Budynek zakładu wychowawczego braci albertynów w Warszawie

---

Opis

Budynek, który jest efektem pracy architekta Stefana Szyllera, został wzniesiony w okresie od 1931 do 1934 roku. Został zrealizowany z myślą o braciach albertynach.

Obiekt, usytuowany pośrodku dziedzińca, ma trzy piętra i trzynastoosiową fasadę, w której centralnym punktem jest pięcioosiowy ryzalit zwieńczony attyką. Na nim znajduje się płycina ujęta w inskrypcję „Dom Słowa Bożego im. ks. K. Romaniuka, pierwszego biskupa diecezji Warszawsko-Praskiej”.

Na szczycie budynku widać neorenesansowy, trójprzęsłowy element o wolutowych spływach, wsparty przez niskie cokoły zakończone kulami. W środkowym przęśle umieszczona jest półkolista blenda, a w niej obecnie znajduje się płaskorzeźba o charakterze religijnym, która została dodana w 2004 roku. Półkolista blenda otoczona jest małymi, półkoliście zamkniętymi oknami, które dodają całości elegancji.

Szczyt budynku jest oddzielony lizenami, przy których również umieszczono kule. Wysoką architekturę kończy krzyż ustawiony na trójkątnym szczycie środkowego przęsła. Wszystkie okna fasady są trójskrzydłowe i dziewięciokwaterowe, jednak w swoim pierwotnym kształcie nie miały dodatkowych opasek.

Główne wejście wiedzie z siódmej osi fasady, natomiast przejazdy bramne znajdują się na osiach pierwszej oraz trzynastej. W wyniku gruntownej renowacji, która miała miejsce w 2004 roku, wprowadzono istotne zmiany w wyglądzie elewacji. Do budynku dodano opaski okien oraz prostokątną płycinę, jak również nowe oznaczenie na gładkiej attyce.

Warto dodać, że w 2006 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków. Obecnie w budynku znajdują się różne instytucje, takie jak Katolicki Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy, księgarnia Wierzymy.pl oraz Diecezjalny Ośrodek Duszpasterstwa Akademickiego Arka.

---

Oceń: Budynek zakładu wychowawczego braci albertynów w Warszawie

---