te same granice są charakterystyczne dla dwóch osiedli, mianowicie Imielin oraz Na Skraju, powstałych od 1977 roku w ramach szerszego projektu urbanistycznego znanego jako Ursynów Południowy.

Więcej informacji wskazuje, że obszar ten był opisywany jako ciąg od Ciszewskiego (nazwa zmieniona z Józefa Feliksa Ciszewskiego na Jana Ciszewskiego) przez Finder (zmieniona na Pileckiego) do Płaskowickiej i dalej w kierunku skarpy warszawskiej. Zgodnie z danymi z państwowego rejestru nazw geograficznych, zarówno Ursynów-Centrum, jak i Ursynów Południowy mają swoje unikalne identyfikatory, odpowiednio 201872 oraz 143142.

W obrębie dzielnicy Ursynów, Ursynów-Centrum graniczy z innymi obszarami MSI, takimi jak Natolin, Stary Imielin, Ursynów Północny oraz Stary Służew. Z kolei granice zewnętrzne obejmują obszar MSI Wilanowa, jak również Błonia Wilanowskie.

Obszar MSI Ursynów-Centrum obejmuje również fragmenty osiedli Imielin, Na Skraju oraz Wolicę. Przez ten teren biegną ważne trasy, w tym aleja Komisji Edukacji Narodowej, a także szereg ulic, takich jak Dereniowa, Cynamonowa, Jana Rosoła, Nowoursynowska, Zbigniewa Kiedacza, Nugat oraz Indiry Gandhi. Na terenie Ursynowa zlokalizowana jest stacja warszawskiego metra, Imielin.

Warto zaznaczyć, że Ursynów Południowy charakteryzuje się przede wszystkim zabudową mieszkaniową wielorodzinną, co wpływa na jego strukturę urbanistyczną.

Historia

Historia Ursynowa-Centrum sięga 14 maja 1951 roku, kiedy to na mocy rozporządzenia Rady Ministrów, obszar późniejszego Ursynowa-Centrum został włączony do administracyjnych granic Warszawy, w ramach ówczesnej gminy Wilanów.

W 1977 roku rozpoczęto budowę zespołu osiedli, znanego jako Ursynów Południowy, obejmującego obszar o powierzchni 213,5 hektara. W jego skład wchodziły dwa osiedla, oddzielone aleją Komisji Edukacji Narodowej: Imielin (zachód) oraz Na Skraju (wschód). Planowane były do zrealizowania 10,2 tys. mieszkań oraz około 35,7 tys. mieszkańców, przy czym inny źródłowy dokument podaje niewielkie różnice: 10 167 mieszkań, 150 domów jednorodzinnych oraz 36 tys. mieszkańców. Powierzchnia użytkowa mieszkań miała wynosić około 552 tys. m², przy średnim metrażu mieszkań na poziomie 52–53 m² oraz 100–110 m² w przypadku domów jednorodzinnych.

Projektanci, którzy zostali wybrani w drodze konkursu, to A. Fabierkiewicz (główny projektant), P. Jankowski, E. Sander-Krysiak oraz S. Stefanowicz, pracujący w ramach Stołecznej Dyrekcji Inwestycji Spółdzielczych. Wg projektów, budynki miały mieć od 4 do 16 kondygnacji i powstawać w technologii wielkiej płyty w systemie „Ż”. Lokale miały być w pełni wykończone (malowanie, podłogi, sanitariaty, drzwi), a do części wspólnych zaplanowano sauny oraz pralnie. Osiedle Na Skraju przewidywało dodatkowo budowę 150 domów jednorodzinnych.

Równocześnie w planach znajdowały się także 13 pawilonów handlowych, 7 szkół elementarnych, 3 szkoły powszechne, 2 przychodnie, 4 żłobki, dom emeryta, dom dziecka, dwie stacje paliw, a także budynki spółdzielni mieszkaniowych, ośrodek jeździecki oraz centrum zarządzania pasmem Ursynów-Natolin. Ponadto zaprojektowano tereny zieleni miejskiej i obiekty sportowe. Główną zasadą urbanistyczną, która została przyjęta podczas planowania, była podobna do tej stosowanej przy wznoszeniu Ursynowa Północnego; zakładała obudowę obiektów mieszkalnych i usługowych ciągów pieszych, z główną osią w postaci alei Komisji Edukacji Narodowej, pod którą przewidziano linie szybkiej kolei miejskiej (metra).

Inwestorem naczelnym była Stołeczny Związek Budownictwa Mieszkaniowego. Realizacja inwestycji planowana była w podstawowym zakresie na lata 1976–1981. Od marca 1994 roku, osiedle Ursynów Południowy weszło w granice dzielnicy Ursynów. W 1998 roku utworzono obszar MSI Imielin, obejmujący również tereny obecnie należące do Starego Imielina. Z kolei w 2000 roku wyodrębniono teren w jego obecnych granicach i nadano mu nazwę Ursynów-Centrum.

Przyroda i geologia

W obszarze MSI Ursynów-Centrum został stworzony w 2020 roku park Polskich Wynalazców, który stanowi doskonałe miejsce do rekreacji i edukacji przyrodniczej. Gleby w rejonie Ursynowa Północnego charakteryzują się głównie glinami zwałowymi, które są pozostałością po zlodowaceniu Warty, co wpływa na unikalny mikroklimat oraz bioróżnorodność tego miejsca.

Ważnym aspektem ochrony przyrody w tej okolicy jest objęcie ochroną sześciu pomników przyrody. Wszystkie z nich to głazy narzutowe, z których cztery posiadają swoje unikalne nazwy: Aleksandra, Ludwika Sawickiego, Straży Ochrony Przyrody oraz imienia Stanisława Zwierza. Te naturalne formy stanowią cenne dziedzictwo przyrodnicze, które warto chronić.

Nieopodal, na północno-wschodnich krańcach osiedla Na Skraju, znajduje się zasięg otuliny rezerwatu przyrody Skarpa Ursynowska, który jest jednym z kluczowych obszarów chronionych w regionie. Tereny te oferują wyjątkowe możliwości doświadczania natury oraz aktywności na świeżym powietrzu.

---

Oceń: Ursynów-Centrum

---