Janina Steinbok, urodzona 6 stycznia 1883 roku w Warszawie, to postać, która zapisała się w kartach historii edukacji w Polsce. Jej życie tragicznie zakończyło się 12 stycznia 1945 roku w Krakowie.
Kobieta ta pełniła rolę nauczycielki oraz dyrektorki szkół w różnych miastach, takich jak Częstochowa, Kościerzyna i Włocławek. Janina była również publicystką, świadczącą o swoim zaangażowaniu w życie społeczne i kulturalne. Dodatkowo, warto wspomnieć, że była siostrą zakonną, co podkreśla jej oddanie wartościom duchowym oraz edukacyjnym.
Życiorys
Wczesne lata
Janina Steinbok przyszła na świat w Warszawie, w rodzinie o nazwiskach Ludwika Steinbok oraz Marianny Chmielewskiej. W 1904 roku dołączyła do świeckiego zgromadzenia Zjednoczenia Pań pw. Matki Boskiej Częstochowskiej Królowej Korony Polskiej. Jej formalne kształcenie zaowocowało 11 lipca 1911 roku, kiedy to uzyskała dyplom z polonistyki na Wydziale Literackim Kursów Wyższych im. Adriana Baranieckiego w Krakowie. Ten dyplom dawał jej prawo do nauczania języka polskiego w szkołach średnich, ogólnokształcących oraz pedagogicznych.
Już w trakcie studiów, lub niedługo po ich zakończeniu, zaczęła współpracować z wydawnictwem Myśl Katolicka, które działało w podziemiu. Te działania przyciągnęły uwagę carskiej policji, co wiązało się z dużym ryzykiem. W 1911 roku została wyznaczona na dyrektorkę żeńskiej szkoły średniej w Częstochowie, zarządzanej przez Zjednoczenie Pań.
W Częstochowie prowadziła zajęcia z języka polskiego, francuskiego, przyrody oraz historii. Poza tym uczyła na kursach dla kobiet z średnim wykształceniem. Odegrała ważną rolę w rozwoju edukacji, ponieważ w 1915 roku współpracowała z pensją Zofii Garzteckiej, gdzie co roku uczennice prezentowały swoje umiejętności artystyczne.
Dyrektorka we Włocławku
W 1915 roku, na zaproszenie biskupa Stanisława Zdzitowieckiego, Janina Steinbok przeniosła się do Włocławka. W roku szkolnym 1915/16 pracowała jako współdyrektorka prywatnej pensji Tekli Busz, która również była związana z Zjednoczeniem Pań. W tym czasie nadal dojeżdżała do Częstochowy, aby wykładać język polski w seminarium nauczycielskim Zjednoczenia Pań.
17 lipca 1916 roku biskup Zdzitowiecki uzyskał zgodę od generała gubernatora Hansa Beselera na utworzenie dwóch katolickich szkół w Włocławku, dla dziewcząt i chłopców. Janinie Steinbok powierzono zadanie zorganizowania żeńskiej szkoły katolickiej.
2 września 1916 roku miało miejsce uroczyste otwarcie 8-klasowego Gimnazjum Żeńskiego Janiny Steinbokówny, które powstało na bazie pensji Tekli Busz. Zajmowało ono lokale w budynku przy ulicy Cyganka 28-30, który obejmował sześć pokoi, kuchnię i łazienkę, wynajmowanych od Antoniego Śliwińskiego. W szkole znajdowała się również kaplica. Z inicjatywy Janiny Steinbok, Zjednoczenie Pań nabyło w roku szkolnym 1917/18 plac przy ul. Przejazd 5 we Włocławku.
W latach 1923–24 oraz 1927–28 zrealizowano tam dwa nowoczesne gmachy, zaprojektowane przez inżyniera Pietrzykowskiego, które pełniły wszystkie ówczesne wymogi budynków szkolnych, jak centralne ogrzewanie czy instalacje wodociągowe. Na budowę tych gmachów pozyskano fundusze z Banku Gospodarstwa Krajowego oraz od osób prywatnych.
Szkoła przyjęła również trzy klasy szkoły wstępnej i w latach 1926–34 razem z organizacją Oświata i Wychowanie rozwinęła 5-letnie Seminarium Nauczycielskie. W czerwcu 1917 roku biskup nadał szkole sztandar z wizerunkiem Matki Boskiej oraz Orła Białego, co potwierdzało jej wartości religijne i patriotyczne.
Janina Steinbok, jako dyrektorka, pozostawiła po sobie trwały ślad w edukacji, prowadząc szkołę dla dziewcząt z polskim językiem wykładowym. W swoich murach kształciła od 198 do 338 uczennic, które aktywnie uczestniczyły w życiu szkoły poprzez wycieczki, loterie, koncerty i inne wydarzenia.
Szkoła zyskała uznanie, a w historii wykonywali tu wykłady wybitni nauczyciele, między innymi Tadeusz Cyprian Fopp. W latach 1919/20 oraz 1920/21 Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przyznało szkole kategorię A, a tym samym możliwość nadania pełnych praw gimnazjów państwowych. W 1925 roku Janina Steinbok została odznaczona Orderem Papieskim oraz Dyplomem Papieskim za swoje zasługi.
