Wojciech Władysław Darasz, znany również jako Albert Darasz, to postać, której życie i działalność pozostają ważnymi elementami polskiej historii. Urodził się 25 listopada 1808 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył w Londynie, gdzie zmarł 19 sierpnia lub 19 września 1852 roku.
Był on nie tylko wybitnym działaczem emigracyjnym, ale również publicystą i aktywnym uczestnikiem walki o niepodległość Polski. Jego życie zawodowe było ściśle związane z powstaniem listopadowym, które miało miejsce w latach 1830–1831. Po zakończeniu tego zrywu narodowego znalazł się na emigracji, gdzie osiedlił się we Francji oraz Anglii.
Dzięki swoim staraniom, Darasz stał się ważnym członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego oraz Centralnego Komitetu Demokracji Europejskiej, organizacji, które miały na celu promowanie idei demokratycznych i niepodległościowych wśród Polaków na obczyźnie. Wraz z Wiktorem Heltmanem współtworzył również czasopismo Przegląd Dziejów Polskich, które było wydawane w latach 1838–1839.
Życiorys
Wojciech Darasz przyszedł na świat w 1808 roku w Warszawie. Zgodnie z opracowaniami Bolesława Limanowskiego, jego ojciec najprawdopodobniej był odźwiernym w pałacu Potockich. W wieku dziewiętnastu lat zakończył edukację na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, zdobywając wyróżnienie na wydziale prawa i administracji.
W czasie powstania listopadowego wstąpił do wojska, zaczynając swoją służbę jako szeregowiec, a wkrótce awansował na oficera w 20. pułku piechoty. Po klęsce powstania podjął decyzję o emigracji do Francji, gdzie zaangażował się w działalność polityczną w ramach tzw. Rad Zakładowych. Wstąpił do tajnego stowarzyszenia węglarzy oraz Związku Młodej Polski.
W 1834 roku przebywał z Wiktorem Heltmanem w Castres, a w 1835 roku dołączył do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Rok później osiedlił się w Tuluzy, a w 1837 roku został członkiem najwyższych władz TDP, tworząc pięcioosobową Centralizację. W okresie 1838-1839 sprawował również funkcję współredaktora „Przeglądu Dziejów Polski”, a od 1842 roku pełnił rolę redaktora naczelnego „Demokraty Polskiego”, oficjalnego czasopisma TDP.
Po upadku Rewolucji lutowej oraz Wiosny Ludów, członkowie Centralizacji TDP, w tym Darasz, zmuszeni zostali do opuszczenia Francji, przenosząc swoją siedzibę do Londynu. Tam Wojciech Darasz nie rezygnował z działalności politycznej, w 1850 roku zostając przedstawicielem Polski w Centralnym Komitecie Demokracji Europejskiej.
Niestety, pobyt w Anglii miał negatywny wpływ na zdrowie Darasza, prowadząc do rozwoju gruźlicy. Zmarł, według różnych informacji, 19 sierpnia lub 19 września 1852 roku. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Highgate.
Warto wspomnieć, że był również bratem Pawła Darasza, lekarza oraz działacza na obczyźnie.
Przypisy
- a b c d e Wojciech Darasz. W: Bolesław Limanowski: Szermierze wolności. Kraków: Spółka nakładowa „Książka”, 11.1911 r., s. 178-202.
- a b c d William James Linton: European republicans. Londyn: Lawrence and Bullen, 01.1892 r., s. 312-319.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Waldemar Marszałek | Wiesław Domaniewski | Maciej Bednarkiewicz | Zygmunt Wielopolski (1863–1919) | Karol Rybasiewicz | Andrzej Celiński | Jan Bojko | Eugeniusz Kembrowski | Jan Ołdakowski | Andrzej Dołecki | Henryk Szafrański | Ewa Czeszejko-Sochacka | Bogumił Luft | Beata Jaczewska | Tadeusz Diem | Tadeusz Anastazy Prószyński | Henryk Litwin | Helena Wolińska | Piotr Guział | Włodzimierz Marciniak (działacz kombatancki)Oceń: Wojciech Darasz