Pomnik Adama Mickiewicza w Warszawie


Pomnik Adama Mickiewicza to neoklasycystyczny monument, który upamiętnia jednego z najważniejszych polskich poetów. Znajduje się on w malowniczej okolicy Krakowskiego Przedmieścia w Warszawie, będącej jednym z kluczowych miejsc na mapie kulturalnej stolicy.

Ten wyjątkowy pomnik, zaprojektowany przez Cypriana Godebskiego, został odsłonięty 24 grudnia 1898 roku, w stulecie urodzin Mickiewicza, co podkreśla jego znaczenie w historii literatury polskiej.

Historia

Pomnik Adama Mickiewicza w Warszawie został zbudowany na placu, który powstał w wyniku rozbiórki budynków w obrębie dawnej jurydyki Dziekanka, w miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się fontanna z 1866 roku, przeniesiona później w 1906 roku na plac Bankowy. Monument, stworzony przez Cypriana Godebskiego, został wzniesiony w sposób, który w pełni harmonizuje z otoczeniem, dzięki współpracy Józefa Piusa Dziekońskiego oraz Władysława Marconiego.

Sam posąg osiąga wysokość 4,5 metra i został odlany w Włoszech. Kolumna oraz cokół pomnika wykonano z granitu pozyskanego z kamieniołomów w Baveno w Piemoncie. W Warszawie użyto różnych rodzajów granitu baweńskiego, w tym różowego o budowie ziarnistej oraz szarego. W architektonicznej aranżacji monumentu warto zauważyć stopniowanie kolorów, które rozpoczyna się od ciemnoszarych schodów z granitu z Gniewania na Podolu, przez taras i cokół z granitu z Baveno, aż po jasnoszare odcienie granitu w kolumnie.

Ogrodzenie pomnika, zaprojektowane przez Zenona Chrzanowskiego, posiada kunsztownie wykonaną kutą w żelazie kratę z motywami roślinnymi, którą zrealizowała warszawska firma S. Zielezińskiego. W narożnikach tego ogrodzenia znalazły się osiem dwuramiennych latarń. Całkowity koszt budowy monumentu wyniósł 200 tys. rubli.

Uroczystość odsłonięcia pomnika miała miejsce 24 grudnia 1898 roku, w setną rocznicę urodzin Mickiewicza. Krótkie ceremonie, organizowane w obecności policji i wojska, były ściśle kontrolowane przez władze rosyjskie. Poświęcenie pomnika odbyło się bez przemówień, a uczestnicy musieli posiadać bilety na to wydarzenie. Cenzura nakazała ograniczenie jakichkolwiek wzmianki o tej uroczystości, a portrety poety zniknęły z wystaw w księgarniach. Krótkie obchody zaczęły się od utworu Stanisława Moniuszki, po czym nastąpiło odsłonięcie rzeźby. Henryk Sienkiewicz miał wygłosić mowę, jednak z powodu restrykcji pozostał milczący. Po poświęceniu pomnika orkiestra odegrała kolejny utwór Moniuszki, a obecny tłum składał kwiaty przed pomnikiem.

W październiku 1916 roku skwer, na którym stał pomnik, zmienił nazwę na skwer Adama Mickiewicza. Niestety, w 1944 roku pomnik został zdemontowany przez Niemców i wywieziony do Rzeszy. Po wojnie polska misja wojskowa odnalazła i rewindykowała m.in. głowę i fragment torsu w Hamburgu. Kopię pomnika wykonał Jan Szczepkowski we współpracy z Józefem Trenarowskim, a odlew zrealizowała firma Braci Łopieńskich. Odtworzono także cokół oraz ogrodzenie, brakuje jednak czterech zniczy, które znajdowały się w narożach balustrady u podstawy monumentu. Prace nad ich rekonstrukcją rozpoczęły się w 1978 roku i zakończono w 1986 roku.

Ostateczne odsłonięcie odrestaurowanego pomnika miało miejsce 28 stycznia 1950 roku, kiedy to Bolesław Bierut zakończył jubileuszowy Rok Mickiewiczowski. Kolejny ważny moment związany z pomnikiem miał miejsce 30 stycznia 1968 roku, kiedy to pod pomnikiem odbyła się manifestacja studencka sprzeciwiająca się usunięciu z afisza Teatru Narodowego w Warszawie utworu „Dziady”.

Inne informacje

W stolicy Polski, w Warszawie, można znaleźć jeszcze dwa pomniki upamiętniające Adama Mickiewicza. Pierwszy z nich, autorstwa Stanisława Horno-Popławskiego, został odsłonięty w 1955 roku i znajduje się przy wejściu głównym do Pałacu Kultury i Nauki.

Przypisy

  1. Opowieść o pomniku Adama Mickiewicza. muzeumwarszawy.pl, 28.12.2020 r. [dostęp 26.12.2021 r.]
  2. Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 112. ISBN 83-88973-59-2.
  3. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII – 30 IX 1978. „Kronika Warszawy”. 1(37), s. 175, 1979.
  4. Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986 [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 19. ISBN 83-03-01684-9.
  5. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 1. Agrykola–Burmistrzowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1996, s. 90. ISBN 83-902793-5-5.
  6. Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PPT „Kraj”, 1990, s. 71. ISBN 83-7005-211-8.
  7. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 659. ISBN 83-01-08836-2.
  8. a b c d e Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 660. ISBN 83-01-08836-2.
  9. Hanna Sygietyńska: Kamień w architekturze i rzeźbie Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 80.
  10. Edward Strzeleckie: Sprawa pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie, [w:] Stanisław Tazbir (red.) Z dziejów książki i bibliotek w Warszawie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1961, s. 438–439.
  11. Karol Małcużyński: Szkice warszawskie. Warszawa: Książka i Wiedza, 1955, s. 187.
  12. Adam Szczypiorski: Od Piotra Drzewickiego do Stefana Starzyńskiego. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1968, s. 65.

Oceń: Pomnik Adama Mickiewicza w Warszawie

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:25