Pełniła także rolę patronki czasopisma Orlątko, które bywało wydawane przez uczennice, a ich twórczość była poddawana korekcie przez dyrektorkę. W 1923 roku Zjednoczenie Pań przekształciło się w Zgromadzenie pw. Matki Bożej Częstochowskiej.
Ostatnie lata, II wojna światowa
Po przejęciu szkoły przez Unię Urszulanek Polskich, Janina Steinbok została dyrektorką Gimnazjum i Seminarium Nauczycielskiego Sióstr Urszulanek w Kościerzynie, gdzie prowadziła również zajęcia z języka polskiego.
Jej rola w edukacji i w społeczeństwie była znacząca, jednak 15 września 1939 roku, na początku II wojny światowej, została aresztowana przez niemiecką policję i umieszczona w Domu Społecznym w Starogardzie Gdańskim. Po pewnym czasie wywieziono ją z siostrami poza miasto.
Po przemieszczeniu się do Krakowa, 5 marca 1940 roku, Janina Steinbok została przełożoną Sióstr Urszulanek. W stolicy Małopolski zaangażowała się w prace Rady Głównej Opiekuńczej oraz zarządzała kuchnią społeczną, wspierając potrzebujących – więźniów oraz uciekinierów.
W 1944 roku ze względu na problemy zdrowotne odeszła od działalności społecznej. Zmarła 12 stycznia 1945 roku w Krakowie, gdzie także została pochowana, pozostawiając po sobie niezwykły dorobek w dziedzinie edukacji i pracy społecznej.
Przypisy
- a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Marian Pawlak: STEINBOK JANINA. W: Włocławski Słownik Biograficzny. T. II. Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 2005. ISBN 83-88115-85-5.
- a b c d e f Hanna Szczechowicz: Odbudowa państwa polskiego na Kujawach wschodnich i ziemi dobrzyńskiej 1918–1921. Włocławek: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa we Włocławku, 2014. ISBN 978-83-60607-57-2.
- a b c d e f g CW 24tv, Tomasz Dziki: Z Archiwum Państwowego. Janina Steinbock.. [w:] Z Archiwum Państwowego w Toruniu. Oddział we Włocławku [on-line]. YouTube, 30.01.2014 r. [dostęp 25.03.2019 r.]
- Ewelina Ślązak. Biografia księdza Apolinarego Leśniewskiego na tle włocławskich szkół w okresie międzywojennym. „Koło Historii”. 20, 2017.
- Barbara Jankowska: Paweł Roman Bojakowski. W: Zasłużeni dla Włocławka. Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 1991.
- Teresa Bojarska: Janina Steinbok. W: Zasłużeni dla Włocławka. Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 1991.
- Kronika. „Orlątko”. 2, 1918. Włocławek: Janina Steinbok.
- Kronika. Z popisów szkolnych. „Goniec Częstochowski”, s. 2, 25.06.1915 r. Częstochowa: Franciszek Dionizy Wilkoszewski.
- Chmurka. Ucz. VI-ej klasy. Obrazek z życia szkolnego. „Orlątko”. 2, 1918. Włocławek: Janina Steinbok.
- a b c Kronika miejscowa. „Orlątko”. 1, 1917. Włocławek: Janina Steinbok.
- Józef Dębiński. BISKUPIE GIMNAZJUM IM. KS. JANA DŁUGOSZA WE WŁOCŁAWKU W LATACH 1916–1939. „Studia Włocławskie”, 2005.
- Michał Morawski: Monografja Włocławka (Włocławia). Włocławek: 1933.
- Maciej Rataj. 71. Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. 6 (49), 10.06.1921 r. Warszawa: Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
- Tadeusz Łopuszański. 71. Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. 10 (30), 11.05.1920 r. Warszawa: Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
- Stanisław Grabski. 19. Organizacja szkół. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. 3 (165), 01.02.1926 r. Warszawa: Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
- Andrzej Notkowski. Z dziejów prasy polskiej na Kujawach wschodnich do 1918 r.: część II. „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego”. 1971.
- Z galerji naszych typów. „Orlątko”. 2, 1918. Włocławek: Janina Steinbok.
- Według innych źródeł: Stenibock. Źródła współczesne autorce zapisują ją jako Janina Steinbokówna.
- Anzelm Janusz Szteinke, Bogdan Ziółkowski: Fopp Tadeusz Cyprian. W: Włocławski Słownik Biograficzny. T. IV. Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 2006.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Krzysztof Żmijewski | Maria Gomólińska | Lidia Grzesiuk | Edward Nehring | Kazimierz Jabłczyński | Andrzej Zwierzak | Maria Magdalena Tryjarska | Małgorzata Sidor-Rządkowska | Konstanty Gebert | Wiesław Witkowski | Zygmunt Przyrembel | Antoni Zygmund | Andrzej Trzebski | Wanda Puget-Paździor | Ludwik Horwitz | Zofia Sutorowska | Waldemar Jan Dziak | Krzysztof Osuch (fizyk) | Irena Adamowicz | Marek Moszyński (fizyk)Oceń: Janina Steinbok