Zygmunt Przyrembel

---

Życiorys

„Zygmunt Przyrembel przyszedł na świat w Warszawie, w dniu 19 września 1874 roku, jako syn Bronisława i Felicji z d. Chęcińskiej. Jego dziadkiem był Michał Przyrembel, jeden z budowniczych słynnego Kanału Augustowskiego. Młody Zygmunt ukończył szkołę realną w Łowiczu, a później podjął studia na wydziale chemii Politechniki Lwowskiej.

Po zakończeniu edukacji rozpoczął swoją karierę w przemyśle cukrowniczym i od 1897 roku pracował w licznych cukrowniach na Ukrainie, w Podolu oraz w Rosji. W 1920 roku swoją aktywność zawodową przeniósł do organizacji cukrowniczych w Warszawie. W tym okresie zajmował się również organizowaniem szkolnictwa w czasach zaborów, a także nauczał chemii oraz towaroznawstwa. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości kontynuował nauczanie chemii w szkołach średnich, a na Politechnice Lwowskiej prowadził wykłady dotyczące historii przemysłu w Polsce. W latach 1920–1939 miał zaszczyt pełnić funkcję redaktora naczelnego „Gazety Cukrowniczej”.

Zygmunt był mężem Aleksandry Wawrzynowicz, z którą doczekał się syna, Zygmunta Waleriana. Niestety, jego życie zakończyło się w Warszawie w dniu 4 września 1943 roku, a miejsce jego spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kw. 187-6-9/10).

Publikacje

W dorobku Zygmunta Przyrembela znajduje się kilka istotnych publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy na temat cukrownictwa.

• Dzieje cukrownictwa na Litwie, Warszawa 1912,
• Historia cukrownictwa w Polsce, Warszawa 1927,
• Polska bibliografia cukrownicza, Warszawa 1930,
• Farfurnie polskie dawne i dzisiejsze, Lwów 1936.

---

Oceń: Zygmunt Przyrembel

---