Osiedle Szwoleżerów

Osiedla

Osiedle Szwoleżerów to unikalne miejsce zamieszkania, zlokalizowane w prestiżowej dzielnicy Śródmieście w Warszawie. Stanowi ono doskonały przykład nowoczesnej architektury osiedlowej, które harmonijnie współistnieje z miejskim krajobrazem.

To osiedle nie tylko zapewnia komfortowe warunki życia, ale również korzystną lokalizację w samym sercu stolicy, co sprawia, że jest wyjątkowo atrakcyjne dla mieszkańców.

Opis

Osiedle Szwoleżerów jest przykładem nowoczesnej architektury, które powstało w latach 1972−1974. Jego projekt, autorstwa Haliny Skibniewskiej, zdobył I nagrodę w prestiżowym konkursie SARP w 1965 roku. Współpraca z innymi uznawanymi architektami, takimi jak W.E. Katner, K. Woytowicz, A. Morawski, Z. Wysocki, D. Bożenkowska, R. Ekielska, A. Krawczyk oraz T. Kąsecki, miała ogromny wpływ na projekt osiedla.

Osiedle zajmuje teren o powierzchni około 4,5 ha, usytuowane pomiędzy ulicami: Czerniakowską, Szwoleżerów, Dragonów oraz Kanałem Piaseczyńskim, a jego nazwa nawiązuje bezpośrednio do jednej z tych ulic.

W skład osiedla wchodzi siedem kilkukondygnacyjnych bloków mieszkalnych, które zostały zbudowane w charakterystycznej technologii wielkoblokowej „Ż” z różnorodnymi kształtami, które mieszczą około 1700 osób. Ogród wewnętrzny, zaprojektowany przez Alinę Scholtz, przybrał formę lapidarium, w którym można znaleźć elementy kamiennych detali zniszczonych podczas wojen między 1939 a 1945 rokiem. W 1974 roku na terenie osiedla zrealizowano również pawilon handlowo-usługowy, który odznaczał się skandynawskim stylem inspirowanym twórczością Franka Lloyda Wrighta.

Budowa osiedla została zrealizowana przez Kombinat Budownictwa Miejskiego „Śródmieście”, a jego zarządzanie powierzono Śródmiejskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. W 1974 roku osiedle zostało laureatem tytułu Mistera Warszawy w konkursie na najlepszy budynek w stolicy, co potwierdza jego wysoką jakość architektoniczną.

Co więcej, osiedle znalazło się na liście dóbr kultury współczesnej Warszawy, sporządzonej przez Stowarzyszenie Architektów Polskich w 2003 roku na podstawie przemyślanych kryteriów oceny. Osiedle jest objęte wieloma formami ochrony konserwatorskiej:

  • Znajduje się w całości na obszarze zabytku archeologii, ograniczonym ulicami: Podchorążych, Czerniakowską, Prusa, Książęcą i Al. Ujazdowskimi, który chroni ślady osadnictwa z czasów brązu oraz okresów wczesnośredniowiecznych i średniowiecznych. Teren ten został wpisany do rejestru zabytków w 1971 roku pod numerem C-48,
  • Na terenie osiedla znajduje się zespół rzeźb figuratywnych i wazonów kamiennych z XVIII – XIX wieku, pochodzący z ruin pałacu w Brzezince, który został zniszczony podczas II wojny światowej. W 1990 r. obiekt ten wpisał się do rejestru zabytków pod numerem 2475 B,
  • W 2016 roku budynki mieszkalne i pawilon handlowy zostały wpisane do Gminnej Ewidencji Zabytków pod pozycją nr 7489, ID SRO10913, jako Układ urbanistyczny i zespół budowlany Osiedla „Szwoleżerów” (zarządzenie nr 1336/2016 Prezydenta m.st. Warszawy).

Przypisy

  1. Osiedle Szwoleżerów – Powojenny modernizm [online] [dostęp 28.01.2022 r.]
  2. Lista obiektów architektury XX w. z lat 1945−1989 - Stowarzyszenie SARP. [dostęp 24.01.2022 r.]
  3. Spółdzielnia Mieszkaniowa „Szwoleżerów” [online], www.smszwolezerow.pl [dostęp 12.05.2022 r.]
  4. Rada miasta stołecznego Warszawy, Uchwała nr XXV/697/2020 z dnia 16.01.2020 r., „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, s. 50.
  5. Łukasz Gorczyca, Marek Czapelski (red.): Mister Warszawy. Architektura mieszkaniowa lat 60. XX wieku. Warszawa: Raster, 2012, s. 179.
  6. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1965−1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 68.
  7. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1965−1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 69.
  8. Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 497.
  9. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 850.
  10. Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress, 1987, s. 38.
  11. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 I – 31 III 1975, „Kronika Warszawy” (3/23), s. 121–122.
  12. Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 198.
  13. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 651.

Oceń: Osiedle Szwoleżerów

★★★★★
Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:25